به گزارش خبرنگار ورزشی «خبرگزاری دانشجو»، محسن محمدسفی یکی از طلایی های کاروان ایران در اینچئون بود. او نه تنها تنها قهرمان ووشوی ایران بود، بلکه توانست دومین قهرمانی پیاپی اش در بازی های آسیایی را نیز جشن بگیرد. البته خودش معتقد است در سال 2010 کار سخت تری داشت؛ چون چهار سال پیش تجربه اش زیاد نبود، با این وجود در سال 2014 سختی های زیادی را تحمل کرد تا یک افتخار دیگر کسب کند.
گفتگوی خبرنگار ورزشی «خبرگزاری دانشجو» با قهرمان ووشوی بازی های آسیایی در زیر آمده است:
* سطح مسابقات چطور بود؟
رقابت های امسال از سطح کمی و کیفی بسیار بالایی برخوردار بود و همین مساله کسب مدال طلا را خیلی سخت کرده بود. در بازی های این دوره کشورهایی همچون لائوس و فیلپین که پیش از این جایگاهی در ووشوی آسیا نداشتند، روی سکو رفتند و حتی نماینده در فینال داشتند. همین مساله نشان می دهد که مدال گرفتن در ووشو کار سختی شده و اگر حواسمان نباشد، ممکن است جایگاهمان را از دست بدهیم.
* چقدر از خودت انتظار قهرمانی داشتی؟
من از چهار سال قبل تاکنون در هر رقابتی که شرکت کرده ام، قهرمان شده ام. بنابراین توقع قهرمانی در بازی های آسیایی را نیز داشتم. البته هرگز احساس غرور نکردم. در چند ماه گذشته اردوهای سختی را پشت سر گذاشتیم و به شخصه شب های سختی را سپری کردم و دشواری های زیادی را به جان خریدم. خب حاصل این تلاش های شبانه روزی نیز تصاحب مدال طلا بود.
* بین قهرمانی در سال 2010 با کسب این افتخار در بازی های این دوره، رسیدن به کدامیک دشوارتر بود؟
هر کدام سختی خاصی خودش را داشت. در سال 2010 کارم خیلی سخت بود؛ چون تجربه کافی نداشتم. البته در آن سال حریف چینی در وزن من نبود. اما امسال چینی ها با قدرت تمام شرکت کرده بودند و از بین 15 ووشوکار چینی، فقط یک نفر مدال نگرفت.
* در برخی از رشته ها شاهد ناداوری بودیم، این مساله در ووشو نیز وجود داشت؟
به هر حال با توجه به اینکه فقط داوران از امتیازاتی که می دهند، خبر دارند، این مساله شرایط را برای حریفان کشور میزبان سخت می کند. ووشو مثل تکواندو یا کاراته نیست که امتیاز هر ضربه در تابلو ثبت شود، بلکه داوران در پایان هر راند امتیازات را اعلام کی نند و به همین دلیل احتمال دست برده شدن در امتیازات و جا به جایی آنها وجود دارد.
کره ای ها امسال شیطنت زیادی کردند تا بتوانند در چند وزن قهرمان شوند. آنها حتی سالن برگزاری مسابقات را در فاصله 2 ساعته با محل اقامت ورزشکاران خارجی انتخاب کرده بودند و این در حالی بود که خودشان طی 10 دقیقه به سالن می رسیدند و مسلماً از خستگی مسیر رنج نمی بردند. در مجموع شرایط سختی حاکم بود که خوشبختانه موفق به کسب چند مدال شدیم.
* عملکرد ووشوی ایران در اینچئون راضی کننده بود؟
ووشو نسبت به دوره قبل مدال طلای کمتری گرفت، اما نسبت به شرایطی که وجود داشت، فکر می کنم عملکردمان خوب بود. ملی پوشان ایران در چندین وزن با قرعه های سختی مواجه شدند و شاید اگر در همان مبارزات نخست خود با چینی برخورد نمی کردند، چه بسا که می توانند در فینال حضور پیدا کنند و قهرمان شوند. برای مثل محمدزاده در 56 کیلوگرم امید قهرمان ووشوی ایران بود، اما در همان مبارزه نخست به حریف چینی خورد و حذف شد.
* فکر می کنی ووشوی ایران بالاخره می تواند از چین پیشی بگیرد؟
چین قدرت مطلق ووشوی جهان است، اما به این کشور بسیار نزدیک شده ایم. تیم ووشوی ایران سال قبل قهرمان جوانان جهان شد و این نشان می دهد که عبور از چینی ها غیر ممکن هم نیست. به نظرم با تلاش بیشتر و برنامه ریزی منسجم تر می توانیم قهرمان دنیا شویم.
* حتماً می دانی که توقعات از ووشو برای مدال آوری بسیار بالا است؟
بله، با افتخاراتی که در سال های اخیر بدست آمده، سطح توقعات بالا رفته و این فشار را بر روی دوش ملی پوشان بیشتر می کند. با این وجود امیدواریم در سال های آینده نیز بتوانیم به این قهرمانی ها ادامه بدهیم.