گروه ورزشی خبرگزاری دانشجو، سید مجید مهردانا، تیم فوتبال استقلال، عصر یکشنبه در دربی کوچک تهران و در حالی که در ورزشگاه تختی مهمان نفت بود، در تقابل با همشهری خود، نتیجه را واگذار کرد تا صدای آژیر خطر برای این تیم بیش از هر زمان دیگری به گوش آید.
به همین بهانه، در گزارشی به بررسی این بازی و حال و روز نه چندان مطلوب استقلال تهران در چند وقت اخیر می‌پردازیم:
پیش بازی
- استقلال:
.jpg)
تیم فوتبال استقلال تهران در هفته پنجم از دور برگشت رقابت های لیگ برتر، به مصاف نفت تهران، تیم دهم جدول رده بندی رفت. در این جدال که آخرین بازی هفته بیستم لیگ برتر به شمار می‌رفت، آبی‌های پایتخت بیش از هر زمانی نیاز مبرم به کسب 3 امتیاز داشتند تا با کسب یک برد شیرین خارج از خانه، اختلاف امتیاز خود را با سایر مدعیان افزایش دهند و به تنهایی در صدر جدول قرار بگیرند.
- نفت تهران:
شاگردان علیرضا منصوریان در تیم نفت، همانند چند فصل اخیر به خوبی ظاهر نشده بودند و فصل پرفراز و نشیبی را پشت سر گذاشته بودند. زرد پوشان تهرانی به مرور زمان، ضمن به دست آوردن ریتم بازی خود، از منطقه سقوط خارج شدند و روند رو به رشد خود را ادامه دادند. نفتی‌ها میخواستند با غلبه بر تیم دوم جدول رده‌بندی لیگ، هم اعتبار خدشه‌دار شده‌شان را مجددا به دست آورند و هم شکست تلخ 2-0 خود مقابل الجیش قطر را که در چارچوب رقابت‌های مقدماتی لیگ قهرمانان آسیا رقم خورده بود، به دست فراموشی بسپارند.
شروع بازی؛ سکته در دقیقه 9
آبی پوشان که در تدارک حملات گسترده به روی دروازه تیم میزبان بودند تا هرچه زودتر به گل برتری و سپس گل‌های بعدی دست پیدا کنند، خیلی زودتر از آنچه که فکر می‌کرند، غافلگیر شدند و دروازه خود را باز شده دیدند. در دقیقه 8، تیم نفت صاحب ضربه ایستگاهی شد. اینجا بود که ایمان مبعلی، هافبک خلاق نفتی‌ها که دوئلی تماشایی با امید ابراهیمی، طراح حملات آبی پوشان داشت، بار دیگر توانایی‌های خود در ارسال از جناحین را به رخ همگان کشید و با سانتری مواج، مدافعان آبی پوش را وادار به اشتباه کرد و حنیف عمران زاده، مدافع خوب و متعصب این تیم، توپ را به اشتباه وارد دروازه خودی کرد تا کار تیمش را بیش از پیش سخت کند. نیمه نخست این دیدار با حملات آبی‌پوشان ادامه یافت؛ البته نفتی‌ها نیز بیکار ننشسته بودند و با طراحی ضد حملات خطرناک، سعی داشتند تا از جناحین با سانترهای خود دروازه سنگربان استقلال را باز کنند که البته هر بار با سد محکمی به نام "سید مهدی رحمتی" و البته بی دقتی مهاجمان خود روبرو می‌شدند.
