فقط مردان حقیقی زندگی می کنند

گروه دانشگاه «خبرگزاری دانشجو»، یادداشت دانشجویی*؛  مبارزه برای کسب روزی و آن هم روزی مبارک معشوق همه ی مردان واقعی عالم است .

روزی فقط خوراک و پول نیست که سر ماه نرسیده تمام شود؛ بلکه  باید برکت داشته باشد و بیدار شدن برای نماز اول وقتِ صبح یا برای نماز شب هم روز ی محسوب  می شود .

تلنگر و تذکر درونی در میان نماز برای توجه به سوی خدا ، نگاه محبت آمیز به صورت پدر و مادر ، گفتگوی صبورانه با کودکی پر از سوال هم روزی محسوب می شود .

یادگرفتن هایی که هدایتگرمان باشد به سوی حقیقت و بلکه سختی کشیدنها و بیمار شدنهایی که ثمره ای مثل پاک شدن گناهان داشته باشد هم روزی است. آری این ها نشانه ی روحی لطیف و پاک است.

اصلا مرد مبارزه نمی تواند روحی لطیف نداشته باشد،  که اگر گروهی آن قدر مهربان نباشند که خود را فدای جامعه و هموار ساختن مسیر حق کنند، طولی نخواهد کشید که فاتحه آن جامعه را دسته جمعی باید بخوانیم و بر سر مزار بی مهری گریه کنیم که زمان و فرصتها چه زود از دست می روند و چه کم اند قدردان نعمات الهی در لحظه و به جا.

زندگی جریانی است روان و خروشان. جاری شدنش عشق می‌خواهد و عقل. عقلی هادی و عشقی پیشران.

 این روزها همه عاشق می‌شوند. عاشق اهدافشان. و اهداف متناسب با شعور و امیال. هر کسی راغب چیزی است و کسی. عشقی که عقل پشتیبانش باشد عمیق تر و دقیق تر.

این روزها همه می جنگند. برای افکارشان. و افکار متناسب با فهم و مطالعه. هر کسی راهی برگزیده است سهل یا سخت. جنگی که فهم پشتیبانش باشد سخت اما پیروز.

این روزها همه عالم شناسند! عالم پیرامونشان. و آنچه در محیط می گذرد متناسب با عمل و رفتار. هر کسی دنیایی ساخته است کوچک یا بزرگ. عالَمی که عمل پشتیانش باشد بزرگ و زیبا.

اما انگار چیزی کم است که همه راست راست راه می رویم اما در راه راست نمی رویم. انگار دیگر مرد واقعی وجود ندارد مگر انگشت شمار. و آنچه لازمه مرد واقعی ست غیرت است و شهامت.

هر کسی واقعیتی ساخته است حقیقی یا مجازی. و مردی که غیرتش پشتیبانش باشد معشوقی دارد حقیقی حقیقی، به وسعت و ژرفای بی نهایت. معشوقی به عظمت خدا. همان که غیرت محصول عشق به اوست. و هر آنکه معشوقی چون او ندارد، فکر و فهم و شهامت و  غیرتش، مجازی، پوشالی بیش نیست. چه کم دارد، آنکه او را دارد؟ و چه چیز دارد، آنکه او را ندارد؟ انسان هنوز هم هر روز دارائی اش را در چرتکه می اندازد و اوست که هیچ گاه و هرگز در هیچ حسابی نگنجد.

سوره انفال آیه ۷۴

وَالَّذِينَ آمَنُوا وَهَاجَرُوا وَجَاهَدُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَالَّذِينَ آوَوْا وَنَصَرُوا أُولَٰئِكَ هُمُ الْمُؤْمِنُونَ حَقًّا ۚ لَهُمْ مَغْفِرَةٌ وَرِزْقٌ كَرِيمٌ

ترجمه: و کسانی که ایمان آوردند و هجرت کردند و در راه خدا جهاد نمودند و آنان که مهاجران را پناه دادند و یاری کردند، مؤمنان حقیقی فقط آنانند، برای آنان آمرزش و رزق نیکو و فراوانی است.

شهید چمران: خدای بزرگ انسان را به اندازه درد و رنجی که در راه خدا تحمل میکند پاداش می دهد.

* مراد از مرد در این متن نوع بشر است نه جنس ذکور.

زهره ایمانی-فعال دانشجویی

انتشار یادداشت‌های دانشجویی به معنای تایید تمامی محتوای آن توسط «خبرگزاری دانشجو» نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروه‌ها و فعالین دانشجویی است.