به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو؛به نقل از ستاد نانو؛ سلاتور فارماکیوتیکالز (Celator Pharmaceuticals) اعلام کرد که نتایج مثبت اولیه به دست آمده از تحقیق روی فناوری CombilPlex را منتشر می‌کند. این نتایج در کنفرانس بین المللی AACr-NCI-EOTC ارائه شد.
فناوری کمبیپلس یک نانوحامل دارویی است که می‌تواند داروهای شیمی‌درمانی را درون تومور رهاسازی کند. این رهاسازی به آرامی انجام شده و اثرات جانبی اندکی برای بافت‌های سالم دارد. این فناوری در پاسخ به مشکل اثرات سمی داروهای شیمی‌درمانی ساخته شده است؛ داروهایی که منجر به آسیب بافت‌های آسیب‌دیده می‌شود.
براساس داده‌های ارائه شده در این کنفرانس، نانوذرات آبگریز حاوی دارو می‌تواند داروهای شیمی‌درمانی مختلف را با خود حمل و رهاسازی کند. در آزمایش‌های انجام شده محققان نشان دادند که در صورت استفاده از تمام این داروهای شیمی‌درمانی، توزیع و پخش اولیه دارو که معمولاً اتفاق می‌افتد، رخ نخواهد داد؛ بنابراین اثرات سمی آن روی سلول‌های سالم به حداقل می‌رسد.
همچنین این نانوحامل دارویی امکان استفاده از دوز بالاتر داروی شیمی‌درمانی را فراهم می‌کند؛ بدون این که اثرات جانبی آن روی سلول‌های سالم دیده شود. یافته‌های محققان نشان داد این نانوحامل روی تومورهای مقاومت به دوز رایج درمانی نیز تاثیرگذار است. محققان برای بهبود اثربخشی این سیستم دارویی، نسبت بهینه اجزاء تشکیل دهنده آن را شناسایی کردند.
بعد از بهینه‌سازی ساختار دارویی، محققان آن را روی موش‌های آزمایشگاهی مورد آزمایش قرار دادند. نتایج نشان داد که در طول 10 ساعت هیچ اثری از فاز توزیع اولیه دیده نشد.
لورنس مایر از مدیران این شرکت می‌گوید: « کمبیپلکس می‌تواند داروهای شیمی‌درمانی مختلف را با کارایی بالا در سلول‌های سرطانی رهاسازی کند. موفقیت اولیه این فناوری روی داروهای شیمی‌درمانی مختلف، اطلاعات لازم برای تحقیقات بعدی ما را فراهم می‌کند.»
سلاتور یک شرکت کانادایی است که روی ساخت داروهای زیستی قابل استفاده برای درمان سرطان کار می‌کند. یافته‌های محققان این شرکت، فرصت ترکیب داروهای شیمی‌درمانی رایج را با نانوحاملین دارو فراهم می‌کند.
این شرکت برای حمل داروهای شیمی‌درمانی از نانوذرات لیپوزومی استفاده کرده است. در این پروژه از حمایت‌های مؤسسه ملی سرطان استفاده شده است.
ارسال نظرات