شروع نیمه دوم؛ بازی احساسی و مستقیم استقلال
در نیمه دوم که به نیمه مربیان مشهور است، طرفداران استقلال منتظر بوند تا پرویز مظلومی با اتخاذ تاکتیک‌های متنوع و کارساز، راه گشودن دروازه نفتی‌ها را به شاگردان خود نشان دهد؛ گویا این راه چیزی جز "ارسال از جناحین" نبود.هرچه که به پایان این دیدار نفس‌گیر نزدیک می‌شدیم، شاهد ارسال‌های پیاپی و بی‌ثمر توپ به سمت محوطه جریمه زرد پوشان بودیم؛ از هر کجای زمین.در این بین، 10 نفره شدن استقلال نیز باری بر مشکلات این تیم اضافه کرد؛ میلاد فخرالدینی، که در دقیقه 34 بازی از داور کارت زرد اول خود را گرفته بود، در صحنه‌ای که لزومی بر خطا کردن نداشت، با حرکتی آماتور و وارد آوردن ضربه‌ای نسبتا شدید به پای بازیکن حریف، کارت زرد دوم خود را نیز از داور دریافت کرد و از بازی اخراج شد.البته استقلالی‌ها در دو صحنه نیز می‌توانستند به گل تساوی برسند، اما تیزهوشی گلر سرپنجه نفت، علیرضا بیرانوند، آبی‌های محبوب پایتخت را ناکام گذاشت و سرانجام دوئل استاد و شاگرد، به سود علیرضا منصوریان به پایان رسید.
تصمیم بحث برانگیز داور
در اواخر بازی، دوربین‌های تلویزیونی، صحنه‌ای را به نمایش گذاشتند که حاکی از تصمیم نادرست داور بود؛ تصویری که نشان می‌داد توپ به دستان سید جلال حسینی، مدافع نفت برخورد کرده است.محمدرضا اکبریان، قاضی این دیدار که اتفاقا از صحنه دور نبود، اعتقادی به پنالتی نداشت و در سوت خود ندمید که این تصمیم عجیب داور، موجب اعتراضات شدید کادر فنی، هواداران و بازیکنان استقلال، از جمله کاپیتان خوش اخلاق آبی‌ها-سید مهدی رحمتی- شد.
بازبینی نتایج استقلال
- 6 هفته ابتدایی لیگ؛ منسجم
استقلال تهران، فصل را با 2 برد متوالی مقابل سیاه‌جامگان و ملوان بندر انزلی آغاز کرد و با نمایش‌های نه چندان دلچسب و تماشاگر پسند خود، به هر نحوی که بود از بازی‌های خود سربلند خارج شد. این روند با شکست مقابل ذوب‌آهن دچار وقفه شد، اما آنها در 12 بازی بعدی خود موفق به کسب 24 امتیاز شدند که میانگین 2 امتیاز در هر بازی، آمار خوبی است.
- ادامه فصل؛ ترسو و بدون برنامه
اگر مروری بر بازی‌هایی که استقلال در آن برنده از زمین خارج نشده است، انجام دهیم به این نتیجه می‌رسیم علی رغم اینکه این تیم، اکثرا گل اول را به ثمر می‌رساند، اما در انتهای بازی نمی‌تواند 3 امتیاز کامل را به اندوخته‌های خود اضافه کند. اما چرا؟استقلال به کرات در طول فصل از حریفان خود پیش می‌افتد، اما هر بار با فرو رفتن به لاک دفاعی به علت ترس از گل خوردن، قناعت به همان تک گل و عدم تنوع تاکتیکی، دروازه خود را باز شده می‌بیند و سرانجام مساوی می‌کند و یا هر 3 امتیاز را از دست می‌دهد. به این آمار توجه کنید:
استقلال در تقابل‌های خود با پرسپولیس، سایپا، ملوان و استقلال اهواز در حالیکه در آستانه برد قرار داشته، در نهایت به تساوی رضایت داده است. این یعنی از دست دادن 8 امتیاز؛ 8 امتیازی که اگر از دست نمی‌رفت، می‌توانست تا حدود زیادی خیال آبی‌ها و طرفداران پرشورش را از قهرمانی آسوده کند. به راستی که ترس، خود مرگ است! اگرچه آبی ها در 17 مسابقه پیاپی طعم باخت را نچشیدند اما هرگز نتوانستند روند عالی 6 هفته ابتدایی خود را حفظ کنند. (استقلال در پایان هفته ششم، با 15 امتیاز صدرنشین لیگ برتر بود.)
