به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو، برخی هتلداران، بدون آنکه مبنایی قانونی برای امتناع در واگذاری اتاق داشته باشند، موضوعاتی چون ایراد اداره اماکن یا پر بودن اتاق را بهانه میکنند و به زنان مجرد، اتاق نمیدهند.
این جمله در سالهای اخیر بسیار به گوش زنانی که متقاضی اتاق یا سوئیت در هتل های کشور بوده اند، خورده است. با آنکه قانون محدودیت یا ممنوعیتی برای زنانه شدن اتاق هتل ها وضع نکرده است، اما در بسیاری از هتلهای ایران، زنان مجرد یا مطلقه جایی برای پذیرش درآنها ندارند. زنانی که به هر دلیلی نیاز به یک یا چند شب اقامت در هتل را داشته باشند، عمدتا با پاسخ های منفی هتلداران یا اما و اگرهای آنان مواجه شده و غم اقامت آنها را می گیرد.
این مشکل، عاملی شده تا بسیاری از زنانی که قصد سفر مجردی به شهرها را دارند، قید اقامت در هتل را زده و خانه های اجاره ای را به امنیت هتل ترجیح دهند.
اتاق هایی که ممنوع نیست
در سال های اخیر زنان مجرد، مطلقه یا حتی آنها که بدون همسر سفر می کنند - در صورتی که غیر از تورهای گردشگری سفر کنند - عمدتا با پاسخهای منفی هتل ها برای دادن اتاق مواجه می شوند. هتلداران، بدون آنکه مبنایی قانونی برای امتناع در واگذاری اتاق داشته باشند، موضوعاتی چون ایراد اداره اماکن یا پر بودن اتاق را بهانه می کنند و این در شرایطی است که کلید اتاق های خالی، روی میز رزوشن هتل بدجور توی چشم می زند.
اینکه چرا گروهی از هتلداران از دادن اتاق به زنان خودداری میکنند ، سوالی است که رئیس جامعه هتلداران ایران از اساس آن را تکذیب کرده و می گوید که «هتلداران حق چنین کاری را ندارند».
جمشید حمزه زاده با اشاره به اینکه اتاق ندادن به بانوان، تخلف آشکار هتلداران است، می گوید: هیچ گونه منعی برای ارائه اتاق به بانوان وجود نداشته و اگر هتلی این کار را نکند، متخلف بوده و با او برخورد می شود.
وی ، ندادن اتاق به بانوان را «سلیقه» برخی هتلداران دانسته و می گوید: بارها تاکید کرده ایم که هتلداران حق چنین کاری را ندارند و شهروندان در صورت مواجهه با این موضوع، می توانند موارد تخلف را به اتحادیه هتلداران اعلام کنند. صحبتهای رئیس جامعه هتلداران ایران در حالی مطرح می شود که پیدا کردن اتاق هتل برای زنان یک دغدغه بوده و آنها را به سمت خانه های اجاره ای تهدید آمیز هدایت می کند.
خانه اجاره ای به جای هتل
گروهی از زنان که در سفر به شهرهای کشور به خصوص شهرهای استان های شمالی یا اصفهان و خراسان و ... با پاسخ منفی هتلداران در واگذاری اتاق مواجه می شوند، مجبور به اقامت در اتاق های اجاره ای شخصی می شوند. موضوعی که می تواند تهدیدات مختلفی را متوجه زنان کند و برای یک کشور اسلامی نیز پسندیده نیست که در هتل جایی برای زنان نبوده اما اتاقهای شخصی اجاره ای، پذیرای آنها باشد.
رئیس جامعه هتلداران ایران با تاکید بر اینکه طبق قانون ، تمام زنانی که کارت شناسایی معتبر داشته باشند، حق بهرهمندی از اتاق در هتل های کشور را دارند، می گوید: «در جلسات مختلفی که با اتحادیه های استانی داشته ایم، بر این موضوع تاکید کرده ایم که حق ندارند از دادن اتاق به زنان دارای کارت شناسایی معتبر خودداری کنند.»
با این حال این سوال پیش می آید که علت امتناع گروهی از هتلداران برای دادن اتاق به زنان چیست؟ برخی هتلداران مواردی چون مراجعه برخی زنان معتاد و دختران فراری و دردسرهای حضور آنان در هتل را به عنوان عامل مانع پذیرش زنان می دانند. برخی دیگر نیز عدم اطلاع خانوادهها یا همسران زنان از محل اقامت آنها را دلیل نپذیرفتن زنان می دانند چرا که مواردی وجود داشته که خانواده پس از اطلاع از محل اقامت زن یا دخترشان دردسرهایی را برای هتل ایجاد کرده است.
در برخی از شهرهای کشور هم با وجودآنکه چند سالی است داشتن نامه از اداره اماکن برای پذیرش زنان در هتل لغو شده است، اما برخی هتلداران همراه نداشتن نامه اداره اماکن را دلیل اتاق ندادن اعلام می کنند! با این حال، طبق قانون هیچ کدام از این بهانه ها نمی تواند مانع از اقامت زنان در هتل شود آن هم هتل هایی که در سال های اخیر با مشکلات عدیده مالی و اقتصادی دست به گریبان بوده و خالی ماندن اتاق ها، ضرر هتلداران را دوچندان می کند.
هتلداران ضرر می دهند
رئیس جامعه هتلداران ایران درباره نامناسب بودن شرایط هتلداری بسیاری از شهرها می گوید: وضعیت هتلداری در شهرها شرایط مختلفی دارد. در برخی از شهرها وضعیت هتلداری بهتر از سایر نقاط است. هتلداران در شهرهایی مثل تهران یا اصفهان وضع بهتری دارند اما استان هایی که مثل سیستانو بلوچستان، مرکزی یا کهگیلویه و بویر احمد در ایام مختلف سال توریست کمتری دارند، وضع درآمدی هتل هایشان مطلوب نیست.
وی با بیان اینکه شرایط اقتصادی کشور در این موضوع بسیار دخیل است ، می گوید: از سوی دیگر، عاملی که سبب زیان بیشتر هتلداران شده ، افزایش مراکز اقامتی کم قیمت در سالهای اخیر در کشور است. مراکزی مثل مهمانسراهای سازمانی و شرکتی، واحدهای مدارس دولتی، بلامانع بودن چادر زدن در بوستان و ... سبب شده تا گرایش به اقامت در هتل بسیار کمتر شده و زیانهای بسیاری را متوجه هتلداران کند.
رئیس جامعه هتلداران ایران با اشاره به اینکه هتلداری در بخشی از شهرهای ایران هرگز مقرون به صرفه نیست، می گوید: از سویی، امکان تغییر کاربری و نوع شغل هتلداری به دلیل خسارت های بسیاری که برای هتلداران ایجاد میکند ، وجود نداشته وآنها مجبورند با ضررهای فراوان، هتل را نگهداری کنند.