باشگاه دانشجویان/
اخبار دانشگاهی را از «کانال اخبار دانشگاهی SNN.ir» دنبال کنید
به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو،یادداشت دانشجویی،در طی سالیان اخیر رهبر انقلاب با برخی از سخنرانی های مناسبتی خود دست به ایجاد یک سنت فکری در جامعه ما زده اند و آن عبارت است از پردازش فکری موضوعات مهم و مورد نیاز انقلاب اسلامی و جمهوری اسلامی در مسیر حرکت خود به مناسبت های گوناگون و تشریح مباحث فکری و بنیادین مربوط به آن مناسبت ها.
برای مثال نامگذاری سال ها توسط ایشان اکنون تبدیل به یک سنت شده است که ایشان در راستای هدف گذاری عمومی و سیاستگذاری کلان برای کشور از این ابزار استفاده می کنند و بدین طریق خط مشی گذاری های کلان ملی علاوه بر مسئولین ذیربط، به اطلاع عموم مردم می رسانند تا با این وسیله هم دولت و ملت را در پیگیری اهداف در مسیر قرار دهند و هم مردم را به مطالبه از دولت و حکومت در راستای سیاستگذاری های تعریف شده و تحقق انها، سوق دهند و هم سطح آگاهی های عمومی را نسبت به مسائل کلان و سرنوشت کشور بالا ببرند.
یکی دیگر از مهم ترین مصادیق این سنت رفتاری رهبری مربوط به سخنرانی های مراسم ارتحال حضرت امام خمینی(ره) در مرقد امام است. نزدیک به یک دهه است که ایشان این سخنرانی ها را تبدیل به یک مجمع بزرگ عمومی و ملی برای پرداختن به موضوعاتی که پیرامون شخصیت امام وجود دارد کرده اند و بدین وسیله موجی به راه انداخته و باعث پردازش و دقت و توجه به ان موضوع در جامعه شده اند. اگر به موضوعات مطرح شده در این سخنرانی ها توجه کنیم متوجه خواهیم شد که نوعی توالی میان موضوعات مطرح شده در سالهای مختلف وجود دارد که بدون توجه به این توالی و پیوستگی، امکان درک عمیق سخنان رهبری در مراسم امسال را در نخواهیم یافت.
موضوعاتی مانند پرداختن به ابعاد شخصیتی امام خمینی(ره)، پردازش مولفه های «مکتب امام»، پرداختن به موضوع «تحریف شخصیت امام» و در نهایت ترسیم ویژگیهایِ یک انقلابی در سیمای شخصیتی امام از جمله سرفصل هایی بوده است که رهبر انقلاب در سال های اخیر بدان پرداخته اند؛ که از یکسو باهم و از سوی دیگر با حوادث روز کشور ارتباط معنایی دارند. یعنی در ارتباط با مباحث و تحولات امروز جامعه ما، رهبری به بخشی از شخصیت امام پرداخته اند. به اقتضاء نیاز یکبار درباره اصول مکتب امام و بار دیگر درباره شاخصه های انقلابی بودن امام سخن گفته اند.
حال پرسشی که پیش می آید این است که تحولات کنونی جامعه ما، مباحث فکری مطرح شده و اقتضائات سیاسی-اجتماعی موجود در زمانه فعلی ما چه چیزهایی هستند که رهبر انقلاب محور سخنان خود را بحث درباره ویژگی انقلابی بودن امام و تبیین شاخصه های انقلابی بودن قرار داده اند؟رهبر انقلاب در این سخنرانی به طور ویژه بر صفت انقلابی امام تاکید می کنند.
«یکی از عناوین و اوصافی که درباره امام راحل عظیم‌الشّأن ما، کمتر به‌کار رفته است و کمتر از این عنوان استفاده کرده‌ایم، عبارت است از یک عنوان جامع که من این‌جور تعبیر میکنم: مؤمنِ متعبّدِ انقلابی. ما امام را با صفات متعدّدی همواره توصیف میکنیم امّا این صفت -که ما کمتر امام را با آن توصیف کرده‌ایم- یک صفت جامع است؛ مؤمن است، متعبّد است، انقلابی است. امّا صفت سوّم، یعنی مؤمن متعبّدِ انقلابی؛ این، آن نقطه‌ای است که مایلم بر روی آن تکیه کنم و درباره‌ی آن سخن بگویم. امام، امامِ انقلاب بود.»
