به گزارش گروه فضای مجازی «خبرگزاری دانشجو»، همزمان با گسترش شهر تهران و تبدیل آن به یک کلان شهر، ضرورت بازنگری در مدیریت آن بیش از پیش احساس می شد.
بر همین اساس و در راستای طرح انتقال اداره شهرها از منطقه محوری به ناحیه محوری و سپس به محله محوری، انتخاب شورایاری برای محلات چند سالی است که به عنوان یک راهکار از سوی شورای اسلامی شهر تهران برای مدیریت هرچه بهتر این کلان شهر، ارائه گردیده است.
راهکاری که اکنون بر اساس اصول ٦، ٧، ١٠٠، ١٠١، ١٠٣، ١٠٥ و ١٠٦ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، به ضرورتی تاریخی و اجتناب ناپذیر تبدیل شده است.
در نتیجه در راستای حل معضلات کلانشهر تهران و تقسیم وظایف مدیریتی با هدف بهبود وضعیت پایتخت و خصوصاً اجرای بندهای ششم و هفتم ماده ٧١ قانون فوق الذکر، شورای اسلامی شهر تهران به موجب این طرح اقدام به تأسیس انجمنهای شورایاری در محلات تهران نمود؛ چرا که موضوعات در سطح شهرهای بزرگی مانند تهران به قدری با هم متفاوتند که در برخی موارد نمیتوان تصمیم واحدی برای همه مناطق شهر اتخاذ کرد، اما میتوان به گونهای عمل کرد که موضوعات و مشکلات در درون همان محله و با کمک و همیاری مستقیم ساکنان محله حل و برطرف شود. از این رو ایجاد نهادهای داوطلبانه مردمی به نام شورایاریها به عنوان اهرمی قوی به یاری مسئولین و مدیران شهری آمده است .
تاریخچه ای کوتاه از انتخابات شورایاری ها
براساس این مصوبه اولین دوره انتخابات شورایاری تهران در سال ۷۹ برگزار و ۵ سال بعد مردم تهران شاهد برگزاری دومین دوره این انتخابات از سوی شورای شهر و شهرداری تهران بودند.
اما سال ۸۷ و یک سال قبل از دهمین انتخابات ریاست جمهوری، تهرانی ها برای سومین بار پای صندوق های انتخابات شورایایی محلات تهران حاضر شدند.
در ادامه و با عنایت بر اینکه بر اساس قانون، این انتخابات باید هر ۴ سال یکبار در تهران برگزار گردد، اما احمد مسجدجامعی رییس وقت ستاد شورایاران محلات تهران بدلیل فشارهای سیاسی حاضر به برگزاری چهارمین دوره این انتخابات در سال ۹۱ نشد و عملا شورایانی که پس از ۴ سال باید پست خود را به افراد منتخب محله خود می سپردند، عملا بر این سمت ابقا شده و حکم ۴ سال آنها تا به امروز سه سال دیگر تمدید شده است!
این ماجرا ادامه یافت تا اینکه سرانجام مرتضی طلایی به سمت ریاست ستاد هماهنگی شورایاران محلات تهران منصوب گردید. وی از ابتدای حضورش در این ستاد، برگزاری چهارمین دوره انتخابات شورایاری تهران را در دستور کار خود قرار داد و سرانجام در نود و چهارمین جلسه شورای شهر تهران، دوفوریت طرح پیگیری برگزاری انتخابات چهارمین دوره شورایاریها به تصویب رسید.
پس از این مصوبه بود که طلایی رییس ستاد هماهنگی شورایاران محلات تهران در خصوص برگزاری انتخابات شورایاریها توسط شورای حل اختلاف، اوایل آذرماه و در گفتگو با باشگاه خبرنگاران گفت: پس از تایید مصوبه شورا توسط شورای حل اختلاف فاز اول عملیاتی نمودن این انتخابات آغاز شد.
وی بر همین اساس تاکید کرد: با هماهنگی دستگاههای ذیربط این انتخابات در سه ماهه پایانی سال برگزار میشود.
