به گزارش گروه ورزشی خبرگزاری دانشجو، انتخاباتی که بزرگترین علامت سوالش، حضور علی کفاشیان در میان ثبت نامکنندگان برای احراز پست ریاست خواهد بود. جایی که او در شرایط عادی صلاحیت حضور در آن را ندارد؛ دلیل: بازنشستگی!
امروز برای رییس تنها یک راه برای حضور سه باره در انتخابات وجود دارد؛ مجوز رسمی هیات دولت با امضای رییسجمهور!
در چنین شرایطی یک سوال بزرگ ذهن اهالی فوتبال ایران را به خود معطوف میکند؛ اینکه رییسجمهور به شکل رسمی به کفاشیان اجازه حضور در انتخابات را خواهد داد یا نه! توجه به این نکته سرنوشتسازکه صدور مجوز از سوی دولت، برابر خواهد بود با ریاست سهباره کفاشیان در فدراسیون، ضروری است. شاید به همین دلیل است که نفر اول فوتبال ایران اخیرا همه کار کرده تا با نزدیک شدن به افراد مختلف در بدنه دولت بتواند مقدمات صدور این مجوز را فراهم کند.
اما تلاشهای این مدیر در هفتههای گذشته برای حل مشکلات پیش رو چه بوده است؟ آن هم پس از اینکه شنیده شد او موفق به دیدار خصوصی با ریاستجمهوری نشده است!
وقتی پای «صندلی ریاست» در میان باشد، رییس فدراسیون برای «بقا» بر مسند قدرت حمایت مردم، اهالی فوتبال و در نهایت مدیران ارشد کشور را باید در کنار خود داشته باشد. حالا شما فکر کنید که مدیری مثل علی کفاشیان نه با اقبال عمومی روبه رو است و نه اهالی فوتبال خواهان ادامه فعالیتش هستند و نه حمایت دولت را در کنار خود دارد. در چنین شرایطی تنها دلخوشی رییس آرای افرادی در مجمع است که به واسطه انتصابشان در پستهای مختلف (به ویژه ریاست هیات فوتبال استانهای مختلف) تابع دستورات او هستند. البته او حمایت بسیاری از رسانهها را هم با خود همراه کرده تا در مواقع ضروری صدای مخالفان آنطور که باید از تریبونهای پرمخاطب به گوش کسی نرسد و هم اینکه برنامههای انتخاباتی و شعارهای مدیریتیاش پیرامون «آینده درخشان» فوتبال بازتابی ویژه داشته باشد.
از نظر برخی این اتفاقات و تلاشها «اصول دموکراسی» در فوتبال ایران را نقض میکند، چرا که تمام آن کاندیداهایی که برنامه ثبتنام در انتخابات فدراسیون را در سر دارند، بدون هیچ تردیدی قدرت رقابت با این جریان را نخواهند داشت و در ظاهر در مقابل کفاشیان از پیش بازنده خواهند بود. این مساله اصلیترین ابهام در سناریو و جریاناتی مربوط به انتخابات اسفندماه فدراسیون فوتبال است که این روزها به دغدغه بزرگ مسوولان و مخاطبان دلسوز فوتبال تبدیل شده است.
علی کفاشیان تعیینکنندهترین نقش را در انتخابات اسفند خواهد داشت. واقعیتی که وجود دارد و در شرایط فعلی هم هیچ کسی توان مقابله با آن و شکستن ائتلاف حامیان با رییس را ندارد. نفر اول فوتبال ایران هشت سال است که بر مسند قدرت تکیه زده و در تمام این سالها توانسته اکثریت و بیش از ٥٠ درصد از رای مجمع عمومی فدراسیون فوتبال را با خود به همراه داشته باشد. روند انتخابات هیاتهای استانها در سالهای گذشته به شکلی پیش رفته که نفراتی روی کار آمدهاند که به صورتی خودجوش ارتباطی نزدیک با رییس دارند و شاید به همین دلیل است که علی کفاشیان بارها و بارها در مصاحبههایش اعلام کرده که خیالش بابت مجمع فدراسیون فوتبال راحت است و حمایت اکثریت اعضا را با خود دارد. به همین دلیل همه میدانند که اگر کفاشیان برای انتخابات فدراسیون فوتبال ثبت نام کند و برای این حضور مجوز هم بگیرد، بدون هیچ تردیدی در انتخابات برنده خواهد شد و این تحلیلی است که مخالفان و موافقان روی آن اتفاق نظر دارند. اگر از این نقش تعیینکننده کفاشیان در معادلات قدرت و مهندسی انتخابات بگذریم، باز هم باید یک بعد دیگر از نقش تاثیرگذار او را برای روایت اتفاقات چند هفته اخیر بررسی کنیم. کفاشیان که به تازگی به عنوان نایبرییس کنفدراسیون فوتبال آسیا انتخاب شده برای حفظ این جایگاه خود نیاز مبرم به این مساله دارد که چهارسال دیگر در فوتبال ایران پست داشته باشد. به این ترتیب اگر به دلیل بازنشسته بودن علی کفاشیان نتواند در انتخابات حضور پیدا کند، سبد رای خود را در اختیار مدیری همسو با خودش قرار خواهد داد تا رییس بعدی هم حداقل فرد نزدیک به خودش باشد!