رهبر انقلاب اسلامی در ادامه به هراس قدرت های جهانی و دشمنی آنان با این ویژگی امام اشاره می کنند؛ «قدرتهای مادّی هم که نسبت به امام همواره غضبناک بودند، عصبانی بودند و البتّه می هراسیدند از امام بزرگوار، بیشتر به‌خاطر این صفت بود: صفت انقلابی گری امام؛ با این خصوصیّتِ او دشمن بودند. امروز هم دشمنان ملّت ایران با خصوصیّت انقلابیگری او خصومت دارند و دشمنند.»
بنابراین از دیدگاه رهبری آنچیزی که موجب دشمنی با امام شده است، انقلابی بودن است. این ویژگی بارز است که ایشان آن را محملی توصیف می کنند که در صورت حرکت در جهت آن جمهوری اسلامی می تواند به هدفهای خود جامه عمل بپوشاند.
«دسترسی به همه‌ی این اهداف ممکن است به یک شرط؛ آن شرط این است که قطار در همین ریل پیش برود؛ در ریل انقلاب. امام راه را به ما نشان داد، معیارها و شاخصها را به ما نشان داد، هدفها را برای ما مشخّص کرد و خود او حرکت را آغاز کرد. ما تا امروز به برکت حرکت در جهت انقلاب، دستاوردهای زیادی پیدا کرده‌ایم.»
بنابراین در منظومه فکری رهبر انقلاب، ویژگی «انقلاب ماندن» است که متضمن ادامه راه امام و رسیدن به اهداف انقلاب و جمهوری اسلامی است. بنابراین می باید همگان از این مفهوم مراقبت نظری و عملی کنند، چرا که مهم ترین هدف دشمنان پرداختن به تغییر ماهیت نظام است که این تنها با زدودن صفت انقلابی از نظام محقق می شود تا در این مسیر ساختار حقوقی جمهوری اسلامی پابرجا باشد، اما ساختار حقیقی آن که عبارت است از یک نظام اسلامی و انقلابی از درون تهی شود.
بنابراین محور سخنرانی امسال رهبری عبارت است از تمهید مقدمات نظری برای ترسیم مفهوم انقلابی گری و معیارها و اصول آن و هشدار به مراقبت از آن در برابر جبهه دشمن؛ که مصداق امروزی آن آمریکاست و آگاهی بخشی به این نکته که جبهه دشمن همه جانبه است و می باید مراقب استمرار ان حتی در داخل کشور باشیم.
«تقابل با آمریکا، تقابل با یک جبهه است. یک جبهه‌ای وجود دارد که در قطب آن و مرکز آن آمریکا است، امّا امتداد آن به جاهای گوناگونی کشیده میشود؛ حتّی گاهی به داخل کشور هم کشیده میشود؛ غفلت نکنید. اینکه مواظب حرکت خصمانه آمریکا باید بود، معنایش این است که مراقب همه این جبهه باشید.»
بنابراین موضوعی که مورد هجوم دشمن است، مفهوم انقلاب است؛ جبهه دشمن یک جبهه گسترده است که حتی گاهی به داخل کشور هم کشیده می شود. بنابراین صفت انقلابی بودن از داخل و خارج توسط دشمنان مورد هجوم است. یکی از مهم ترین هجمه های نظری که در سال های اخیر در راستای غبارآلوده کردن مفهوم «انقلابی» توسط دشمن در داخل و خارج پیگیری شده است این همانندسازی مفهوم انقلابی گری با افراط و تندروی و ساختن دوگانه کاذب «میانه رو-تندرو» یا «افراطی-اعتدالی» بوده است.
بنابراین اقتضاء زمانی و شرایطی که رهبری در آن به طرح مفهوم انقلابی بودن به عنوان صفت بارز امام خمینی(ره) می پردازند، عبارت است از حرکت جبهه دشمن در راستای مخدوش کردن انقلابی گری که در خارج و همچنین در داخل توسط جبهه داخلی دشمن در حال پیگیری است. در همین راستا رهبر انقلاب در طول سالهای اخیر به کرات درباره این دوگانه سازی هشدار داده اند.
رهبر انقلاب در دی ماه سال 1394 با انتقاد از برچسب تندرو فرمودند؛ « یک عادتی هم در بعضی پیدا شده است که همین‌طور مدام تکرار میکنند «تندروها، تندروها»؛ خب بله، تندرَوی و کندرَوی؛ طرف افراط و تفریط، هر دو بد است؛ این معلوم است امّا اینکه تندروی چیست، کندروی چیست، خطّ میانه کدام است، چیزهای خیلی واضح و روشنی نیست، جزو مسائل بیّن نیست و تبیین لازم دارد.»
