به گزارش خبرنگار اجتماعی «خبرگزاری دانشجو»، این گروه از حوادث بیشتر در اثر سوختن ناقص گاز ؛ تجمع گازهای مسموم کننده و یا کمبود اکسیژن ؛ نداشتن دودکش مناسب برای وسایل گاز سوز به ویژه وسایلی ماننده بخاری و آبگرمکن و یا فقدان تهویه کافی در اطاقی که دستگاه گاز سوز در آن قرار دارد اتفاق می افتد.
زندگی دور از خطر آرزو و هدف همه ی مردم در همه ی اعصار بوده است ؛ زیرا میل به امنیت و ایمنی را می توان بخش تفکیک ناپذیری از ماهیت وجودی همه ی انسانها دانست.
بشر همواره در تلاش برای بهبود زندگی و راحتی بیشتر بوده و در این راه سعی کرده با ایجاد و تغییر در طبیعت آن را به خدمت خود درآورد که در این راه با دستیابی به مواد، تجهیزات، دستگاه ها و به عبارتی ساده تر به خدمت گرفتن فن آوری های نوین به همان اندازه نیز با خطرات بیشتر و جدیدتری مواجه گردیده و همیشه به عنوان عامل اصلی این پیشرفت ؛ خود مستقیما در معرض خطر و حادثه قرار داشته است .
از این رو فکر ابداع شیوه های مناسب برای مقابله با خطرات و حوادث در ذهن انسان متبلور بوده است .
یکی از مهمترین این شیوه ها ترویج فرهنگ ایمنی و بالا بردن سطح آمادگی آحاد جامعه در خصوص رعایت نکات ایمنی ؛ پیش گیرانه و هشدار دهنده است ؛ نکته ای که در نظر گرفتن آن می تواند درصد بالایی از خسارات جانی و مالی را کاهش دهد.
هر ساله با شروع فصل سرما شاهد بروز حوادث تلخ گازگرفتگی(ایجاد مسمومیت) در جامعه هستیم این گروه از حوادث بیشتر در اثر سوختن ناقص گاز ؛ تجمع گازهای مسموم کننده و یا کمبود اکسیژن ؛ نداشتن دودکش مناسب برای وسایل گاز سوز به ویژه وسایلی ماننده بخاری و آبگرمکن و یا فقدان تهویه کافی در اطاقی که دستگاه گاز سوز در آن قرار دارد اتفاق می افتد .
مصرف هر دو نوع گاز(طبیعی و مایع) سوختن کامل انجام می گیرد و دودی ایجاد نمی شود ؛ اما از آنجاییکه این نوع وسایل اکسیژن محیط را به مصرف سوخت کامل خود می رساند در فضاهای بسته اگر به نحو مطلوبی بین فضای اطراف گاز سوز و فضای آزاد تبادل هوا انجام نگیرد می تواند سبب ایجاد مسمومیت های شدید و گاز گرفتگی شود .
در گازسوزهای قابل حمل ؛ تهویه از طریق بازکردن درب و پنجره انجام گیرد و در دستگاه های ثابت بوسیله دودکش های مناسب که در محل تعبیه می شوند این عمل صورت می گیرد ؛ عدم رعایت چند نکته کلیدی و بسیار ساده از سوی افراد باعث بروز این اتفاقات گاها غیر قابل جبران می شود ؛ به اختصار به چند مورد از این موارد ایمنی اشاره می شود.
1-قبل از نصب هرگونه دستگاه حرارتی از باز و تمیز بودن دوکش آن اطمینان حاصل کنیم . زیرا کربن های نسوخته که به جوار داخلی لوله می چسبد ؛ قابل اشتعال بوده و در شرایط خاص می تواند باعث ایجاد آتش سوزی شود.
2-پاک کردن دودهی داخل دودکش باید توسط افراد آگاه انجام گیرد ؛ تنظیم دستگاه و سرویس منظم آن باعث می شود که از تولید دوده جلوگیری شود.
3-دودکش باید تا حد امکان مستقیم کشیده شود ؛ چنانچه ضخامت بدنه ی دودکش کافی نباشد و دودکش تحمل حرارت را نداشته باشد و از درون مواد قابل اشتعال عبور داده شود(ماننده عبور از خرپاهای چوبی شیروانی) می تواند باعث ایجاد آتش سوزی شود ؛ در صورت اجبار باید اطراف محل عبور لوله را به شعاع حداقل 10 سانتیمتر با مواد نسوز عایق کرده و بطور مستمر از سالم بودن آن مطمئن شویم.
4-قطر دودکش باید متناسب با ارزش حرارتی دستگاه باشد و برای هر دستگاه یک دودکش مجزا در نظر گرفته شود به طوریکه امتداد آن 1 متر بالاتر از پشت بام بوده و در انتهای آن کلاهک H شکل نصب شود(قطر دودکش برای بخاری و هود 10 سانتیمتیر ؛پکیج ؛ آبگرمکن و شومینه 15 سانتیمتر در نظر گرفته شود).
5-از وسایل مایع سوز جهت گرم کردن حمام نباید استفاده کرد . زیرا خطر مسمومیت افراد در محیط های مرطوب بیشتر از محیط های خشک است.
6-بخاری های فیتیله ای همیشه باید با نور آبی بسوزد؛ زیرا با سوختن به رنگ زرد هوای محیط را خیلی سریع آلوده کرد و چون فاقد دودکش است گازهای حاصل از سوختن در فضاهای بسته می تواند خطرناک باشد.
7-به کودکان و افراد ناوارد نباید اجازه داده شود که این وسایل را دستکاری کنند.