کشوری که «عُرضه» غنی‌سازی ندارد اما برای ایران «لُغز» می‌خواند!

به گزارش خبرنگار سیاست خارجی «خبرگزاری دانشجو»، بعد از گذشت دو هفته از قرائت بیانیه لوزان، همچنان اظهار نظرات متفاوتی در مورد این بیانیه وجود دارد اما به نظر می‎رسد با تعامل حداقلی که بین تیم مذاکره کننده و منتقدین صورت گرفته است، فضای حاکم بر جامعه به سمت وحدت پیشرفته و یکی از دغدغه‌های این روزها، مذاکرات سخت و پیچیده‌ سه ماه آینده خواهد بود، که حاصل نتایج چند سال مذاکرات ایران با غرب است.

همچنان اما بیانات رهبر معظم انقلاب در دیدار مداحان اهل‌بیت علیهم‌السلام درباره مذاکرات هسته‌ای و نقد و بررسی آن در صدر رسانه‌های ایران و جهان قرار دارد.

ایشان در بخشی از سخنان خود فرموند: " صنعت هسته‌ای در دنیا، یک صنعت پیشرفته است، یک صنعت مهم است؛ این را هم بچّه‌های ما خودشان به دست آوردند؛ این انفجار ظرفیّتهای درونی و استعدادهای درونی بچّه‌های ما بود. حالا فلان کشور عقب‌افتاده، میگوید اگر ایران غنی‌سازی داشته باشد من هم میخواهم غنی‌سازی داشته باشم؛ خیلی خب برو تو هم غنی‌سازی کن؛ بلدی برو بکن. ما که غنی‌سازی را از کسی نگرفتیم، استعداد درونی ما است؛ اگر شما هم استعداد درونی در ملّتت داری، برو غنی‌سازی کن، این بهانه‌گیری‌های بچّه‌گانه که بعضی از کشورها میکنند. غنی‌سازی و آنچه در زمینه‌ی هسته‌ای تا امروز پیش‌آمده است، یک دستاورد بسیار مهم است؛ این چیز کمی نیست. و این گامهای ابتدائی ما در این صنعت است. باید در این صنعت کار بشود، حرکت بشود، پیشرفت بشود."

بر اساس این گزارش؛ بسیاری از کشورهای حوزه خلیج‌فارس خواهان هسته‌ای شدن ایران نبوده و این موضوع را مغایر اهداف خود در منطقه می‌دانند چراکه جمهوری اسلامی ایران  در حال حاضر به عنوان ابر قدرتی در منطقه به حساب می‌آید و هسته ای شدن ایران و توافق با ۱+۵، اهداف برخی از کشورهای منطقه را که به فکر ایجاد تفرقه هستند را به خطر می‌اندازد.

در واقع باید گفت که یکی از مخالفین اصلی توافق هسته ای ایران، عربستان سعودی است، چراکه عربستان نه تنها به ایران به چشم رقیبی در منطقه نگاه می‌کند بلکه آن را تهدیدی برای جایگاهش درعرصه بین الملل می‌داند و باید به صراحت گفت که همان کشوری است که ادعا میکند که توان غنی‌سازی در کشور خود را داراست و درصدد است تا به هر نحو ممکن درخط مقدم تقابل با ایران در منطقه قرار بگیرد. حمله عربستان به یمن را همزمان با مذاکرات سوئیس باید مرتبط با این مسئله دانست. در حالی كه به رسمیت شناختن انرژی هسته ای صلح آمیز برای كشورهای عربی تاكنون ممنوع بوده، این بار جامعه جهانی پذیرفته است كه حق ایران در برخورداری از تكنولوژی هسته ای را به رسمیت بشناسد که این موضوع عربستان را خشمگین کرده و ان را واردار به هر کاری برای بهم زدن توافق ایران و با ۱+۵ می‌کند.

پایگاه اینترنتی «فارن افرز»  چند ماه گذشته در گزارشی به قلم سیگورد نابوئر، تحت عنوان «‌حسرت هسته ای عربستان سعودی، لزوم کمک واشنگتن به ریاض در رقابت هسته ای با ایران»‌ نوشت:‌

"کاملا واضح و روشن است که تصور کنیم دولت عربستان سعودی از مشاهده شواهد موجود مبنی بر حصول پیشرفت در مذاکرات هسته ای میان ایران و ‌آمریکا، احساس نارضایتی و خشم کند. در واقع در حالی که ایران، رقیب منطقه ای ریاض به کسب مشروعیت بین المللی بر سر برنامه هسته ای خود نزدیک می شود، به نظر می رسد اهداف و بلندپروازی های هسته ای خود عربستان به طور کامل متوقف و راکد شده است."

توافقنامه هسته ای پیشنهادی آمریکا و عربستان سعودی به مدت شش سال است که به حال رکود در آمده است و این مذاکرات معوقه، تنها یکی از چندین مسئله‌ای است که در سالیان اخیر به مناسبات میان ریاض و واشنگتن خدشه وارد کرده است.

به وضوح مسئله هسته ای به ویژه به معضلی برای عربستان سعودی تبدیل شده است که می کوشد در گردونه رقابت در زمینه پیشرفت های علمی و دستاوردهای فنی و نیز کسب موقعیت و وجهه منطقه ای به هیچ وجه از ایران عقب نماند . ولی این نیز به مشکلی برای آمریکا تبدیل شده است که در بحبوحه نیاز مبرم به کمکهای عربستان سعودی در حل و فصل مناقشات و بحران های کنونی در عراق، اسرائیل و سوریه ، نمی تواند از ریاض دل بکند.

در واقع باید گفت که به دلیل ضعف فنی عربستان، نداشتن دانش و تجربه کافی در این زمینه، موقعیت سیاسی و راهبردی عربستان، با دستیابی به فناوری هسته‌ای همخوانی ندارد و رهبران داخلی این کشور فاقد عقلانیت و توانمندی برای توسعه صنعت هسته‌ای نیستند که این موضوع باعث شده است تا عربستان در حسرت هسته ای شدن بماند و با اعتماد به نفس کاذب خود را همردیف با ایران در زمینه فناوری هسته ای و تولید غنی سازی بداند!