به گزارش گروه فضای مجازی «خبرگزاری دانشجو»، ویلیام شوکراس روزنامه نگار و نویسنده مشهور انگلیسی که سالها در روزنامهها و مجلاتی مانند ساندی تایمز، آبزرور، واشنگتن پست و نیوزویک قلم میزند وی در صفحه ۹۱ کتاب آخرین سفر شاه که نتیجه سه سال کوشش و پیگیری وی درباره روند زندگی محمدرضا پهلوی بوده، در خصوص روابط میان رژیم پهلوی با اسرائیل و به رسمیت شناختن اسرائیل از سوی رژیم پهلوی پس از یک سال و اندی از تشکیل این رژیم مینویسد:
«در میان کشورهای خاورمیانه ایران تنها کشوری بود که از ابتدا سیاست همکاری پنهانی با اسرائیل را در پیش گرفته بود. در واقع روابط با اسرائیل، مناسبات ایران با کلیة همسایگانش را تحتالشعاع قرار میداد.»
این نویسنده معتقد است که اسرائیل شناسایی دو فاکتوی خود را با پرداخت رشوهٔ قابل توجهی به محمد ساعد نخستوزیر وقت ایران به دست آورده است. اسرائیلیها از طریق یک آمریکایی به نام «آدام» که با موساد همکاری داشت و مأمور مذاکره با ایران بود از طریق یک تاجر ایرانی مبلغ ۴۰۰ هزار دلار به نخستوزیر ایران رشوه دادند تا موافقت هیأت وزیران را برای شناسایی اسرائیل به دست آورد.
در صفحه ۹۳ این کتاب آمده است:
«از اسناد بایگانی اسرائیل معلوم میشود که شنایایی دو فاکتوی اسرائیل تصمیم شخص شاه نبوده است. (در این موقع شاه چندان قدرتی نداشت) اسرائیل شناسایی دو فاکتوی خود را با پرداخت رشوة قابل توجهی به محمد ساعد نخستوزیر وقت ایران به دست آورد.
مذاکرات را از جانب اسرائیل یک امریکایی که هنوز در پروندهها فقط «آدم» شناخته میشود و با موساد همکاری داشته است رهبری میکرد. او ضمناً یک تاجر ایرانی را میشناخت که با نخستوزیر دوست و «شریک تجاری» بود. از طریق این شخص نخستوزیر مطالبة ۴۰۰۰۰۰ دلار کرد تا موافقت هیئت وزیران را جلب و شاه را متقاعد سازد که شناسایی دو فاکتوی اسرائیل خدمت به منافع ملی ایران است.
این تقاضا منجر به بحث پر شر و شوری در وزارتخانة اسرائیل گردید. نه تنها فراهم کردن این مبلغ هنگفت برای دولت نوبنیاد بسیار دشوار بود، بلکه بسیاری از مقامات اسرائیلی با شدت وحدت استدلال میکردند که اسرائیل نباید حیات خود را با پرداخت رشوه و اشاعة فساد آغاز کند [!!] ولی «آدم» به ابتکار خودش قسط اولیة پول را که ۱۲۴۰۰ دلار بود به تاجر مزبور و نخستوزیر پرداخت. نتایج این کار آنی بود. نخستوزیر دربارة اینکه باید بین سیاست و مذهب تفکیک قائل شد با روحانیون به مذاکره پرداخت. تغییراتی در اعضای کابینهاش داد تا رأی موافق را تأمین کند و با شاه به گفتگو پرداخت.
از قراری که به اسرائیلیها گزارش دادند شاه گفته بود: اگر نخست وزیر و وزیر امورخارجه موافق شناسایی اسرائیل هستند، من حرفی ندارم.» بنابراین مبلغ ۴۰۰۰۰۰ دلار پرداخته شد. این تماسهای اولیه و رشوهها تا سی سال بعد منجر به همکاری سیاسی و نظامی و امنیتی بین ایران و اسرائیل گردید.»
منبع: رجانیوز