به گزارش خبرنگار علمی «خبرگزاری دانشجو»، گروهی از محققان امریکایی در کشف نحوه عملکرد جوهر زیستی (بیولوژیکی) هنگام ریختن آن در چاپگر سه بعدی، پیشرفت قابل توجهی داشته اند. جوهر زیستی ترکیبی از سلول اندام‌ها است و چاپگر آن را به شیوه دقیقی برای ساختن ارگان انتخابی به کار می‌گیرد.
از آنجایی که در علم پزشکی بافت سازی از اهمیت بالایی برخوردار است، اخیر فناوری ساخت اندام‌های انسانی از طریق چاپگرهای 3 بعدی پیشرفت قابل توجهی کرده است. بافت سازی به معنای کاربرد تکنیک های اساسی مهندسی برای ایجاد بافت جدید و اجزای آن است.
با پیشرفته‌شدن چاپگرهای 3 بعدی دانشمندان، جوهر بیولوژیکی را با سرنگ در ظرف کشت سلول قرار می‌دهند تا نمونه‌هایی از بافت به دست آمده قابل مشاهده باشد.
سپس چاپگر برای استریل کردن سلول‌ها با استفاده از پرتوی فرابنفش و دو چراغ نصب شده و میکروسکوپ الکترونیکی امکان مشاهده سلول را ممکن می‌سازند.
از سال 2003 که تحقیقات بافت اندام انسانی آغاز شده بود تاکنون پیشرفت عظیمی در زمینه ساخت بافت و اندام انسانی صورت گرفته است و دانشمندان این فنآوری را "بیو پرینتر" یا چاپگر زیستی نامیده اند.
چاپگرهای 3 بعدی جدید قادر هستند تا با ایجاد شبکه مویرگی موجب رشد و رویش بافت‌های جدید در اندام کلیدی مانند لوزالمعده (پانکراس)، کبد وکلیه شوند.
به کمک فناوری چاپ سه بعدی می‌توان از سلول های خود فرد برای ساختن اندام و پیوند آن استفاده کرد و مشکل سیستم ایمنی بدن و پس زدن اندام شخص ثالث را حل کرد.
ارسال نظرات