طلایی در گام بعدی با این هدف که شورای شهر متهم به نظارت بر خود نشود، پیشنهاد کرد تا هیئتی متشکل از نمایندگان مجلس و اعضای شورای شهر به عنوان هیئت نظارت بر انتخابات شورایاری شهر تهران انتخاب شوند اما اعضای اصلاح طلب شورای شهر تهران با این بهانه که شورای شهر با این تصمیم استقلال خود را از دست می دهد، زیر بار این پیشنهاد نرفتند.
غلامرضا انصاری عضو اصلاح طلب شورای شهر تهران در این رابطه می گوید: ما نباید از حقوق مسلم شورا کوتاه بیاییم، نظارت وظیفه اصلی شورا است و اگر این جایگاه حفظ نشود باید نگران دوران بعد بود. خواسته من نیز این است که موضوع نظارت شورا تعیین تکلیف شود.
احمد حکیمی پور دیگر چهره اصلاح طلب شورای شهر تهران در این رابطه معتقد است: انتخابات شورایاریها بر اساس مصوبه داخلی شورای شهر تهران انجام میشود و مسالهای کاملا داخلی و تنها مربوط به شوراست، بنابراین نظارت برخی نمایندگان مجلس بر این انتخابات باعث بغرنج کردن مساله خواهد شد.
هر چند برخی از کارشناسان مدعیاند که اینبار هم اصلاح طلبان نگاهی سیاسی به برگزاری انتخابات شورایاریها داشتند و اگر قاطبه مجلس نهم را اصلاح طلبان تشکیل می دادند، قطعا اعضای اصلاح طلبان شورای شهر با این پیشنهاد موافق می کردند اما سرانجام ۹ نفر از اعضای شورای شهر تهران متشکل از محمد سالاری، اسماعیل دوستی ، محسن سرخو ، رضا تقی پور، اقبال شاکری، احمد دنیا مالی، علیرضا دبیر ، هادی ساعی و معصومه آباد به عنوان اعضای هیات نظارت بر انتخابات شورایاری ها معرفی شدند تا ضمن استقرار در محل ستاد انتخابات، بر فرآیند برگزاری این انتخابات و همچنین احصاء صلاحیت های کاندیداها و سلامت انتخابات نظارت جدی داشته باشند.
تلاش اصلاح طلبان برای تعویق برگزاری انتخابات
اما نکته دیگری که اصلاح طلبان به شدت آن را پیگیری می کردند، تلاش برای تعویق برگزاری انتخابات بود. تلاشی که باز هم شائبه سیاسی شدن یک شورای محلی و خدماتی را در ذهن بوجود آورد. به عبارت دیگر اصلاح طلبان پس از آنکه توانستند فضای خدماتی شورای شهر تهران را از جوی خدماتی به سیاسی تبدیل کنند، حال به این موضوع می اندیشند که با نفوذ در انتخابات شورایاریها اقدام به باندسازی در محلات تهران نمایند.
سیاسی بازی؛ این بار در انتخابات شورایاریهای محلات تهران
این شائبه زمانی قوت می گیرد که از گوشه و کنار خبر می رسد که تحرک چهره های اصلاح طلب برای ترغیب چهره های همسو به خود، جهت ثبت نام در این انتخابات تلاش می کنند.
به عنوان مثال یک حزب اصلاح طلب با ارسال پیامک به خبرنگاران از آنها دعوت کرده تا در انتخابات شورایاری ها ثبت نام کنند. در این پیامک آمده است: عضویت خبرنگاران در شورایاریها موجب تقویت آنها خواهد شد، در صورتیکه کاندیدا شده اید مراتب را اعلام کنید تا این حزب از طریق رسانه و روزنامه خود برای موفقیت شما بصورت رایگان برنامه ریزی کند.
حالا در پایان این سوال بوجود می آید که براستی اصلاح طلبان چگونه می توانند به یک انتخابات محلی هم با عینک سیاسی بنگرند؟! مگر امکان دارد که مشکلات یک محله اسیر بازی های سیاسی چپ و راست شود؟! آیا این امر مورد قبول مردم تهران است که مشکلات محلهشان هم در پیچ و خم دعواها و جار و جنجال های سیاسی گم شود؟!
حال باید منتظر ماند و دید سرانجام مردم پای صندوق های رای شورایاریها چه تصمیمی در قبال گعده های انتخاباتی اصلاح طلبان خواهند گرفت.
منبع: جهان نیوز