به گزارش گروه اجتماعی «خبرگزاری دانشجو»، دور دوم ورود گردشگران به مازندران در حال آغاز است، کمکم آمارهای تلخی از شهرستانهای ساحلی به گوش میرسد، فرماندارانی که تا دیروز با خرسندی اعلام میکردند که هیچ آماری از غرقشدگان وجود ندارد، دوباره نگران گرداب دریا و والدین نگرانی هستند که دریا عزیزترینشان را بلعیده و از آن بدتر که چند روز هم باید صبر کنند تا پیکر عزیزشان را دریای خشمگین پس دهد.
شامگاه گذشته خبر ناپدید شدن دختر نوجوان ساوهای دل همه را لرزاند، مهدیه علینژاد که فقط 14 سال از بهار را دیده بود در دریای مواج دوشنبه رامسر که حال و هوای متغییر داشت، رفت و دیگر کسی او را ندید.
تمام اعضای خانواده ساوهای که در پلاژ ساحل طلایی رامسر در حال تفریح بودند حدود ساعت 19:30 دختر 14 سالهشان را گم کرده و از همه برای امداد کمک خواستند.
چه خبری بدتر از این میتواند باشد که در حال شادی و سرور، از جای خالی یک عضو خانواده با خبر شوی و حال، ساعتهاست ماموران امدادی و کارکنان هلالاحمر رامسر در سواحل این شهرستان و مناطق اطراف در جستوجوی مهدیه هستند اما همچنان خبری نیست.
حال هیچ کس خوب نیست و پدر چشم به دریای سیاه دوخته تا پاره تنش را بیابد، تمام خانواده زیر سرم و دارو این خبر ناگوار را تا اینجا تحمل کردند تا شاید بیدار شوند و این کابوس وحشتناک پایان یابد.
روی سخنم به تمام خانوادههایی است که آمار غرقشدگان در دریا را صرفا بازار گرمی میدانند و یا کمترین توجهی به نحوه وقوع اتفاق نمیکنند، باید بدانیم خانوادهها میتوانند در کمشدن آمارهای ناگوار غرقشدگان موثر شوند.
دریای مواج و هوای نیمهبارانی رامسر، همه دلالت بر ناامن بون دریا داشته اما مسافرانی که از شهرهای غیرساحلی به استان ما میآیند، هر ساعت شبانه روز که باشد به دل دریا هجوم آورده و اتفاقی که نباید، میافتد و خبری که نباید بشنویم را میشنویم.
دریای رامسر آنقدر مواج است که غریق نجاتهای باتجربه هم با رعایت تمام اصول، تن به آب میزنند و ساعتهای طولانی شب را به دنبال مسافر گمشده هستند.
هنوز مهدیه علینژاد پیدا نشده است و تمام مسئولان رامسری پیگیر این حادثه هستند تا بتوانند از بار غم این خانواده داغدار کم کنند.