چرا نباید ماجرای بنزین آلوده را سیاسی کرد؟

به گزارش گروه فضای مجازی «خبرگزاری دانشجو»، پرونده‌ بنزین‌های آلوده و توقف تولید و توزیع بنزین پتروشیمی یکی از موضوعات مورد مناقشه دولت و مجلس است که نظرات موافق و مخالف بسیاری درباره آن مطرح است.

توقف تولید و توزیع بنزین‌های آلوده را به جرأت می‌توان یکی از پر بحث‌ترین تصمیمات زیست محیطی دولت یازدهم دانست که از سوی برخی از کارشناسان دستاوردی بزرگ و نشان دهنده توجه دولت به مقوله سلامت شهروندان و احترام به حقوق شهروندی دانسته می‌شود که نتیجه آن داشتن آسمان آبی و هوای پاک و سالم در بیش از 180 روز از 264 روزیست که از سال سپری شده، و گروهی دیگر نیز از اساس به آلوده بودن بنزین پتروشیمی‌ها اعتقادی ندارند و طبیعتا با این نگاه، این تصمیم دولت را بیشتر اقدامی سیاسی ارزیابی می‌کنند.
 

در هر حال، موضوع ارتقاي کيفيت بنزين توليدي و در نتيجه کاهش آلايندگي ناشي از احتراق سوخت از ابتداي تشکيل دولت يازدهم به يکي از سياستهاي اصلي دولت و وزارت نفت تبديل شد، به نحوي که از همان زمان طرحهاي توسعه‌اي و ارتقاي کيفيت سوخت توليدي پالايشگاهها در دستور کار وزارت نفت قرار گرفت، چراکه آلودگي هواي تهران و تعطيلي‌هاي مکرر آن در فصل پاييز و زمستان به يکي از اتفاقهاي قابل پيش بيني طي سالهاي تا تبديل شده بود.
 

به گفته سازمان حفاظت محيط زيست يکي از دلايل آلودگي هواي شهرها، توزيع بنزين توليدي پتروشيمي‌ها از سال به دليل تحريم واردات بنزين در کشور بود، به همين دليل از خردادماه امسال توزيع بنزين پتروشيمي‌ها از چرخه توليد خارج شد تا آلاينده‌هاي ناشي از کيفيت سوخت بهبود يابد، با اين حال انتقادها نسبت به اين سياست دولت همچنان ادامه دارد و عده‌اي معتقدند نه تنها کيفيت بنزين توزيعي پتروشيمي‌ها پايين نبوده بلکه از کيفيت بالايي هم برخوردار است و دولت نبايد بنزين پتروشيمي ها را از چرخه توزيع حذف مي‌کرد.
 

 اين گروه حتي آمارهاي منتشر شده مبني بر ارتقاي کيفيت بنزين توزيعي را ناديده گرفته و تاکيد مي‌کنند توليد بنزين يورو که در دولت يازدهم افزايش يافت از کيفيت بالايي برخوردار نيست، با اين حال دولت همچنان بر سياست خود مبني بر توليد بنزين با کيفيت بالا و واردات بنزين با کيفيت يورو به جاي توزيع بنزين پتروشيمي‌ها بدون توجه به هیاهوها ادامه مي‌دهد.
 

انتشار نامه چهار مسئول دولتي به تازگی  گواه اين مطلب است. در اين نامه، بيژن زنگنه وزير نفت، معصومه ابتکار رئيس سازمان حفاظت محيط زيست، سيد حسن هاشمي وزير بهداشت و درمان و نيره پيروز بخت رئيس سازمان استاندارد، به علي لاريجاني، بر بالا بودن ميزان آروماتيکها در سوخت در سالهاي گذشته و به دنبال آن بالا بودن غلظت بنزن که منجر به آلايندگي بيشتر هوا شده اشاره شده است .
 

گفتنی است، موضوع آلودگی بنزین‌های توزیعی تولید داخل اولین بار در تیرماه سال 1389 توسط معصومه ابتکار در شورای شهر تهران به عنوان رییس کمیته محیط زیست این شورا مطرح شد که او طی آن به آلاینده‌های بنزن، تولوئین و دیزایلین ناشی از بخارات بنزین در هوای تهران اعتراض کرد.
 

یوسف رشیدی، مدیرعامل شرکت کنترل کیفیت هوای تهران نیز کمتر از دو ماه بعد در شهریور ماه همان سال در اظهاراتی نگرانی‌های مشابه‌ای را مطرح کرده و گفته بود که آلودگی هوای تهران بر روی ازون و هیدروکربن‌های ناشی از تبخیر بنزین متمرکز شده است. بنزن برای افزایش عدد اکتان و بهسوزی بنزین اضافه می‌شود که علت اصلی افزایش میزان این آلاینده بخارات بنزین و ترافیک است.
 

در آذرماه همان سال، در حالی که تهرانی به دلیل آلودگی هوا با تعطیلی اجباری و محدودیت های تردد مواجه می‌شدند؛ سیدمسعود میرکاظمی، وزیر نفت باز هم طرح موضوع آلودگی هوای تهران به دلیل کیفیت پایین بنزین تولید شده در مجتمع های پتروشیمی در ایران را با کاهش قیمت این فرآورده در منطقه خلیج فارس به دلیل خرید نکردن ایران مرتبط دانست و اعلام کرد که میزان بنزینی که در پتروشیمی ها تولید می شود با اکتان بسیار بالا و بین 98 تا 100 و بسیار مطلوب تر از بنزین خارجی وارداتی است.

حتی در این میان در آذرماه 89،احمدی نژاد، رییس جمهور وقت ایران نیز در کنفرانسی مطبوعاتی، یکی از دلایل آلودگی هوای تهران را تنفس ۸ میلیون تهرانی دانست و گفت اگر خودرویی هم در خیابان‌ها حرکت نکند، بازدم هشت میلیون انسان که طی آن منواکسیدکربن و سایر گازها منتشر می‌شود، آلودگی ایجاد می‌کنند و جریان هوا برقرار نمی‌شود و به هیچ وجه به ارتباطی بین آنچه تولید می‌شود و تاثیر آن در آلودگی اشاره نکرد.
 

در همین راستا حتی نظام‌الدین برزگری، رییس سازمان استاندارد به عنوان موسسه‌ای که وظیفه آزمایش و تطبیق نمونه کالا با استانداردهای مربوط را بر عهده دارد در گفت‌و‌گویی اعلام کرده بود که بنزین‌هایی که در حال حاضر در داخل کشور عرضه می‌شود با آن استانداردی که ما تدوین کرده‌ایم بسیار فاصله دارد و بنزینی که هم‌اکنون مورد استفاده قرار می‌گیرد دارای استاندارد یورو 2 با اکتان 87 است، اما بنزین یورو 4 اکتانی برابر 95 را دارد و این کش مکش ها تا امروز ادامه دارد و هنوز معلوم نیست بالاخره نظر دولتی ها صحیح است یا مخالفانش.
 

اما در هر حال نکته اینجاست که هوای پاک برای تهران آنقدر ضروری هست که بشود سیاسی کردن ماجرای بنزین ها را نادیده گرفت و به دولت اعتماد کرد چرا که درست با توزیع بنزین های یورو4 کمی از بار آلودگی هوا کاسته شده است.

منبع: شفاف