کد خبر:۵۳۷۲۶۸
با بالا گرفتن بدعهدی های غرب؛

آیا برجام «منطقی» بود؟

شاهدیم که همه‌کس در کوچه و بازار و مجلس و دولت و پایین و بالای کشور می‌گوید و می‌شنود که «آمریکا بدعهدی کرده است!»... بله! آمریکا بدعهدی کرده است؛ اما مگر «با توجه به تجارب» توقع چه رفتار دیگری از آمریکا بود؟!

به گزارش گروه فضای مجازی خبرگزاری دانشجو، منطقی بودن[1] لزوماً به معنای «بی‌نقص بودن[2]» نیست. تنها کسی می‌تواند «بی‌نقص» رفتار کند که «دانشِ کامل[3]» داشته باشد؛ اما برای «منطقی بودن» کافی است قدر تجربه‌ها را بدانیم. از 28 مرداد 32 آمریکا را «از نزدیک» تجربه می‌کنیم. می‌شود بیش از 63 سال! کدام‌یک از اعضای دستگاه دیپلماسی دولت آقای روحانی درباره‌ی «63 سال رفتار آمریکا در قبال ایران» نقطه‌ی مثبتی ذکر کرده‌اند؟ کجای این شش دهه از آمریکا ضربه نخورده‌ایم؟ کدام دولت حامی محمدرضای خائن و خبیث بود تا ناخن بچه‌های مردم ایران را بکِشد؟ کدام دولت همیشه از وحشیگری‌های اسرائیل حمایت کرد؟ کدام ابرقدرت به صدامِ دیوانه کمک اطلاعاتی و نظامی و سیاسی داد تا قامت جوان‌های مردم ایران را به خاک بیندازد؟ چه کسی به هواپیمای مسافربری ما شلیک کرد و 66 کودک خردسال ایرانی را به آتش کشید و تکه‌تکه کرد؟ چه دولتی برای ناامن کردن ایران و سرنگونی جمهوری اسلامی چنان سرمایه‌گذاری کرد که جوان‌های مردم در دستگاه‌های امنیتی نتوانند یک‌شب آسوده بخوابند؟ چه رژیمی اموال مردم ایران را بارها و به هر بهانه توقیف کرد یا دزدید؟ رسانه‌های کدام کشور آن‌قدر خباثت کردند تا نهایتاً موفق شدند انرژی هسته‌ای صلح‌آمیز ما را به مسئله‌ای امنیتیِ جهان(!) تبدیل کنند؟ کدام رئیس‌جمهور ما را به حمله اتمی تهدید کرد؟! کدام کشور - در میان این‌همه کشورهای دنیا - بارها از روی میز بودنِ گزینه نظامی سخن گفت؟ کدام دولتِ متجاوز مانع و مخالفِ نفوذ ثبات آورِ جمهوری اسلامی در عراق و افغانستان بود و هست؟ راستی ما کدام کشور را به‌قدر ایالات‌ متحده‌ی آمریکا می‌شناسیم و صابون چه کسی به‌اندازه‌ی شیطان بزرگ به تنمان خورده است؟!

 

بی‌نقص نه؛ فقط منطقی!

 

هیچ‌کس از دولت یازدهم توقع نداشت که از «غیب» خبر داشته باشد و پیشاپیش بداند که آمریکایی‌ها برجام را «بی‌نتیجه» خواهند کرد. هیچ‌کس از دکتر روحانی توقع نداشت «دانشِ کامل» در اختیار داشته باشد و «بی‌نقص» عمل کند. ما فقط توقع داشتیم دستگاه سیاست خارجی کشورمان «منطقی» باشد و «از تجربه‌ها دوری نکند.»

 

کسانی که از روز اول به برجام بدبین بودند هم به چیزی جز «قابل‌اعتماد بودنِ آمریکا» شک نداشتند. آن روزها البته شاید هر اشاره‌ای به این مسئله نوعی «کارشکنی در توافق» تلقی می‌شد! حالا اما شاهدیم که همه‌کس در کوچه و بازار و مجلس و دولت و پایین و بالای کشور می‌گوید و می‌شنود که «آمریکا بدعهدی کرده است!»... بله! آمریکا بدعهدی کرده است؛ اما مگر «با توجه به تجارب» توقع چه رفتار دیگری از آمریکا بود؟!

 

کمبودِ توانِ استفاده از تجربه!

