گروه ورزشی خبرگزاری دانشجو، در هفته های گذشته شنیدن دو جمله «حضور پرشور هواداران» و «بازی تماشاگر پسند» در بازی های تیم پرسپولیس، هم از طرفی تازگی دارد و هم بازی به بازی تکرار می شود. "حضور پرشور هواداران" را می توان معلول دو عامل دانست : یکی رایگان کردن تماشای مسابقات که به مرور زمان با استقبال بیشتری مواجه می شود؛ نکته ای که به دلیل گرانی بلیط ها باید مورد توجه مسئولین سازمان لیگ قرار گیرد و تصمیمی جدی در این رابطه گرفته شود تا دوباره خون در رگ ورزشگاه ها جریان پیدا کند. اما عامل دیگر، و یا به عبارت بهتر مهمترین دلیل حضور گسترده هواداران را می توان ارائه بازی های تماشاگر پسند از سوی قرمزهای پایتخت دانست؛ تیمی که وضعیت کنونی خود را مدیون مرد کرواتی است که در کنار تجربه، آرامش و علم روز فوتبال را به پرسپولیس تزریق کرده است.
برانکو؛ قطعه گمشده پازل پرسپولیس در سال های گذشته
پرسپولیس حال حاضر را به جرأت می توان با کیفیت ترین تیم لیگ دانست و عنوان مدعی قهرمانی را به این تیم نسبت داد؛ تیمی که به کمک برانکو ایوانکوویچ توانسته هواداران را با فوتبال آشتی دهد و دوباره یاد و خاطره پرسپولیس دهه 60 و 70 را زنده کند؛ به طوری که به اذعان پیشکسوتان این باشگاه، "داور هنوز سوت را نزده بود، پرسپولیس با 3 گل از حریف پیش بود."
با این وجود پرسپولیس برانکو هم با شروع بازی، فرمان حمله را در دستور کار قرار می دهند و مبدل به تیمی سراسر حمله خواهند شد که در طی 90 دقیقه موقعیت های فراوانی را برای گل زنی ایجاد می کند؛ اما دستورات تاکتیکی برانکو به همین جا ختم نمی شود؛ در تیم برانکو از زیر توپ زدن های بی مورد و بسکتبالی کردن بازی خبری نیست و پایه بازی این تیم بر اساس پاس های کوتاه و بلند هدف دار طرح ریزی شده است؛ نکته مثبت دیگری که در این تیم مشاهده می شود، عدم توجه به اسامی و توجه به اصل شایسته سالاری است؛ به عنوان مثال محسن مسلمان، تا به مرز آمادگی کامل نرسید جایی در ترکیب نداشت، و یا محمد انصاری گمنام، که با شایستگی هایش توانست جای ثابتی در منطقه چپ دفاعی این تیم داشته باشد.
در سال های گذشته عادت داشتیم پرسپولیس را تیمی ببینیم که با ستاره ها بسته می شد و عمدتا حاشیه گریبانگیر این تیم بود که در نهایت هم نتیجه نمی گرفت؛ حتی افراد باتجربه هم نتوانستند به عنوان سرمربی پرسپولیس را به روزهای اوج بازگردانند و این تیم پرطرفدار را به ساحل آرامش برسانند؛ اما برانکو ایوانکوویچ توانست با ایجاد تیمی یکدست و جوان که همدلی در آن موج می زند، کار نیمه کاره مربیان قبلی را به سرانجام برساند و پرسپولیس ایده ال هواداران را بسازد. مانند فصول گذشته، در طول این فصل هم حواشی زیادی برای قرمزهای پایتخت ایجاد شد اما برخلاف فصول قبل، این بار تجربه و علم برانکو به داد سرخ ها رسید و توانستند با کمترین ضرر، به ساحل آرامش برسند و در حال حاضر در رده سوم جدول لیگ قرار بگیرند.
رکورد ویژه
پرسپولیس برانکو تا بدین جای فصل توانسته هواداران خود را راضی کند و با ارائه بازی های هجومی و تماشاگر پسند و همچنین دریافت نمره قبولی از کارشناسان، عملکرد فوق العاده ای را داشته باشد و خود را به عنوان مدعی جدی قهرمانی معرفی کند؛ با این اوصاف اما سرخپوشان، رکوردی را از خود بر جای گذاشته اند که در مقایسه با لیگ های معتبر اروپایی بی نظیر است؛ پرسپولیس با به ثمر رساندن 30 گل ضمن کسب بهترین خط حمله لیگ تا بدین جا، در مقایسه با لیگ هایی نظیر لالیگا، لیگ جزیره و بوندسلیگا تنها تیمی ست که در تمام بازی های خود به حریفان گل زده که این آمار نشان از سبک هجومی و خط حمله زهردار این تیم می دهد.
انتقاد
سرخپوشان پایتخت در طول این فصل، در زمینه موقعیت سازی بسیار عالی عمل کرده اند و تقریبا هر خط دفاعی را توانسته اند که آزار دهند، اما از طرفی در موقعیت سوزی هم رکورد زده اند که در مقابل تمام ویژگی های مثبت تیم، نقطه تاریکی محسوب می شود و در ادامه فصل می تواند مشکل ساز باشد؛ از پنالتی ها و تک به تک ها گرفته تا موقعیت های صد در صدی که توسط مهاجمان این تیم از دست رفته است؛ البته ناگفته نماند که جوانی و کم تجربگی بازیکنان هم می تواند در این مورد مزید بر علت باشد که به مرور زمان و در سایه مدیریت برانکو برطرف خواهد شد.