نفر اول فوتبال ایران اخیرا تلاشهای زیادی داشته است تا بتواند با ریاستجمهوری درباره آینده فوتبال جلسهای هرچند کوتاه برگزار کند. همه آنهایی که او را از نزدیک میشناسند به خوبی میدانند که کفاشیان بر خلاف ظاهر خندهرویش، فوقالعاده باهوش است و از شکافها و اختلافات مدیریتی در سطح کلان ورزش کشور همیشه نهایت استفاده را برای خروج از بحران کرده است. دیگر هنر کفاشیان در تمام سالهای گذشته این بوده که با شعارهای «دوستداشتنی» به خوبی اذهان عمومی متمرکز روی مشکلات فوتبال را مدیریت میکند. بهطور مثال اخیرا نایبرییس ایرانی AFC صحبت از آمادگی ایران برای کسب میزبانی جام ملتهای آسیا ٢٠٢٣ کرده است و برخی خبرگزاری و سایتها هم مانوری چشمگیر روی این «شعار» او دارند. رییس در شرایطی این وعده را به مردم و رسانهها داده است که چندی پیش هم خبری در رسانهها منتشر شد مبنی بر اینکه او به برخی نزدیکان دولت پیغام داده اگر رییسجمهور مجوز حضورش در انتخابات فدراسیون را صادر کند، با توجه به شانس بسیار بالای شیخ سلمان برای تصدی کرسی ریاست فدراسیون بینالمللی فوتبال (فیفا)، با توجه به حمایتها و ارتباط خوبی که با روسای فدراسیون فوتبال کشورهای عضو AFC دارد، میتواند رییس بعدی کنفدراسیون فوتبال آسیا شود، منتها دولت هم باید حمایت ویژهای از او برای رسیدن به این کرسی بزرگ انجام دهد. کفاشیان در گذشته هم و درست در زمانی که رسانهها و مجمع و وزارت ورزش و کمیسیون اصل نود روی ابهامات به وجود آمده در صورتهای مالی مجموعه دست گذاشته بودند، با وعده پیروزی ایران در کسب میزبانی جام ملتهای آسیا ٢٠١٩ به خوبی از فشار انتقادها علیه خودش کم کرد ولی در نهایت این امارات بود که به عنوان میزبان انتخاب شد.
این اتفاق هنوز از یاد مسوولان ارشد ورزش کشور نرفته است. تا جایی که عبدالحمید احمدی، معاون فرهنگی وزارت ورزش و جوانان هم روز گذشته رسما مصاحبهای تند علیه ادبیات شعاری کفاشیان انجام داد و گفت: « کسب میزبانی جام ملتهای آسیا لابی قویتری میخواهد. در واقع موافقت داخلی برای کسب میزبانی این رقابتها به تنهایی کفایت نمیکند و باید رایزنیها در سطح بینالمللی باشد تا نظر طرف مقابل در کنفدراسیون فوتبال آسیا نیز در این خصوص جلب شود. مگر ما برای میزبانی جام ملتهای آسیا ٢٠١٩ حمایتهای لازم را از فدراسیون فوتبال انجام دادیم، چه اتفاقی افتاد؟ در همین زمینه حتی سال گذشته جلسات متعددی را در وزارت ورزش برگزار کردیم اما در نهایت هیچ اتفاقی نیفتاد و میزبانی به امارات رسید» بررسی صحبتهای معاون وزیر ورزش نشان خواهد داد که مسوولان ارشد ورزش کشور دیگر حاضر به همکاری نزدیک با علی کفاشیان نیستند و اعتمادی به مصاحبههای او ندارند.
