گروه ورزشی خبرگزاری دانشجو، هنوز چند ساعت از اتفاقات مشکوک مقابل سفارت عربستان نگذشته بود که مطابق انتظار، سعودی ها و بستگانشان شروع به هوچی گری و حاشیه سازی کردند و با مظلوم نمایی در رسانه ها موضع گیری هایی را انجام دادند؛ این موضع گیری ها که به نظر می رسید بیشتر از روی ترس باشد تا حق طلبی، یکی پس از دیگری از طریق رسانه های سعودی و اقمار وابسته به گوش می رسید؛ البته ناگفته نماند که در این میان چند کشور زیرپونزی، نظیر دولت بزرگ جیبوتی هم افاضاتی را در راستای رضایت اربابشان انجام دادند و از این طریق اعلام موجودیت کردند.
اما رفته رفته گفتمان سعودی ها رنگ تهدید به خود گرفت و با اظهارات واهی، سعی در محکوم کردن ایران داشتند؛ گرچه تهدیدات و واکنش ها همانند طبل تو خالی بود، اما آنطور که به نظر می رسید سعودی ها پا را بیشتر از گلیمشان دراز کردند و تهدیدات جای خود را به توهین داده بود؛ با این وجود، در هر زمینه ای که زورشان رسید فرافکنی کرده و جو را علیه کشورمان متشنج ساختند؛ در هر صورت همانطور که مسبوق به سابق است، در زمینه ورزش و به طور اخص فوتبال از حاشیه سازی و دروغ پردازی کم نگذاشتند و حتی کار را به AFC هم کشاندند.
پول؛ و دیگر هیچ...
دست و پا زدن رسانه ای سعودی ها و بستگانشان که به فوتبال کشیده شد، گواه بر آن داشت که قصد دارند عقده چندین ساله از ایران و تحقیر و عقب ماندگی در برابر کشورمان را از طریق فوتبالی باز کنند که لابی کردن در آن را به خوبی بلد هستند و بارها با سوء استفاده و رشوه دادن، از آن در جهت حفظ منافعشان استفاده کردند.
اما همانطور که در بالا گفته شد، سعودی ها از تنها سرمایه خود یعنی پول و رشوه به خوبی استفاده می کنند که در تازه ترین اقدام، آن ها سراغ کشور سودان رفتند؛ دیدار احمد عید، وزیر ورزش عربستان با حیدر جالکوما، وزیر ورزش سودان تنها گوشه ای از پول خرج کردن های سعودی هاست و هر چه نداشت دست عربستان را در این بازی رو کرد و دست آخر قول حمایت مالی از تیم های ورزشی سودان نشان داد که می شود با پول هم حامی خرید؛ اگر چه نیاز نیست که خواسته ات بر حق باشد یا نه...
امنیت؛ بهانه مضحک سعودیها
یکی دیگر از ادعاهای بی اساسی که در میان این تنش ها به ایران نسبت داده شد، عدم وجود امنیت برای تیم های باشگاهی عربی است که قصد دارند برای شرکت در لیگ قهرمانان آسیا در ایران به میدان بروند؛ دروغی که تنها خود سعودی ها می توانند باور کنند؛ در همین راستا و در اقدامی جالب با جو سازی رسانه ای علیه ایران، بازیکن برزیلی که با ملوان به توافق رسیده بود را با بهانه وجود جنگ در ایران از عقد قرار داد با این باشگاه منصرف کردند.
با این وجود، باید دید این ادعای سعودی ها تا چه حد می تواند درست باشد؟ بر اساس اذعان کارشناسان و سیاستمداران، کشور ایران چه در داخل و چه در خارج جزو امن ترین کشورها به شمار می رود و از این حیث در منطقه خاورمیانه ای که از قضا همین عربستان در آن واقع شده است، رتبه نخست را دارد.
اما بد نیست نگاهی کنیم به وضعیت کشور امن عربستان که چنین قیافه حق به جانبی را علیه ایران گرفته است.
در ابتدا از نظر فوتبالی، این تیم های ایرانی بودند که همیشه از سفر به عربستان آزرده خاطرشدند؛ معطلی های چندین ساعته باشگاه ها در فرودگاه جده(نظیر آنچه بر سر نفت تهران و پرسپولیس آمد)، انگشت نگاری های متعدد از بازیکنان، حرکت دست مهاجم النصر به نشانه بریدن سر بعد از زدن گل به پرسپولیس و .... همگی از کارشکنی سعودی ها در برابر تیم های ایرانی بود؛ علاوه بر این ها، حادثه فرودگاه جده(تجاوز به دو نوجوان ایرانی توسط مأمورین فرودگاه) و متهم کردن تماشگران ایرانی به تروریست ورزشی از جانب رئیس باشگاه النصر، از دیگر هنرنمایی های این شاهزدگان کاخ نشین است.
از نظر امنیت داخلی می توان به آتش گرفتن چادر حجاج در صحرای عرفات، سقوط جرثقیل در اطراف خانه خدا اشاره نمود و از همه مهمتر اینکه در دوم مهرماه سال جاری یکی از بزرگترین فجایع قرن رخ داد که در سرزمین منا در حدود 4000 مسلمان بی گناه به دلیل بی کفایتی و ناکارآمدی مسئولین سعودی، به شهادت رسیدند.