این تیم، برانکو میخواهد!
اما در آن طرف قضیه، این قرمزپوشان پایتخت بودند که بر خلاف بازی‌های پر نواسان و امتیازهای از دست داده زیاد در ابتدای فصل، چراغ خاموش به مسیر خود ادامه دادند و ذره‌ای بر آینده خود تردید نکردند.پرسپولیسی‌ها، با ارائه فوتبالی زیبا و تماشاگرپسند که از همان شروع بازی، فوتبالی سراسر تهاجمی را در دستور کار خود قرار می‌دهند و همواره موقعیت‌های پرشمار گل به دست می‌آورند، نه تنها در پایان هفته 20، در رتبه سوم هستند و خود را در فاصله 3 امتیازی صدر جدول می‌بینند، بلکه آبی پوشان پایتخت را نیز از لحاظ روحی و روانی تحت فشار قرار داده‌اند و نمایش‌های جذاب و دلپذیر آنان، همچون پتکی سنگین بر سر استقلالی‌ها کوبیده می‌شود و همین عامل، عملکرد آبی‌ها را تحت‌الشعاع خود قرار داده است.
.jpg)
برانکو نه تنها حرفه‌ای بودن را برای پرسپولیس به ارمغان آورده، بلکه بازیکنان این تیم را نیز احیا کرده است؛ در حقیقت، جناب پروفسور، از بازیکنان نه چندان حرفه‌ای و موثر، افرادی متشخص، با کیفیت فنی بالا و کارآمد ساخته و نسلی آینده‌دار را به مدیران و طرفداران بی شمار این تیم هدیه داده است. شاید در ابتدای فصل، هنگامی که برانکو ایوانکوویچ، سودای قهرمانی در لیگ برتر این فصل را در سر داشت و این تفکر و امید به آینده را به شاگردان خود منتقل می‌کرد، همگان به اندیشه‌های این کروات کارکشته ریشخند می‌زدند؛ اما او ثابت کرد که با اتخاذ تاکتیک‌های صحیح، ایجاد همدلی بین بازیکنان و داشتن تفکر حرفه‌ای و تزریق آن به کل اعضای تیم، می‌توان قدم به قدم، به مقصد نزدیک‌تر شد؛ چیزهایی که حداقل در این فصل، از پرویز مظلومی دیده نشده است.
حال چه باید کرد؟
بی شک بر کسی پوشیده نیست که حضور پرتعداد طرفداران استقلال در ورزشگاه آزادی، می‌تواند کمی از فشار روانی آبی پوشان را بکاهد و در نتیجه‌گیری این تیم تاثیر مستقیم داشته باشد؛ به هیمن دلیل زمزمه‌هایی به گوش می‌رسد که مسئولان آبی‌های پایخت هم در صدد رایگان کردن طبقه دوم ورزشگاه آزادی هستند تا از پتانسیل عظیم طرفداران پر شور خود، بهره‌مند گردند.حال باید منتظر بنشینیم و ببینیم که چنین تصمیمی از طرف مدیران استقلال، اتخاذ خواهد شد یا خیر؟ و اینکه در صورت حتمی شدن این خبر، هواداران متعصب استقلال، چگونه از این تصمیم استقبال به عمل خواهند آورد؟
- بازنگری تاکتیکی یا تقویت کادر فنی؟
همانطورکه اشاره شد، استقلال پرویز مظلومی از فقر تاکتیکی رنج می‌برد. بنابراین دو راه پیش روی مظلومی است: 1) او در افکار خود تجدید نظر کند و به فکر ایده‌هایی بهتر و کارآمد برای شاگردان خود باشد تا بازی‌های این تیم از حالت یکنواختی و کسل‌کنندگی خارج شود. 2) مظلومی دستیاران خود را تغییر دهد و یا بر کادرفنی همراه خود بیفزاید؛ بلکه با ایده‌هایی جدید از افراد جدید، روند نزولی آبی پوشان متوقف شود و این تیم دوباره آهنگ تهاجمی خود را به دست آورد.