به گزارش گروه ورزشی خبرگزاری دانشجو، شاید در نگاه اول فکر کنیم که هررین مایه شانس است. خیلی از ورزشکاران خرافه پرست هستند. در دوران دی استفانو ، بازیکنان مجسمه آرانگورن و ماچیمابارنا را لمس می کردند. شاید آگوستین اکسیر جادویی بازیکنان رئال باشد.
البته نکته این جاست که هررین یک مجسمه نیست. علت این که او را می بوسند و بغلش می کنند این است که دوستش دارند. او جاذبه خاصی دارد. او یکی از مردان مخفی رئال مادرید است، یک کارمند 80 ساله. کریستیانو که کلکسیونی از موفقیت ها را دارد توپ چهار گلش به سلتا را به او هدیه داد اما هررین نپذیرفت.
مسلما اگر این مرد دوست داشتنی و محبوب است دلیل خاصی دارد. در مازارون ، زادگاهش یک خیابان را به اسمش کرده اند و قرار است که فرودگاهی هم به اسمش شود. برخی می گویند وقتی محبوب شد که سیلوینو لورو، مربی دروازه بان های اسبق رئال و دستیار مربی اخراجی چلسی می خواست به کادر فنی سویا حمله ور شود اما پیرمرد که عاشق رئال است دوست نداشت چنین تصویری را بیند و سعی کرد جلوش را بگیرد.
اما شاهکار ورزشی آگوستین مربوط به سال 1998 می شود. زمانی که دوآتشه های ضلع شمالی رئال در بازی مقابل دورتموند دروازه های برنابئو را سرنگون کردند. رئال در خطر حذف از چمپیونزلیگ بود. هررین که از قدیمی های زمین تمرین رئال بود به سرعت سراغ زمین تمرین قدیمی رفت ، یک دروازه جور کرد با کامیون آن را وارد برنابئو کرد و غائله را فیصله بخشید. بازی با 75 دقیقه تاخیر آغاز شد اما رئال هفتمین قهرمانی اروپاییش را کسب کرد.