در عرصه خارجی هم سعودی ها سنگ تمام گذاشته اند و از اقدامات آنها در عرصه خارجی می توان به کشتار و نسل کشی مردم یمن، کمک هزینه های هنگفت به گروهک های تروریستی نظیر داعش و خرابکاری های دیگر در منطقه اشاره نمود که همگی بر امنیت بالای عربستان صحه می گذارد؛ با این وجود می توان فضای خفقان و جو امنیتی حاکم در داخل این کشور را هم بر موارد بالا اضافه و در نهایت ادعا کرد که ایران برای باشگاه های عربی امنیت ندارد.
هیس...سعودی ها تصمیم می گیرند
در نهایت این تنش ها موجب شد تا مسئولین فدراسیون فوتبال عربستان به زحمت افتاده و تصمیم بگیرند؛ در همین راستا فدراسیون فوتبال عربستان در جلسه ای که حدود یک ساعت و نیم به طول کشید و با حضور مدیران و شخصیت های فوتبالی سعودی برگزار شد، تصمیم گرفت و اعلام کرد که در هیچ رقابتی در ایران به میدان نخواهد رفت و منتظر هستند تا کنفدراسیون فوتبال آسیا کشورهای میزبان بی طرف را به آنها پیشنهاد کند؛ از سوی دیگر و در تصمیمی به مراتب مهمتر و سخت تر، داوران خود را هم از حضور در ایران منع کرد.
وقتی امارات هم زبان باز می کند
در این میان و در دعوای میان کشورهای ایران و عربستان، امارت هم اظهار فضل کرد و با تقلید از سعودی ها خودی نشان داد؛ یوسف السرکال، رئیس فدراسیون فوتبال امارات گفت: «چون ایران نمی تواند امنیت تیم های عربی را در لیگ قهرمانان فراهم کند، ما هم در ایران بازی نمی کنیم و مسابقات باید در یک کشور بی طرف به انجام برسد.»
او همچنین در بیاناتی کارشناسانه اظهار داشت: «برای جلوگیری از تنش بین ایران با کشورهای عربی بهتر است که ایران از گروه بندی کشورهای غرب آسیا حذف شود و به شرق آسیا منتقل شود.»
با این حال گویا جناب رئیس از اختلاف زمانی بسیار زیاد ایران با کشورهای شرق آسیا بی خبر بوده که چنین اظهار فضلی کرده اند.
اما خالی از لطف نیست آنچه بر جناب یوسف السرکال در چند سال اخیر گذشته را مروری کنیم.
داور بازنشسته اماراتی که نسبت فامیلی با خانواده امیر ابوظبی دارد، سالهاست که بر مسند ریاست فوتبال امارات تکیه زده است؛ او البته حالا دیگر یکی از مهره های سوخته فوتبال آسیا محسوب می شود که حتی عضو هیات اجرایی فوتبال آسیا هم نیست؛ مردی که روزگاری یکی از مردان تصمیم ساز تشکیلات فوتبال آسیا بود و حتی می خواست رئیس شود اما در قمار ریاست و با اقتدار تنها 7 رای آورد و اتفاقات آن انتخابات، چون زخمی کاری بر دلش مانده است؛ یوسف السرکال یکی از نزدیک ترین ها به بن همام بود. او هم مثل رئیس پیشین قطری فوتبال آسیا، تقریبا خیلی از تصمیمات مهم فوتبال آسیا را از روسای فدراسیون فوتبال گذشته می پرسید.
صداقت AFC
حال که سعودی ها و بستگان، همه تصمیمات خود را متوجه AFC کردند و از این نهاد توقع قضاوت دارد، اوضاع کمی مشکوک به نظر می رسد؛ همانطور که در بالا گفته شد روابط خوب سعودی ها با مسئولان عالی رتبه AFC و سوابق لابی های گسترده، باعث می شود تا کمی با بدگمانی به این قضیه نگاه کنیم و از این نهاد انتظار داشته باشیم تا طبق عدل و قانون حکم کند و از اتخاذ تصمیمی که کار را به FIFA ارجاع دهد، خودداری کند.
با این وجود آنطور که از شواهد و قرائن پیداست، سعودی ها و اقمارشان نه تنها در عرصه ورزشی بلکه در تمام زمینه ها شتاب زده و عجولانه عمل کرده و پل های پشت سرشان را خراب کرده اند؛ موضوعی که به روشنی پیداست و آنطور که به نظر می رسد در آینده ای نه چندان دور(به خصوص برای سعودی ها که درست در وسط میدان معرکه قرار دارند) دست نیاز به سوی ایران دراز خواهند کرد.
چطور آنها میتوانند هرچند به ناحق و به روش غلط دیگر کشورها را هم رأی خود کنند ولی دولت ما که صاحب حق است نه؟
چرا به دولت جیبوتی و بقیه تیکه می اندازید که قدرتی ندارند درحالیکه مقصر اصلی دولت خود ماست
شیخ اندکی ریش را خاراند و گفت : همانگونه که«گ» ندارند ولی ....زیادی میخورند!