به گزارش گروه ورزشی خبرگزاری دانشجو، پنجشنبه گذشته ویارئال در یک بازی در لیگ اروپا در پلزن شرکت کرد. در شهر کوچک. جمهوری چک ، بازی با نتیجه 3-3 تمام شد. مارسلینو پس از بازی عصبی شد و گفت که اگر تیمش مقابل رئال این گونه بازی کند هفت گل می خورد. بازیکنان ویارئال می دانستند که حق ندارند این بازی را تکرار کنند. آنها در حالی به خانه هایشان برگشتند که مه مانع از آن شد که در فرودگاه کاستیون فرود بیایند و به همین خاطر به والنسیا رفتند.
در ان جا سوار اتوبوس شدند و ساعت شش صبح وارد شهرشان شدند. در حقیقت فقط شنبه برای بازی مقابل رئال تمرین کردند. در نقطه مقابل رئال پس از گلباران کردن مالمو کاملا آرامش داشت . تیم بنیتز چهارشنبه به بازیکنانی که در مقابل مالمو خسته شده بودند استراحت داد و پنجشنبه ، جمعه و شنبه را تمرین کرد. در هر آنالیزی پیش از بازی می شد گفت که رئال کاملا آماده است و تیم مارسلینو آماده شکست می شود.
بعد از آن کافی است که کلیپ نیمه اول بازی را ببینید. یک افتضاح تاریخی برای رئال مادرید. تیمی که جدیت نداشت و بی خیال بود. بی بی سی طوری در حملات شرکت می کرد و بی خیال بود که گویی دفاع کلا به آنها ربطی ندارد. راموس که سه هفته بود بازی نکرده بود اصلا شرایط خوبی نداشت. دنیلو در هر استپی که می کرد ابدیت را به تیم نشان می داد. آنها کاملا از روی ما رد شدند و عشق به پیراهن را معنی کردند. یک زیردریایی اتمی…
واکنش
بزرگترین راز دوران بنیتز این است که چرا تیم نمی تواند 90 دقیقه خوب بازی کند. این بار فقط در نیمه دوم تیم توانست که خوب بازی کند اما باز هم مشکل گلزنی داشت. بیل ، بنزما و خامس سه موقعیت عالی را خراب کردند و اوندیانو هم پنالتی روی رونالدو را ندید (او در ال کلاسیکوهای دو فصل پیش هم نشان داده بود که برای رئال پنالتی نمی گیرد) اما این هم توجیه نیست.
با این رفتار ، عملکرد ضعیف و بی انگیزه نیمه اول بیش از قبل زیر سوال رفت. حتما تیم باید یک بر صفر عقب می افتاد تا تیم بفهمد که اوضاع خراب است و جلوی این شرم را بگیرد؟ چند وقتی است که اعتمادم به بنیتز از دست رفته اما رفتار بازیکنان در 45 دقیقه آغازین دیروز هرگز قابل بخشش نیست و نمی توان تقصیر را گردن مربی انداخت. این بازیکنان از امتیاز دادن بارسا و توهین های کلامی و مجازی پیکه هم انگیزه نمی گیرند.
حتی حذف شرم بار از کوپا هم نمی تواند روحیه را عوض کند … این بازیکنان مشکل دارند. سرعت پرشدن پارکینگ هایشان از خودرو خیلی سریع تر از ورود جام به سالن افتخارات باشگاه در سالهای اخیر بوده است. عصبی نیستم. به جلو نگاه می کنم اما ناراحتی هواداران طبیعی است. در این باشگاه تاریخی عشق به پیراهن مدتی است که فراموش شده است. پرز هم احتمالا این هفته با هواپیمایی امارات تماس می گیرد تا این هفته یک هواپیمای شیک دیگر معرفی کند…