به گزارش گروه فضای مجازی «خبرگزاری دانشجو»، چندی پیش شهیندخت مولاوردی، معاون زنان دولت یازدهم از اجرای طرحی به نام طرح ضربتی طلاق برای کاهش آمار این پدیده در جامعه خبر داد. این در حالی است که به باور کارشناسان، موضوع مهم و پدیده اجتماعی مانند طلاق را نمیتوان به صورت ضربتی از بین برد یا حداقل آمار آن را کاهش داد بلکه باید این پدیده از بیخ و بن مورد واکاوی و بررسی قرار گیرد و به گونهای برنامهریزی و تدبیر شود تا ریشههای شکلگیری موج افزایش آمار طلاق در جامعه برای همیشه خشکانده شود. این روزها این پرسش ذهن بسیاری از صاحبنظران و افکار عمومی جامعه را به خود مشغول کرده است که آیا طرح معاونت زنان دولت درباره کاهش ضربتی طلاق به سرانجام میرسد؟!
بازگشتی به گذشته
سالها پیش وقتی آمار طلاق در حال رشد بود و در سوی مقابل ازدواج سقوط آزاد را در پیش داشت برخی از صاحبنظران از یک نگرانی تازه و البته نامأنوس برای آینده جامعه ایرانی سخن گفتند. این نگرانی چیزی نبود جز تنهایی رو به افزایش دختران در سالهای آینده! اکنون آن سالهای آینده فرا رسیده و بهتدریج تنهایی دختران ایرانی در جامعه برجستهتر میشود. از یک سو جامعه با دخترانی روبهرو است که حتی در سن زیر 28سال جدا شدهاند و از سوی دیگر دختران جوانی که به دلایل گوناگون ازدواج نکردهاند. تا جایی که سیدحسن موسوی چلک رئیس انجمن مددکاری اجتماعی ایران تاکید کرده است که طبق آمارها 12 درصد زنان جدا شده از همسر، زیر 20 سال هستند. همه اینها نشان میدهد دولت یازدهم که معاونت زنان تشکیل داده و از ابتدا یکی از شعارهای خود را توجه بیشتر به جامعه زنان کشور اعلام کرده باید دست به کارهای جدی برای توقف تنهایی زنان بزند. البته منظور از کارهای جدی کارهای شتابزده و شعاری یا به تعبیری نمایشی نیست، چندی پیش مولاوردی، معاون رئیسجمهور در امور زنان از طرحی ضربتی سخن گفته که در دستور کار ستاد ملی زن و خانواده قرار گرفته، طرحی که به تعبیر معاون رئیسجمهور قرار است به صورت سریع و گسترده طلاق را کاهش دهد. وی از این هم گفته است که بزودی تمام دستگاههای مربوطه برای اجرای این طرح بسیج میشوند، در این بین با نگاهی به آمار ثبت 18 طلاق در هر ساعت این پرسش در ذهن شکل میگیرد که طرحهایی از این نمونه تا چه حد میتواند کارشناسی و اثرگذار باشد؟
چرا واژه «ضربتی»؟!
این در حالی است که موجی که معاون رئیسجمهور در امور زنان از آن بشدت دفاع میکند و دائم از نقض حقوق زنان هم سخن میگوید یکی از دلایل طلاق است. یعنی به تعبیری با وجود چنین نگرشهایی در دولت هم به افزایش تنش در میان زنان و مردان دامن زده میشود و هم در عین حال از برنامهای مناسب برای کاهش سرعت طلاق خبری نیست. حتی برخی کارشناسان از به کار بردن واژه ضربتی برای چنین طرحی اظهار تعجب کردهاند. بویژه اینکه مولاوردی در اظهارنظری جداگانه از اجرای برخی طرحهای گذشته مانند طرح «مطلع مهر» و «رحمت» انتقاد کرده و اشاره داشته که این طرحها جزیرهای عمل کردهاند. استفاده از واژههایی همچون جزیرهای آن هم برای انتقاد از طرحهای گذشته، باز هم به نظر میرسد نوعی کلیگویی برای انتقاد صرف از طرحهای دولت گذشته است.
اقتصاد و فرهنگ در اولویت اول
از سوی دیگر هم وزارت ورزش وجوانان و هم معاونت رئیسجمهور به این موضوع واقف هستند که راهحل کاهش زندگی مجردی دختران و در کنار آن کاهش طلاق، اول از تونل اقتصاد خواهد گذشت و سپس از مسیر فرهنگسازی! آن هم فرهنگسازی که بتواند پسران ایرانی را به تشکیل خانواده راضی کند و زندگی زوجهای ایرانی را دوام و قوام بخشد. موضوعاتی که به نظر میرسد تا امروز در اظهارات مدیران حوزه جوانان دولت اعم از وزارت ورزش و جوانان یا معاونت زنان مغفول مانده است. به نظر میرسد دولت و بویژه معاونت زنان ریاست جمهوری باید فکری برای کمکهای ویژه به جوانان متاهل و فرهنگسازی موثر برای سوق دادن جوانان مجرد به سمت ازدواج کنند. هرچند فراموش هم نباید کرد که این روزها گرفتن وام ازدواج نسبت به سالهای گذشته به تعبیر جوانان متقاضی وام، دشوارتر شده است.
منبع: وطن امروز