شهیدآوینی: هنرمند باید اهل درد باشد/ هنرمندی که نتواند ماهیت انقلاب اسلامی را به جهان نشان دهد هنرمند نیست

به گزارش گروه فضای مجازی خبرگزاری دانشجو، «همه بر این معنا اتفاق‌نظر داشته باشند که این هنر بسیار پیچیده و برجسته‌ی سینما، برای کشور یک ضرورت و یک نیاز است.» (۲۳/۳/۱۳۸۵) این عبارتی از کلام رهبری معظم انقلاب اسلامی است که نشان‌دهنده‌ی عمق آشنایی ایشان با فضای فرهنگی کشور می‌باشد.

آنچه که این‌روزها «ولنگاری فرهنگی» بیشتر و بیشتر برای ملت ایران به‌صورت محسوس‌تری جلوه می‌کند، برپایی جشنواره‌هایی با عنوان حافظ و… است که متأسفانه محملی برای نمایش بازیگران و همسران‌شان و البته با هزاران رنگ و لعاب صورت و مد لباس و… شده است.

در اینکه یک بازیگر باید واقعاً در نظر مردم یک الگو باشد و باقی بماند، محل تأمل است و اینکه کدام بازیگر می‌تواند الگو باشد، مهم‌تر است! کلامی از شهید آوینیرحمه‌الله است که می‌گوید: «دوستان عزیز ما؛ آنانکه می‌خواهند پای در عرصه هنر متعهد بگذارند و خود را نسبت به ایجاد تحول اخلاقی در انسان‌ها مسؤول می‌دانند، باید بدانند که اولین شرط کار، «تزکیه نفس» است. روح هنرمند، لزوماً در آثارش بروز و ظهور می‌یابد و با هیچ حیله‌ای نیز، نمی‌توان مانع از این ظهور گردید.» (مجله سوره، شماره هفتم، دوره اول) لذا بازیگری که عقاید و اخلاق خود را صرفاً در بروز و ظهور نقش‌های غیرواقعی جستجو می‌کند، نه می‌تواند الگو باشد و نه تا آخر پای‌بند به اصول اخلاقی می‌ماند. آنانکه در جشنواره‌ها حضور پیدا می‌کنند و با انواع و اقسام آرایش و مدل لباس و کفش و کیف و … به میان مردم می‌آیند و عکس‌ می‌گیرند، نباید فراموش کنند که صرفاً با چهارتا نقش مصنوعی در فیلم – آن هم در جمهوری اسلامی – به عزتی دنیوی رسیده‌اند و نه به‌خاطر چیز دیگری! اگر نسبت به بازیگرها احترامی می‌شود یا یادبودی برگزار می‌گردد، به‌سبب رفتارش در سینما یا در قاب تلویزیونی بوده،‌ نه اینکه اندیشه‌اش جهانی شده باشد و عده‌ای را به کشورش و مذهب کشورش دعوت کرده باشد.

بازیگری یک نوع هنری است که هنرمندانه باید در چهارچوب خود پیش برود. رهبری معظم فرمودند: «یک جاهایی عبور از برخی از خطوط قرمز اخلاقی – منظورم خطوط قرمز سیاسی هم خیلی نیست؛ عمدتاً انسان نگران اخلاق و دین و این چیزهاست – در بعضی از فیلم‌ها و سریال‌ها لزومی ندارد. انسان نگاه می‌کند، می‌بیند این سریالِ خوش‌ساخت و خوش‌مضمون اگر این زائده را نداشته باشد، هیچ زیانی به این سریال نمی‌رساند؛ از این قبیل هم ما داریم. بعضی از ارتباطات عشقی دختر و پسر که توی فیلم‌ها منعکس می‌شود، بد است، بدآموز است.» (۱۲/۴/۱۳۸۹) اگر به این موارد دقت کافی نشود، پای بی‌هنرانی در فیلم‌ها باز می‌شود که آبروی همین هنرمندها را هم خواهند برد!

«توقّع انقلاب از هنر و هنرمند، مبتنی بر نگاه زیباشناختی در زمینه هنر است، که توقّع زیادی هم نیست.» مقام معظم رهبری (۱/۵/۱۳۸۰). واقعاً توقع ما از هنرمند این نیست که چه لباسی بپوشد، با چه کسی ازدواج کند، چند فرزند داشته باشد، کجا به مهمانی برود یا تعطیلات را در کجا به‌سر ببرد! اصلاً زندگی شخصی آنها به ما مربوط نیست، ولی براساس احساس وظیفه‌ای که نسبت به فضای موجود کشور پیدا کرده‌اند و می‌خواهند اثرگذار باشند، توقع داریم به بهترین وجه من الوجوه مؤثر واقع شوند؛ البته اثر مثبت و نه منفی! آنکه برای اجرای هنر خود به فکر اعتلای ارزش‌های انقلاب اسلامی است، بی‌شک کار وی هم عبادت محسوب می‌شود. اگر برای عملی که مدنظر برخی هنرمندهاست، بخواهد تنها مشهوریت یا درجه اعتباری خود را در بین مردم تقویت کند، پشیزی برای این سیستم انقلابی نمی‌ارزد. تنها در راه خدا کارکردن است که می‌تواند هنرمندی را در راستای فرامین الهی بکشاند و از هوس‌بازی‌ها و سرگردانی‌های افراط‌گرایانه و بعضاً دشمن‌شادکن بپرهیزد. اصلاً مگر می‌شود هنرمندانی در یک کشور باشند، ولی برای محصولات دیگر کشورها به‌کار گرفته‌ شوند؟

جالب است که بیش از سه دهه می‌شود که رسانه ملی دست جمهوری اسلامی است و نمی‌توان هنوز قسم خورد که بسیاری از فیلم‌های ما در جهت صدور انقلاب حرکت می‌کند. بلکه شاید بهتر است بگوییم متأسفانه برخی از فیلم‌ها، چراغ سبزی هم به دشمن نشان داده‌اند. یعنی آن هدفی که دشمن می‌خواست از طریق فیلم‌های هالیوود به مردم ما تزریق کند – کما اینکه هنوز هم مشغول فعالیت است- بدون هیچ‌زحمتی،‌ بازارگرمی آن در کشورمان، رواج یافته است.

هنرمندی که نتواند ماهیت انقلاب اسلامی را به جهان نشان دهد و به جای صدور انقلاب به سرکوب انقلاب بیندیشد، نه تنها هنرمند نیست، بلکه اصلاً نتوانسته جایگاه خود را درست تشخیص دهد؛ که اگر این اتفاق می‌افتاد، هرآینه جوانان زیادی به‌جای نشستن پای ماهواره‌ها و مشاهده تصاویر مستهجن و…، به منبر تصویری صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران رجوع می‌کردند.

هنرمند باید تفکرش، راهش، هدفش، منشش و… درست باشد تا بتواند طبق آنچه که انقلاب از او می‌خواهد راهبری کند. مشکل اصلی ما این است که برخی از هنرمندها را آنچنان که باید تربیت نکرده‌ایم یا اینکه اخلاق صحیحی در آنها وجود ندارد. البته که عده‌ای از آنها از اخلاق خوبی برخوردارند و به همین سادگی‌ها هم مرعوب افعال و تقریرات غربی نمی‌شوند و نخواهد شد ان‌شاءالله.

منبع: سمعک نیوز