گروه ورزشی خبرگزاری دانشجو، «ناکامی، پشت ناکامی»؛ تعبیری که بسیار مناسب حال و روزش ناخوش این روزهای فوتبال در عرصه ملی است؛ بعد از ناکامی تیم امید، این بار نوبت تیم نفت ایران بود که یک ناکامی و شکست دیگر را تجربه کند.
روز گذشته و در مرحله پلی آف لیگ قهرمانان آسیا، تیم نفت ایران در مقابل الجیش قطر، به راحتی و با شکست 2 بر 0 حذف شد تا تیم قطری ضمن انتقام نتیجه سال گذشته، در امنیت کامل به مرحله گروهی این رقابت ها صعود کند؛ تیمی که سال گذشته هم در همین مرحله با نفت ایران رو به رو شده بود که با قبول باخت در ورزشگاه آزادی، از صعود بازمانده بود. اما تیم نفت که در مقایسه با سال قبل به هیچ وجه حال و روز خوشی را ندارد و کار این تیم تا بدین جای فصل جز ناکامی در پی نداشته است، در این بازی آنچنان که باید و شاید در حد و اندازه های آسیا ظاهر نشد و با ارائه یک بازی نسبتا ضعیف، مقدمات حذف خود را فراهم کرد.
در نیمه اول، دو تیم نفت و الجیش بیشتر سعی در محک زدن یکدیگر داشتند و از حمله های مکرر و همه جانبه پرهیز می کردند تا اینکه نیمه اول با نتیجه مساوی و بدون اتفاق خاصی به پایان رسید؛ اما با شروع نیمه دوم، این تیم نفت بود که بازی را هجومی آغاز کرد و با تدارک چند حمله، دروازه الجیش را تحت فشار قرار داد؛ در ادامه و در دقیقه 64، این تیم قطری بود که با اشتباه فاحش خط دفاعی تیم نفت، توسط عبدالرزاق حدالله که بهترین بازیکن مسابقه هم شد، به گل رسید؛ از این پس بود که تیم نفت رو به بازی احساسی آورد و با ضربات بی هدف، موقعیت های خود را هدر میداد؛ اما در دقیقه 90 که نفتی ها با حملات همه جانبه سعی در به تساوی کشاندن بازی داشتند، بر روی یک ضد حمله غافلگیرانه توسط رومارینیو گل دوم را دریافت کرد و در نهایت بازی با نتیجه 2 بر 0 به پایان رسید.
با این وجود و پس از حذف نفت از لیگ قهرمانان آسیا، زخم پنهانی که از ابتدای فصل باعث ایجاد مشکلاتی برای این تیم شده بود، با صحبت هایی از سوی بازیکنان و مدیرعامل این تیم آشکار شد؛ حال باید دید با این صحبت ها و نقطه نظرها، وضعیت این تیم به کجا خواهد کشید و آیا کادر مدیریتی و فنی قادر خواهد بود تا تیم را از بحران خارج کند یا اینکه اتفاق دیگری خواهد افتاد؟!