به گزارش گروه سیاست خارجی «خبرگزاری دانشجو»، یک مقام ارشد ایرانی پنجشنبه شب به خبرنگاران خارجی حاضر در وین گفت طرف مقابل مواضع خود در مذاکرات هستهای را تغییر داده و موضوعاتی را که پیشتر حل شده بود، بار دیگر به میان آورده است.
وی با بیان اینکه طرف غربی از همان زمان حصول تفاهم لوزان تغییر در مواضعش را آغاز کرده، گفته است: «ما شاهد تغییرات در موضوعات متعددی بودهایم، به خصوص از شب گذشته.»
این مقام ارشد ایرانی افزود: «این موضوعات، گسترهای از تحریمها گرفته تا طول دوره توافق تا موضوعات هستهای را شامل میشود.»
وی ادامه داد: «مسئله تفسیر برخی از همکاران ما از تفاهم لوزان است. همه باید به مفاد آن تفاهم پایبند باشند.»
مقام ارشد ایرانی افزود: «ما نیاز به تضمینهای مطمئن از طرف غربی نیاز داریم که بدانیم آنها به تعهداتشان پایبند میمانند. احساس ما این است که همچنان تلاش میشود به جای عبور از تحریمها، آنها حفظ شوند... برخی در آمریکا وابستگی احساسی به تحریمها دارند و در تحریمها گیر افتادهاند و نمیدانند چطور از آن خارج شوند. دست کشیدن از عادات قدیمی دشوار است، اما آنها باید اجازه دهند که این عادت از بین برود.»
او به اصرار طرف غربی برای دسترسی به اماکن نظامی ایران هم اشاره کرد و گفت: «کسب اطمینان مذاکرهکنندگان نباید بهانهای برای ورود به سایتهای نظامی ایران باشد.»
وی افزود: «ما شاهد تعهدات متقابل از جانب ایالات متحده نبودهایم. آمریکا باید تصمیمات جدی بگیرد. ایران به مذاکرات متعهد بوده است.»
این مقام ایرانی ادامه داد: «مواضع ما از اصولی که بنا نهادیم، تغییر نکرده است. توافق جامع در دسترس است، مشروط بر اینکه توهمات کنار گذاشته شود.»
وی با تصریح بر اینکه ایران ترجیح میداد توافق تا پنجشنبه شب حاصل شود، گفت با این وجود «هدف بزرگتر ما رسیدن به توافقی مستحکم است.»
او به بیاعتمادی به غرب و همچنین عدم اجرای صحیح توافقات موقت ژنو هم اشاره کرد و گفت: «بر سر برنامه اقدام مشترک، ما آن اعتمادی را که آمریکا نسبت به ما به دست آورد، به دست نیاوردیم.»
مقام ارشد ایرانی افزود: «توافق نهایی باید متوازن و بر اساس انصاف و عدالت باشد. بر اساس توافقاتی که قبلا صورت گرفته است. طرف مقابل باید از خود شجاعت نشان دهد.»
وی با اشاره به اختلافات درونی در گروه 1+5، گفت در گفتوگوها ناگهان هر کشور عضو این گروه برای خود خطوط قرمزی تعیین کرده است. وی ادامه داد: «دوستان ما، بیش از آنکه با مذاکره کننده، برای مذاکره در میان خود وقت صرف کردهاند.»
او همچنین تصریح کرد که ایجاد تغییر در تاریخ نیازمند «جسارت» است و طرف مقابل باید تصمیمات سیاسی دشوار اتخاذ کند.