چند ماهی میشود که خبرهایی درباره احتمال تغییرات مدیریتی در بدنه اجرایی وزارت ورزش و جوانان و روی کار آمدن یک وزیر ورزش جدید در محافل ورزشی شنیده میشود که هنوز به صورت رسمی از سوی دولت تایید یا تکذیب نشده است. اما بدون تردید جدایی محمود گودرزی از وزارت ورزش میتواند یک اتفاق خوب برای علی کفاشیان باشد. به هر صورت دیگر همه میدانند که کفاشیان و گودرزی هیچوقت رابطه خوبی با هم نداشتهاند و وزارت ورزش کنونی خواهان پایان فعالیت کفاشیان در فدراسیون است. نکته قابل توجه این است که اخیرا رییس فدراسیون فوتبال با مراجعه به نهاد ریاستجمهوری ملاقاتهایی با مسوولان دولتی برای جلب حمایت آنها داشته است. اما ذکر این نکته ضروری است که کفاشیان برای نزدیک شدن به دولت از لابی وزارت ورزش و جوانان استفاده نمیکند چون خوب میداند که محمود گودرزی به هیچ عنوان حاضر نیست برای او از دولت مجوز حضور در انتخابات فدراسیون فوتبال را بگیرد. به همین ترتیب طبق اخبار منتشر شده در رسانهها کفاشیان اخیرا با کمک بعضی اعضای هیات رییسه فدراسیون ارتباطهایی با بعضی مدیران نزدیک به نهاد ریاستجمهوری گرفته است و موضوع مجوز حضورش در انتخابات و بعد از آن حمایت برای ریاست AFC را با آنها در میان گذاشته است؛ مسالهای که اتفاقا به گوش مقامات وزارت ورزش هم رسیده است و طبیعتا با دلخوری آنها همراه شده است. البته باید روی این مساله توجه جدی داشت که مسوولان دولت تاکنون هیچ واکنشی به اتفاقات مدیریتی فوتبال از خود نشان ندادهاند اما تلاشهای مدیریت کنونی در جهت جلب حمایت شخص رییسجمهور بوده است.
نقش منفعل وزارت ورزش و جوانان در مقابل مشکلات مدیریتی فوتبال ایران یکی از انتقاداتی است که از عملکرد محمود گودرزی و همکارانش میشود. وزارت ورزش آنطور که باید، روی عملکرد فدراسیون فوتبال نظارت و تاثیرگذاری نداشته است و در شرایط کنونی هم توان دخالت در امور فدراسیون را ندارد. در چنین شرایطی اخبار منتشر شده در رسانهها به خوبی نشان میدهد که مدیریت حاکم در فوتبال ایران با نادیده گرفتن نقش وزارت ورزش در تلاش است تا ضمن نزدیک شدن به رییسجمهور با دادن شعار ریاست AFC یا میزبانی جام ملتهای آسیا، از رییسجمهور مجوز حضور در انتخابات را بگیرد. در چنین شرایطی وزارت ورزش هنوز سکوت اختیار کرده و معلوم نیست که دولت برای آینده فوتبال ایران که با مشکلات عدیدهای از نظر مدیریتی روبهرو است چه سیاستی در نظر خواهد گرفت. هر چند که کفاشیان این توان را دارد که اگر خودش هم نتوانست بیاید، کاری کند تا گزینه نزدیک به خودش جانشین او شود اما به نظر میرسد او یک برگ برنده هم در دست خود داشته باشد. تصمیم او برای ثبت نام در انتخابات قطعی و جدی است و این اتفاق خواهد افتاد. با این وجود اگر وزارت ورزش و جوانان رسما به دلیل بازنشستگی با حضورش در انتخابات مخالفت کرد، شاید؛ تاکید میکنیم که «شاید» با اصلاحات انجام شده روی اساسنامه فدراسیون فوتبال، نقش وزارت ورزش از مجمع فدراسیون به کمترین حد خود برسد و این ضربه آخر و کاری مدیریت کنونی به مخالفت وزارت ورزش با حضور کفاشیان در انتخابات فدراسیون فوتبال باشد. مدیریت فوتبال ایران در ماههای آینده آبستن حوادث عجیب و غریبی خواهد بود.
منبع: اعتماد