ایشان در ادامه سخنان خود با اشاره به این که هدف از بیان این سخنان تخریب جوانان مومن و انقلابی است، فرمودند: «من میفهمم که بعضی وقتی میگویند تندروی، جریان حزب‌اللّهی و مؤمن مورد نظرشان است؛ نه! جریان مؤمن را، جریان انقلابی را، جوانان حزب‌اللّهی را متّهم نکنید به تندروی؛ اینها همان کسانی هستند که با همه وجود، با همه اخلاص در میدان حاضرند. آنجایی هم که دفاع از مرزها لازم باشد، دفاع از هویّت ملّی لازم باشد، مسئله جان دادن و خون دادن مطرح باشد، همینها هستند که به میدان می‌آیند. به صِرف اینکه یک جایی یک قضیّه‌ای واقع بشود که مورد قبول و تأیید نباشد، فوراً پای حزب‌اللّهی‌ها را وسط بکشند، مثل قضیّه سفارت عربستان که البتّه کار بسیار بدی بود، کار غلطی بود و هرکسی کرده باشد کار غلطی است.
جماعت مؤمن را، جوانهای انقلابی را که هم انقلابی‌اند -چون بنده با این جوانها تا حدود زیادی و از دور و نزدیک اُنس دارم- هم خیلی اوقات عقلشان و فهمشان و تعقّلشان هم از بعضی از بزرگ‌ترها خیلی بیشتر است، خوب میفهمند، خوب تحلیل میکنند، خوب مسائل را تشخیص میدهند و سینه‌چاک انقلابند، سینه‌چاک اسلامند، به این بهانه ما تضعیف کنیم که فلان قضیّه در فلان‌جا اتّفاق افتاده است که اتّفاق بدی بوده! بله، سفارت عربستان که هیچ، در سفارت انگلیس هم که چند سال پیش، آن اتّفاق افتاد، بنده بدم آمد؛ اصلاً هیچ قابل قبول نیست این‌جور عملیّات؛ این عملیّات عملیّات بسیار بدی است، به ضرر کشور و به ضرر اسلام و به ضرر همه است؛ این را بهانه قرار ندهند برای اینکه جوانهای انقلابی ما را مورد تهاجم قرار بدهند؛ این هم یک مسئله است.»
بنابراین از 14 خرداد سال 94 که رهبر انقلاب در آن سال مبحث «تحریف شخصیت امام» را با توجه به اقتضائات زمان و شرایط پیش آمده در آن زمان مطرح کرده بودند. تا 14 خرداد 95 رهبری بارها نسبت به مخدوش کردن مفهوم انقلابی و انقلابی گری هشدار و تذکرات جدی داده بودند. آتش توپخانه دشمن در داخل و خارج در این ایام آنقدر بالا بود و متحد و یک شکل بر صفت انقلابی یورش برده و در راستای مخدوش و غبارآلوده کردن انقلابی گری حرکت می کردند که رهبر انقلاب محور سخنرانی امسال خود را در بیست و هفتمین مراسم ارتحال امام خمینی(ره) تبیین شاخص های انقلابی بودن کرده و پرده از چهره دشمن در چگونگی مقابله با این پدیده مبارک به این صورت برداشتند و باید مهم ترین و کلیدی ترین بخش سخنرانی رهبری را مباحث مربوط به تبیین شاخص های انقلابی گری و این قسمت از صحبت های ایشان ارزیابی کرد:
«این هم خطا است که ما خیال کنیم اگر گفتیم فلانی انقلابی است، یعنی فلانی افراطی است؛ یا وقتی میخواهیم اشاره کنیم به انقلابی‌ها و انقلابیّون، تعبیر افراطی را به کار ببریم؛ نه، این خطا است. انقلابیگری به معنای افراطی بودن نیست. این دوگانه‌هایی که سوغات بیگانه‌ها و حرف دشمنان ایران است، نباید در ایران و در فرهنگ سیاسی ما جا باز کند؛ آنها تقسیم میکنند مردم را به تندرو و میانه‌رو. بحث تندرو و کندرو نداریم. انقلابی را میگویند تندرو، غیر انقلابی را میگویند میانه‌رو! این یک دوگانه‌ی بیگانه است، آنها اینها را در رادیوهایشان، در تبلیغاتشان، در اظهاراتشان تکرار میکنند، ما این را نباید تکرار بکنیم. انقلابی، انقلابی است.»
*سعید طلوعیان- فعال دانشجویی
انتشار یادداشت‌های دانشجویی به معنای تایید تمامی محتوای آن توسط «خبرگزاری دانشجو» نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروه‌ها و فعالین دانشجویی است
ارسال نظرات