حملات ۱۳ نوامبر و اصطکاک‌های قومی-نژادی در فرانسه

همزمان با حادثه ورزشگاه، فردی مسلح در رستوران با استفاده از کلاشینکف به روی مردم آتش گشود و در تالار کنسرت باتاکلان نیز دو نفر مسلح با گروگانگیری حاضران این تالار، تعدادی را به گلوله بستند.

با فاصله بیست و پنج دقیقه از حوادث تالار باتاکلان، حملاتی از سوی یک فرد مسلح دیگر در خیابان «کقون» گزارش شد و با فاصله یک ساعت از اولین حمله در ورزشگاه، حملاتی از سوی دیگر گروه های تروریستی در نزدیکی موزه لوور و مرکز خرید «لس هیل» انجام شد.

نیروهای ویژه پلیس به سرعت بسیج شده و اقدام به برقراری امنیت در اطراف ورزشگاه، رستوران ها و کافه ها در منطقه دهم و یازدهم که جزء مناطق محبوب مردم و جهانگردان در پاریس است و در اطراف تالار باتاکلان کردند.

اگرچه حوادث رخ داده در پاریس بسیار وحشتناک است، اما بروز این حوادث در فرانسه چندان هم تعجب آور نیست. در طی چند سال گذشته افرادی از فرانسه و دیگر کشورهای اروپایی به سوریه سفر کردند و به صفوف گروه های افراطی پیوستند. همانظور که حادث تروریستی شارلی ابدو نشان داد، همواره خطر حملات تروریستی در اروپا وجود دارد. سوالی که در اینجا مطرح است این است که آیا این حملات با تصمیم فردی حمله کنندگان صورت گرفته و یا اینکه با سازماندهی قبلی انجام شده است؟ موج عظیم مهاجرت از کشورهایی همچون سوریه به اروپا نیز این فرضیه را تقویت می کند که نیروهای تندرو، بخشی از اعضای خود را به این طریق وارد کشورهای اروپایی کرده باشند.

فرانسوا اولاند، برای اطمینان بخشی به مردم فرانسه اعلام کرده دستگیری همه حمله کنندگان و همکاران آنها را در اولویت قرار خواهد داد و در گام بعدی با بستن مرزها، از فرار عاملان این حوادث جلوگیری به عمل می آورد. اولاند اعلام کرده است که بررسی های لازم برای پیدا کردن مسئولین اصلی این حواث را به انجام خواهد رساند. هم اکنون در فرانسه شرایط اضطراری اعلام شده است.

پیامدهای سیاسی

این حوادث به طور قطع پیامدهای سیاسی نیز به همراه خواهد آورد. این حوادث تنها پنج روز پیش از حرکت ناو هواپیمابر فرانسه به نام «چارلز دوگل» به سوی خلیج فارس برای شرکت در عملیات علیه نیروهای داعش در سوریه و عراق اتفاق افتاده است. فرانسه از ماه سپتامبر در عملیات های حملات هوایی علیه مواضع داعش در سوریه شرکت کرده است.

از منظر سیاسی، این حملات می تواند یادآور اختلافات و اصطکاک های قومی-نژادی طولانی در فرانسه باشد. تعداد زیادی از مهاجران طی چند ماه گذشته از مرزهای شرقی و جنوبی وارد آلمان شدند، در حالی که تعداد افرادی که وارد فرانسه شدند بسیار کم بود. فرانسه علیرغم حضور در نشست های مختلف در مورد موضوع مهاجرت و حمایت از طرح آلمان مبنی بر جابه جایی پناهندگان در تمام نقاط اروپا، سهم کمی در پذیرش مهاجران داشته است. با این اوصاف، این حادثه می تواند منجر به تقویت دیدگاهی گردد که خواستار توقف موج مهاجرت به اروپا و بسته شدن مرزهای کشورهای اروپای شرقی بودند.

در پی این حملات، محبوبیت ماری لوپن و حزب راست گرای او افزایش خواهد یافت. لوپن از زمان حادثه شارلی ابدو مواضعی علیه پذیرش مهاجران اتخاذ کرده بود. محبوبیت اولاند هم پس از حوادث شارلی ابدو به دلیل موضع گیری جدی وی افزایش یافته بود، اما تداوم این روند برای مردم قابل قبول نیست و آنها را به این نتیجه می رساند که اقدامات ضدتروریستی که در سال جاری و پس از حادثه شارلی ابدو تصویب شده بود، از اثرگذاری لازم برخوردار نبوده است. نیکلای سارکوزی، رئیس جمهور سابق فرانسه نیز سابقه خوبی در شکل دهی به اقدامات امنیتی دارد. انتظار می رود که رقابت وی برای انتخابات 2017 با هم حزبی خود «الین جوپ» صورت بگیرد. موضع گیری های جدی وی در حوزه امنیتی می تواند اقبال عمومی به سارکوزی را بیشتر کند.