به گزارش گروه فضای مجازی« خبرگزاری دانشجو»، در افسانههای روم باستان آمده است که برای حمل بیماران از گردونههای جنگی استفاده میشده است و بدینوسیله آنان را از صحنههای نبرد دور میکردند و به درمان آنان میپرداختند.
در سال 1793 میلادی، دکتر دومینیک ژان لاری پزشک ارشد سپاه ناپلئون طی جنگ فرانسه و پروس نوعی بیمارستان سیار را طراحی کرد که به قصد انجام اقدامات اولیه و انتقال مجروحان به پشت خط مقدم بهکار میرفت.
همزمان با وی، بارون پرسی نوعی درشکه با قابلیت حمل تعداد زیادی مجروح از خط مقدم به نواحی امنتر طراحی کرد. طی جنگهای داخلی ایالات متحده با تدبیر جاناتان لترمن نوعی درشکه برای حمل مجروحان بهکار گرفته شد.
استفاده از اینگونه وسایل نقلیه در سال 1832 برای جابجایی بیماران در اپیدمی وبا در لندن نیز رواج پیدا کرد.
منبع» جام جم