گروه ورزشی خبرگزاری دانشجو_ مهدی شیرازیان، نمایندگان ایران در المپیک چهار بار به فینال راه یافتند، این یعنی از چهار مسابقه ای که ایران در فینال نماینده داشته سه برد و یک شکست به دست آورده است ولی این تمام کار ایران در فینال نبود ایران در واقع در پنج فینال ریو نماینده داشت و چهار مدال گرفت!
ایران در فینال فوتبال المپیک که بین برزیل و آلمان برگزار شد نیز نماینده داشت.تیم داوری تمام ایرانی فینال فوتبال المپیک عملکرد بسیار خوبی داشت علیرضا فغانی به همراه رضا سخندان و محمدرضا منصوری در این دیدار حساس به نمایندگی از کشورمان حضور داشتند.
شاهکار داوری
در صحنه ای از بازی روی گل اول آلمان منصوری با جای گیری، تمرکز حرکت و زاویه دید عالی خیلی خوب عمل کرد.رسانه های آلمانی در برزیل هم از قضاوت فغانی در فینال المپیک ابراز رضایت کردند و این نشان دهنده این است که فغانی و کمک هایش به خوبی از عهده کار بر آمده اند و خوب قضاوت کرده اند.
داوری فقط فن و قدرت بدنی نیست که بتوان با تمرینات زیاد مهارت به دست آورد هر چند که لازمه اینکه یک داور بتواند خوب قضاوت کند این است که با قدرت بدنی خوب و دوندگی بالا به صحنه ها نزدیک باشد بتواند با دقت تصمیم درست بگیرد داوری یک مسابقه فوتبال بیش از هر چیز نیاز به مدیریت دارد اینکه یک داور بتواند توان خود را مدیریت کند و در 90 دقیقه یا 120 دقیقه از لحاظ نفس کم نیاورد یا هماهنگی دو کمک داور و داور چهارم یا اینکه در زمین با سوت های پیاپی بازی را از جریان نیندازد زیبایی بازی را از بین نبرد و بازیکنان را عصبی نکند و خود برای بازی چالش ایجاد نکند.
مدیریت در ورزش
مدیریت در ورزش هم مثل داوری است، وقتی شما قبل از مسابقات تمرینات مناسب و استراحت کافی نداشته باشید و خود را به علم دنیا بهروز نکنید نمی توانید توقع داشته باشید که در 90 دقیقه بازی قضاوت خوبی را انجام دهید.هر چند که اعتقاد داریم در ورزش، زحمات زیادی کشیده شده و هزینه هایی شده است ولی نه کافی است و نه می توان ادعا کرد در مسیر درست کارها انجام شده است.
اینکه وزیر محترم ورزش که بالاترین مقام مسئول در حیطه ورزش است می گوید حد ورزش ما همین است یعنی در آماده سازی ورزشکاران المپیکی کوتاهی شده است یعنی مدیریت ورزش ما ضعیف عمل کرده است یعنی خیلی کارها برنامه ریزی ها، هزینه ها، باید از چهار سال قبل برای ورزش انجام می شده و نشده است.
همه ما می دانیم حد ورزش ما بالاتر از این نتایج در المیپیک ریو بود.مدیریت ورزش می توانست با کمترین سرمایه گذاری فقط ورزشکاران حاضر در المپیک ریو که در المپیک لندن برای کشور افتخار کسب کردند را حفظ کند تا در کشتی فرنگی و دو میدانی این گونه آه از نهاد مردم بلند نشود.
آقای وزیر حد ورزش ما این نیست، حتی حد همین ورزشکاران که به ریو رفته بودند هم این نبود. حد مدیران ورزشی ما 4 طلا در المپیک است که یا تخصص لازم برای احراز پست خود را ندارند و یا توانایی مدیریت فدراسیون زیر نظر خود را ندارند.حد مدیران ورزش ما این است که دو باشگاه بزرگ و پرسابقه کشور یعنی پرسپولیس و استقلال این گونه در سردرگمی به سر می برند.
آقای گودرزی لطفا کوتاهی ها و عدم داشتن تخصص و چند شغله بودن همکاران خود در راس هرم ورزش ایران و به تبع آن راس فدراسیون ها را حد ورزش ایران ندانید.مردم برنمی تابند که در المپیک لندن نتایج خوبی حاصل شود و در المپیک ریو انتظارات برآورده نشود و وزیر ورزش به جای عذرخواهی و گفتن ایرادات به همین راحتی شانه از زیر مسئولیت خالی کند و بگوید حد ورزش ایران همین است.