به گزارش گروه اشتغال« خبرگزاری دانشجو»، در سال‌های اخیر افزایش عرضه نیروی جوان به بازار کار مشکل اشتغال کشور را دو چندان کرده است. از این رو جویندگان کار به ویژه جوانان برای یافتن شغل به روش‌های مختلفی اقدام می‌کنند.
در این میان دفاتر کاریابی به عنوان بازوان اجرایی وزارت کار از جمله ابزارهای کارآمدی هستند که با ورود خود به بازار کار و شناسایی فرصت‌های شغلی می‌توانند تأثیر مناسبی در کاهش هزینه جستجوی شغل ایفاء کنند.
در قانون کار جمهوری اسلامی ایران نیز بر لزوم ایجاد مؤسسات کاریابی اشاره شده و وزارت کار به استناد ماده 119 قانون کار مکلف به ایجاد مراکز خدمات اشتغال با هدف ثبت‌نام از جویندگان کار، کسب فرصت‌های شغلی و به کارگماری آنان شده است.
بر اساس گزارش اخذ شده از آمار و اطلاعات ثبتی در سامانه ملی بازار کار در سال گذشته تعداد 567 هزار و 454 نفر از جویندگان کار اقدام به ثبت‌نام در مؤسسات کاریابی غیردولتی کرده‌اند که از این تعداد 66 درصد را مردان و 34 درصد را زنان تشکیل داده‌اند. ضمن اینکه 56 درصد دارای مدرک تحصیلی دیپلم و زیر دیپلم و 44 درصد هم دارای مدرک دانشگاهی بوده‌اند.
بر همین اساس بالغ بر 80 درصد جویندگان کار (مراجعه کننده به کاریابی‌ها) را جوانان با سن (34- 15) سال تشکیل داده‌اند.
بر اساس این گزارش در چهار ماهه اول امسال تعداد 160 هزار و 38 نفر از جویندگان کار اقدام به ثبت‌نام در مؤسسات کاریابی غیر واقعی کرده‌اند که از این تعداد 68 درصد را مردان و 32 درصد را زنان تشکیل داده‌اند. ضمن اینکه 57 درصد دارای مدرک تحصیلی دیپلم و یا زیر دیپلم و 43 درصد دارای مدرک دانشگاهی بوده‌اند.
در همین راستا بررسی وضعیت فرصت‌های شغلی کسب شده توسط مؤسسات مشاوره شغلی و کاریابی‌های غیر دولتی حاکی از این موضوع است که طی 4 ماهه اول سال جاری تعداد 115 هزار و 92 فرصت شغلی توسط مؤسسات مذکور کسب شده که 51 درصد از این فرصت‌های شغلی در بخش صنعت، 0.05 درصد در بخش کشاورزی و 48.5 درصد نیز در بخش خدمات بوده است.
همچنین بررسی وضعیت به کار گمارده شدگان نشان می‌دهد که طی مدت زمان یاد شده تعداد 33 هزار و 669 نفر از طریق موسسات کاریابی غیر دولتی جذب بازار کار شده‌اند که این تعداد حدود 30 درصد تعداد فرصت‌های شغلی کسب شده است.
در سال 1392 و چهار ماه نخست امسال، علی‌رغم فعالیت‌های انجام شده توسط مؤسسات مشاوره شغلی و کاریابی‌های غیر دولتی در زمینه به کار گماردن جویندگان کار، در برخی موارد مؤسسات مذکور قادر به تأمین نیروی کار مورد نیاز کارفرمایان نشده‌اند.
برخی از علل و عوامل مؤثر بر عدم امکان جذب جویندگان کار در فرصت‌های شغلی اعلام شده توسط کارفرمایان را می‌توان به شرح ذیل برشمرد:
- پایین بودن سطح مهارت و تجربه کاری اغلب کارجویان.
- ناهماهنگی برخی از رشته‌های تحصیلی فارغ‌التحصیلان دانشگاهی با نیاز بازار کار
- پایین بودن سطح تمایل کارفرمایان به جذب فارغ‌التحصیلان دانشگاهی به علت عدم مهارت و تجربه کاری
- تمرکز برخی از رشته‌های دانشگاهی بر روی مباحث صرفا نظری و تئوریک
- پایین بودن میزان امنیت شغلی در برخی رشته‌ها به دلیل ماهیت موقتی بودن آنها
- سختی کار و طاقت فرسا بودن برخی مشاغل
- تمایل اغلب کارجویان به کار در ارگان‌های دولتی به دلیل عدم وجود ثبات شغلی در بخش غیر دولتی
- وجود مشاغل کاذب با درآمد بالا
- عدم وجود ثبات شغلی در بخش غیر دولتی
با وجود سهم کم کاریابی‌ها در اشتغال کل اما در مجموع نمی‌توان از نقش موثر این مراکز در ایجاد اشتغال غافل شد.
برای افزایش سهم کاریابی‌ها از ایجاد اشتغال و جذب بیشتر مشاغل معرفی شده از طریق کاریابی‌ها می‌توان اقدامات زیر را انجام داد:
- استفاده از تجارب سایر کشورها به ویژه آن دسته از کشورهایی که در زمینه برگزاری دوره‌های آموزش‌های فنی و حرفه‌ای به جویندگان کار موفق بوده‌اند.
- تخصیص اعتبارات ویژه جهت تجهیز مراکز آموزشی فنی - حرفه‌ای به ابزار و امکانات مناسب و مورد نیاز
- توجه به توسعه و گسترش مراکز آموزش فنی و حرفه‌ای به ویژه در مناطق مرزی و محروم کشور
- ارتقاء سطح فرهنگ کار در بین بیکاران و تغییر نگرش جویندگان کار نسبت به مقوله کار و کارآفرینی در کشور
- ارائه معافیت‌های مالیاتی و بیمه‌ای برای کارفرمایان و کارجویان به ویژه در مناطق کمتر توسعه یافته در جهت جذب نیروی کار
- تصویب لایحه‌ای برای الزام کارفرمایان به تأمین نیروی مورد نیاز خود از طریق مؤسسات کاریابی غیر دولتی دارای مجوز فعالیت از وزارت متبوع
- انعطاف‌پذیری در برخی قوانین و مقررات کار و تأمین اجتماعی و تسهیل در روابط ببین کارگر و کارفرما از طریق اصلاح قوانین موجود.
منبع: فارس
ارسال نظرات