به گزارش گروه ورزشی خبرگزاری دانشجو، حسین عبدی در گفتگویی با سایت رسمی باشگاه پرسپولیس به سوالاتی پاسخ داد، با این گفتگو همراه باشید.
در کنفرانس خبری پس از جلسه هیأت مدیره، مشکلات داوری مورد توجه رسانه‌ها بود اما در این نشست مسائل دیگری هم مطرح شد. از جمله اینکه قرار بود درباره وضعیت دانشگاه تصمیم‌گیری شود؟
درباره موضوع دانشگاه پرسپولیس صحبت شد. برای دانشگاه فعلا سرپرستی معرفی شده است تا مراحل دیگر کار سپری شود.
بخشی از جلسه هم به مسائل حقوقی مربوط به قرارداهای برجای مانده از گذشته اختصاص داشت و گویا در این قسمت مشکلاتی وجود دارد؟
موارد متعددی از قراردادها، توافق‌ها و تعهدها وجود دارد. بعضی موارد برای باشگاه مساله ساز بوده و حتی مشکلات حقوقی ایجاد کرده‌اند. در بعضی موارد باید پیگیر منافع باشگاه باشیم که محقق شود و خلاصه کار سنگینی است که ادامه دارد.
چندی پیش در یکی از کنفرانس‌های خبری اعلام کردید، طرحی برای آینده باشگاه ارائه شده است ولی از آن خبری نشد؟
اتفاقا در جلسه روز یکشنبه هیأت مدیره، در اینباره صحبت‌های مفصلی صورت گرفت. موضوع «چشم انداز باشگاه» از هفته‌های گذشته تعریف شد و باید از نظر فنی، تشکیلاتی، مالی و شرح وظایف به تکامل برسد و پس از نهایی شدن، در مواقع نقشه راه باشگاه خواهد بود. طرحی که تمام بخش‌ها باید بر اساس آن حرکت کنند و حتی با تغییر افراد، نفرات جدید باید در مسیر آن حرکت کنند. در واقعه یکی از اهداف این است که با تغییرات، سلیقه‌ها حاکم نشود و برنامه محوری جای خود را به فرد محوری بدهد.
اگر فرد بعدی این چشم انداز را قبول نداشت یا اینکه به آن ایراد داشت، تکلیف چیست؟
از زمانی که این ایده را مطرح کردم در هیأت مدیره استقبال شد. در جلسه‌ای هم که چندی پیش با آقای وزیر داشتیم، ایشان هم استقبال کردند، موضوعی نیست که مدیران با آن مشکل داشته باشند. تلاش ما در هیأت مدیره این است که این چشم انداز بر اساس پتانسیل های باشگاه و واقعیت‌های موجود تعریف شود و البته از اهداف آن، افزایش این پتانسیل در هر مرحله است.
یکی از شاخه‌های تعریف شده در چشم انداز، خود اتکایی باشگاه است و اینکه درآمد براساس تولیدات و خدمات باشگاه تعریف شود. هزینه کم شده، بهره‌وری افزایش یابد. قرار است تا پایان هفته هم روی مسائل بودجه ای و بعد زمانبندی‌ها کار کنیم. از اهداف دیگر طرح، گسترش سازمان و بحث مهم تشکیلاتی عمل کردن است. یعنی سیستم در مجموعه کار کند و همه چیز متکی به فرد نباشد. شرح وظایف و اختیارات معلوم شود تا در نهایت بتوانیم یک ساختار باشگاهی کامل داشته باشیم.
آن بخشی که مورد توجه هواداران است، نتایج و قهرمانی ها است و برای این قسمت چه تعریفی دارید؟
یکی از بخش های مهم چشم انداز همین است و در حال حاضر روی چشم انداز 6 ماه و دو سال کار کرده ایم. اگر همه چیز خوب پیش برود زمان دو سال شما می تواند کاهش یابد ولی اگر هم بیشتر شود، مهم این است که می دانید به کجا می خواهید برسید و چه باید انجام بدهید و سعی می شود نیازها تأمین شود.
ولی به عنوان مثال فاکتوری مثل داوری و تبعات ناشی از اشتباهات آنها که دست باشگاه نیست؟
درست است و به خاطر همین می گویم ممکن است گاهی این زمان بیشتر شود ولی در این شرایط با تصمیم های اشتباه راه طولانی تر نمی شود، چون مشخص است چه باید کرد. مثلا ما باید باشگاه را به جایی برسانیم که دیگر از قراردادهای یک ساله با بازیکنان خبری نباشد و حتی خود بازیکنان بخواهند قرارداد طولانی‌تری با پرسپولیس داشته باشند. همچنین یکی از چشم اندازها قهرمانی آسیا است و تعریف می شود برای این مهم چه اقداماتی تا چه زمانبندی صورت می گیرد.
هنوز به طور دقیق مشخص نیست، پرسپولیس در آینده چگونه اداره می‌شود، شاید خصوصی شد. شاید دولتی ماند. چگونه می توان روی چشم اندازی چند ساله برنامه ریزی کرد؟
در این چشم انداز یکسری اصول و برنامه ها تعریف می شود که هر کسی هم بیاید می‌خواهد آنها را دنبال کند ولی دیگر پراکنده و نامنظم نیست ترتیب کارها معلوم است. تشکیلات کار معلوم می شود. حالا شرایط آینده می تواند این زمانبندی را عقب یا جلو بیندازد. در چشم انداز معلوم می‌شود به کجا و چگونه می خواهیم برسیم تا باشگاه از روزمرگی و سردرگمی خارج شود.
ممکن است آماج انتقادها قرار بگیرید؟ اینکه بعضی با تشریح شرایط امروز، این حرف‌ها را شعار و تبلیغ بخوانند و حتی به طنز و شوخی روی بیاورند؟
از نقد و انتقاد استقبال می کنیم و آماده ایم که با لحاظ کردن موارد درست، طرح پخته تری داشته باشیم. با سایر مسائل هم مشکلی نداریم. وقتی صحبت از تغییر و تحول می شود، همیشه چنین مسائلی وجود خواهد داشت. اگر قرار باشد بترسیم بهتر است کنار برویم. این مسائل باید از یک جایی شروع شود. روزگاری رفتن به ماه خواب و خیال بود اما یکسری بودند که با این خیال و برای آن زندگی کردند و حالا انسان از بیرون منظومه شمسی به آن نگاه می کند و به فکر افتاده ایم که در مریخ زندگی کنیم. ژاپنی ها در چشم انداز فوتبالشان قهرمانی جهان در سال 2044 را دیده اند و در سال 2002 تا چهارمی جلو رفتند، آیا به فکر بلند آنها می‌خندیم؟!