به گزارش گروه بین الملل «خبرگزاری دانشجو» ؛ و به نقل از پایگاه اینترنتی «میدل ایست آنلاین» ، «جان کری»، وزیر خارجه آمریکا برای توضیح علت تمدید مذاکرات هستهای ایران گفت: «احمقانه است شرایطی را رها کنیم که موجب افزایش زمان فرار هستهای ایران شده است و جهان به خاطر این برنامه به جهانی امن تر تبدیل شده است.»
منظور وی از برنامه، برنامه اقدام مشترک بود که نوامبر 2013 بین ایران و گروه 1+5 امضا شد تا زمینه را برای دستیابی به توافق نهایی فراهم سازد.
در واقع «کری» به ندرت این چنین آشکارا و شفاف اظهارنظر می کند. با وجود این، وی نگفت که بدون دستیابی به «توافق جامع»، دستاوردهایی که بر اساس توافق موقت حاصل شده است، از دست خواهد رفت.
خودداری «کری» از ذکر این موضوع، این سؤال را به ذهن متبادر میسازد که آیا دولت اوباما امیدوار است از «برنامه اقدام مشترک» به عنوان ابزاری برای ادامه مذاکرات تا زمانی استفاده کند که ایران در نهایت وادار به کنار آمدن با شرایط آمریکا شود.
در پاسخ باید گفت به نظر می رسد دولت اوباما بر این تصور (غلط) است که ایران سرانجام مجبور به اعطای امتیازات بیشتری خواهد شد که واشنگتن مطالبه کرده است- یا اینکه مذاکرات دو سال دیگر ادامه خواهد یافت.
نشریه «پلیتیکو» با انتشار گزارشی درباره تصمیم مبنی بر تمدید مذاکرات هسته ای ایران توضیحاتی درباره ارزیابی های دولت اوبامات درباره مذاکرات هستهای ارائه کرد.
به نوشته این نشریه، مقامات دولت اوباما «به شدت با این موضوع مخالفند که «کری» وقت تلف می کند، و تمدید مذاکرات ناامیدکننده است.» چرا که به گفته این مقامات، برنامه هستهای ایران تا همین حالا نیز «محدود شده است» و توافقی که نوامبر 2013 باعث کاهش تحریم های بین المللی علیه این کشور شد، « مانع از توسعه برنامه هستهای ایران شده است.»
سخنان «سیمور» و «اینهورن» حاکی از آن است که دولت اوباما انگیزه قوی برای پافشاری بر خواسته سختگیرانه خود برای کاهش قابل توجه توانمندیهای ایران در زمینه «غنیسازی اورانیوم» دارد؛ خواستهای که بعید ایران بپذیرد. مچنین مذاکرات هستهای ایران پیش از سقوط بهای نفت به دست آمد، و همین مسئله باعث میشود دولت اوباما درباره موضع دیپلماتیکی که اتخاذ کرده است، قاطع تر و مطمئن تر شود.
در پایان این گزارش آمده است: تصور اینکه دولت اوباما در موضع سختگیرانه خود بازنگری کند، بسیار دشوار است، مگر اینکه ایران در پایان دوره جدیدی که برای مذاکرات تمدید شده است، مذاکرات را ترک و تهدید به از سرگیری تلاش برای ارتقای توانمندیهای خود در زمینه غنی سازی اورانیوم کند.
این در حالی است که ایران تاکنون به عنوان اقدامی اعتماد ساز، میزان ظرفیت «غنیسازی اورانیوم» خود را کاهش داده است.