طبق آمار بانک مرکزی در پایان شهریور سال ۱۳۹۴، بانک ها ۱۰۲ هزار میلیارد تومان سپرده قرض الحسنه (بعد از کسر سپرده قانونی) با نرخ صفر در قالب سپرده های قرض الحسنه جاری و سپرده های قرض الحسنه پس انداز از مردم جذب کرده اند.
به گزارش گروه اقتصادی «خبرگزاری دانشجو»؛ بخش مهم و قابل توجه منابع قرض الحسنه در نظام بانکی، سپرده های قرض الحسنه جاری است که مقدار مانده آن در بانک ها برابر ۶۶ هزار میلیارد تومان است و بانک ها به دلیل خلا قانونی و قدرت و انحصاری که دارند، هیچ مقدار از این منابع را به صورت قرضالحسنه وام نداده و از این منابع کسب سودهای کلان می کنند که بعضی از کارشناسان از آن تحت عنوان رانتی که به دلیل خلا قانونی به بانک ها داده شده یاد می کنند.
بانک ها به ازای سپرده های قرض الحسنه جاری تنها به مشتریان خود دسته چک ارائه می کنند و خدمات دیگری نمی دهند؛ این درحالیست که در سایر کشورها، عمده تسهیلات و وام های خرد و حساب های اعتباری خرید کالای مشتریان، بر مبنای حساب جاری آنهاست و بانک ها خدمات وسیعی به ازای این حساب به مشتریان خود می دهند.
به نظر شما این روند چگونه باید اصلاح شود؟ آیا این سپرده های قرض الحسنه باید در دست بانک ها باشد یا اینکه مردم نیز سهمی از آن دارند؟
لازم به ذکر است که اگر تنها ۱۵ هزار میلیارد تومان از این ۶۶ هزار میلیارد تومان سپرده قرض الحسنه جاری به وام ازدواج جوانان اختصاص یابد، نه تنها امکان افزایش وام ازدواج جوانان به ۱۰ میلیون تومان وجود خواهد داشت بلکه دیگر هیچ جوانی در صف دریافت وام ازدواج معطل نخواهد ماند؛ در حال حاضر بیش از ۴۳۰ هزار جوان در صف دریافت وام ازدواج ۳ میلیون تومانی هستند و همه منابع استفاده شده در وام قرض الحسنه ازدواج، هم اکنون ۶ هزار میلیارد تومان از ۱۰۲ هزار میلیارد تومان کل منابع قرض الحسنه است.