به گزازش خبرنگار ورزشی خبرگزاری دانشجو، وزارت ورزش و جوانان با جذب حمایتهای مالی و در راستای کمک به باشگاههای استقلال و پرسپولیس برای خروج این دو باشگاه از شرایط دشوارکنونی، در طی روزهای گذشته 8 میلیارد تومان به سرخابیهای پایتخت کمک
نقدی کرده است.
اما برخی ها اعتقاد دارند که نباید برای این دوتیم خرج شود ، آن هم ازپولبیتالمال، اینها یک مشت بازیکن هستند که پول میگیرند و چیزی ارائه نمیدهند، بهتر است این پول در جای دیگری هزینه شود، اینهمه ورزش والیبال و کشتی به ترند کاش برای آنها هزینه شود.
در این جا لازم است به چند نکته اشاره کنیم که دوتیمی که خیلی ها اعتقاد دارند نباید برای آنها هزینه کرد چون هیچ سودی ندارد ولی باید گفت می توان با کمی برنامه ریزی و منطق از این دوباشگاه دولتی و مردمی به خوبی هزینه های یکه برای آنها شده است را به سود تبدیل کرد.
آگهی ثانیهای ۴ تا ۹ میلیون تومان را در نظر بگیرید و برای هر بازیاستقلال و پرسپولیس، اندازهگیری کنید که چقدر آگهی وجود دارد.
این عددتقریبا بیست دقیقه برای بازیهای معمولی است که میشود ۱۲۰۰ ثانیه که ضربآن در میانگین ۵ میلیون تومان عدد۶ میلیارد تومان را جلوی چشم میآورد که وقتی هر دو تیم بازی میکنند این عدد می شود ۱۲میلیارد تومان در یک هفته تنها برای پخش مستقیم.این عدد البته برای بازی های آسیایی بسیار متفاوت است، برای دربیها وبازیهای قهرمانی و حساس نیز شرایط بهتر.
برای شبکه جام جم که پخش مستقیم برای تمام دنیا دارد همین عدد را اضافه کنید، برای برنامه ۹۰ و ورزش و مردم و... نیز به همچنین.درآمد دولت از این دو تیم اصلا قابل محاسبه نیست،حال تصور کنید که سرمایه گذاری درست باشد و این دو تیم به فینال آسیا برسند، این اعداد بازهم بیشتر خواهند شد.
درآمد فدراسیون فوتبال از تبلیغات محیطی دور ورزشگاهها را محاسبه کنید، درآمد مخابرات از نظر سنجیها در تمام طول سال با پیامک ها را محاسه کنید، استقلال و پرسپولیس تنها تیمهایی هستند که با تبلیغات روی پیراهن خودبیش از نیمی از هزینههای خود را جبران میکنند.
به جز یکی دو تیم، همه لیگ، هزینههای خود را از بیت المال و دولت به دست میآورند و نباید این دو تیم مردمی را از این دایره خارج کرد، اگر قرار باشد باشگاههایی از این دایره خارج شوند، باشگاههای کم طرفدار و بی تاثیر بر روی جامعه و بی سود، هستند، این دو تیم در تمام طول سال تقریبا هر روز و هر هفته به جامعه ایران که به اعلام آمار مسئولین یکی از افسردهترین جوامع جهان است، هیجان میدهند.
این در حالی است که بسیاری ازدولتها برای تولید هیجان و شادی در جامعه خود، میلیونها دلار هزینه میکنند اما در کشور ما به لطف علاقه ذاتی مردم به فوتبال، هر هفته این اتفاق رخ میدهد و نه تنها هزینه زا نیست بلکه طبق همان محاسبات بند اول سود آور هم هست. فوتبال و کشتی و تمامی ورزشهای دیگر، کنار هم و با هم به توان ۱۰، هرگزموج شادی و هیجانی را که فوتبال به جامعه میدهد، نمیدهند.
تنها صعود به جام جهانی فوتبال یادآور جشنی خودجوش و بسیار بزرگ مردمی در دیدارهای ایران با کره جنوبی و ایران با بحرین و حتی بازیهای ایران و آمریکا وایران و استرالیا و آرژانتین که متاثر از هزینه کرد در فوتبال به ویژه دراین دو تیم است، که نمونهای مشابه در کشور ندارد.
این دو تیم با جمع کردن بسیاری از جوانان گرد خود و ترغیب آنها به فوتبال و ورزش، از اعتیاد جلوگیری میکنند که درمان آن برای کشور هزینههای بسیار بالایی دارد. با صعود به مسابقات جهانی با قدرت بسیار بالا و به دلیل نفوذ فوتبال به خانههای مردم دنیا میتوان همه میلیاردها دلاری را که رسانههای بیگانه و دشمن هزینه میکنند تا ایران را تروریست و بیکفایت و جنگ طلب نشان دهند خنثی میشود و این در جنگ نرم بسیار سودآور است.
در تقابل با جنگ نرم رسانه در دنیا این دو تیم میتوانند مردم را روی کانالهای ایران نگه دارند تا سرعت تغییرات فرهنگی و بمباران خبری بسیارکمتر شود.صرف هزینه کردن برای این دو تیم نه تنها عیب نیست که در واقع حسن وزارت ورزش است کما اینکه از طریق وزارت صنایع هم برای سپاهان و ذوب آهن وفولاد و سایپا و پیکان هزینه می شود.
به هر حال هزینه کرد سرمایهگذاری روی استقلال و پرسپولیس به نسبت یک به بیست سود مالی برای دولت دارد. درحالی که برخی از سر دلسوزی و عدالتخواهی مخالف هزینه کردن برای استقلال و پرسپولیس هستند، آمار نشان میدهد که این سرمایهگذاری بسیار پرسود و هدفمند برای دولت است.