به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو، شواهد و قرائن حاکی از افزایش خشونت اجتماعی در سنوات اخیر است،سیر صعودی خشم،آنچنان بر گوشه و کنار شهرهای کوچک و بزرگ خیمه زده که کمتر روزی شاهد عدم تجربه مستقیم و غیر مستقیم این پدیده نامیمون در جامعه هستیم.
روند مذکور نیازمند برنامه ریزی مدون و اصولی در سه مقطع کوتاه مدت،میان مدت و بلند مدت است،آستانه صبر و تحمل جامعه کاهش یافته و در این پدیده ناخوشایند،عوامل اقتصادی،اجتماعی و فرهنگی بسیاری نقش دارند،در چنین وضعیتی تمامی دستگاه های ذیربط اعم از آموزشی،اقتصادی،امنیتی و انتظامی،فرهنگی و...باید با همیاری یکدیگر برای مهار و رفع این معضل اقدامات عاجل و تعیین کننده لازم را عملیاتی کنند.
مهار خشونت با قوه قهریه لازم است اما کافی نیست،باید دیگر نهادها نیز با اتکای به فعالیت ها و اقدامات نرم خود،نسبت به بهبود شرایط اقتصادی،رفاهی بکوشند و آموزش مهارت زندگی و کنترل خشم را به عنوان اولویتی جدی مد نظر قرار دهند،در غیر اینصورت طوفان ضرب،جرح دشنام و تعرض به حریم دیگران،جامعه را در شرایط نامطلوبی قرار می دهد .