 

چه کسی می‌تواند یک روز از تاریخ 37 ساله‌ی جمهوری اسلامی ایران را نشان بدهد که نگران خصومت ورزی‌های آمریکا نبوده‌ایم؟! ایالات‌متحده به چه دلیل باید بدعهدی نکند؟! وقتی تجربه‌ی متراکمی از نبردهای امنیتی و اطلاعاتی و نظامی با این جرثومه‌ی فساد و این تروریست بالذاتِ بین‌المللی در اختیار بوده؛ چرا حق نداریم بپرسیم «بر اساس چه منطقی حاضر به اجرایِ نقدِ تعهدات شدند؟» تکرار می‌کنیم تا یادمان نرود: کسی توقع نداشت و ندارد که آقایان «از غیب خبر داشته باشند» و مطلع باشند که آمریکا بدعهدی خواهد کرد. توقع صرفاً این بود که «تجربه‌های پرهزینه‌ی گذشته» را در ذهن خود حاضر داشته باشند و دست‌کم راضی به اجرایِ تعهداتِ نقدی و عموماً غیرقابل‌بازگشت نشوند.

 

ما از دولت دکتر روحانی در قضیه‌ی برجام توقعِ «کارایی واقعی[4]» نداشتیم. کارایی واقعی یعنی همان بی‌نقص عمل کردن. این یک توقع بیجاست. اما از این دولت و این دستگاه دیپلماسی توقع داشتیم از خودشان «کاراییِ مورد انتظار[5]» نشان بدهند. کاراییِ مورد انتظار یعنی عمل با در نظر داشتنِ تاریخچه‌ی مشاهدات و تجربیات؛ و یعنی کنار نگذاشتنِ «رشته‌ی ادراکیِ[6]» بلندبالایی که 37 سال است بر عرض و طول آن افزوده می‌شود. همه قبول دارند که دولت نمی‌توانست «بیش از توانش» کاری انجام دهد؛ اما منتقدان یا مخالفان برجام زیر بار این حرف بی‌معنا نمی‌روند که «استفاده از تجربیات» هم در توانِ دولتِ تدبیر نبود!

 

«مطالعه» باید فایده هم داشته باشد؛ نه؟!

 

یکی از روش‌های مهمِ رسیدن به «کارایی مورد انتظار» عبارت از تقویت تاریخچه‌ی مشاهدات است. انسانی که تجاربش را ثبت و ضبط می‌کند و تجارب دیگران را نیز بر آن‌ها می‌افزاید؛ مشاهداتش غنی و رفتارهای آینده‌اش هرچه «منطقی‌تر» می‌شود. این‌همه دستگاهِ مطالعه و تاریخ‌پژوهی در جمهوری اسلامی درباره‌ی چه موجودیتی بیشتر از آمریکا محتوا تولید و ترجمه کرده‌اند؟ این خطِ تولیدهای «جمع‌آوری اطلاعات[7]» اساساً به چه دلیل راه‌اندازی شده‌اند؟ اگر فرضاً قرار است مهم‌ترین تولیدکننده‌ی محتوا علیه استکبار جهانی در دنیا؛ دوباره و چندباره «قابل‌اعتماد بودن یا نبودنِ آمریکا» را بیازماید؛ راستی چرا خودمان را خسته کنیم و این‌همه موسسه پژوهشی راه بیندازیم؟! بعلاوه؛ چه توقعی از کشورهای اطراف داریم که آن‌ها آمریکا را «نیازمایند» و به‌طور آزمایشی به او اعتماد نکنند؟!

 

بخواهند و نخواهند؛ آشپزِ این آش‌اند!

 

«دانش درونیِ[8] یک نظام انقلابی» دانشی است که «طراحِ» آن نظام در درونش تعبیه می‌کند. این دانش مثل سلول‌های مغز استخوان، مبنای تشکیل سلول‌های متنوعِ دیگر است و مثل سرمایه‌ی اولیه، «ممکن کننده‌ی شروع». اما «دانشِ درونی» قرار نیست جایِ «تجربه‌ی زیسته» را برای کارگزاران یک نظام پُر کند. «رهبریِ اسلامیِ هوشمند» با «دولت اسلامیِ هوشمند» یکی نیست؛ الزاماً هم با تحققِ اولی، دومی محقق نمی‌شود. رهبر فرزانه انقلاب در فرایندهای منتهی به توافق هسته‌ای «نهایتاً» نقش «طراح» داشته‌اند. و همیشه این «دولتِ عامل» است که باید بتواند «ایده‌های طراح» را دستمایه‌ی «شروعِ کار» کرده و «تجربیات و مشاهداتِ خود» را بر آن بیفزاید و از این مجموعه درس بیاموزد و آن‌قدر یاد بگیرد تا نهایتاً به خودگردانی و استقلال برسد و بتواند دستاوردها را «دستاوردهای خود» بداند. اینکه ازیک‌طرف موفقیتِ موردادعا را «مرهون هدایت‌های رهبری» معرفی کنند و از طرف دیگر هر اشکالی مطرح می‌شود فوراً بگویند «همه‌چیز زیر نظر رهبری بوده!» علامت جالبی نمی‌دهد. «دولتِ در حالِ رشد» ایده‌های طراح را با مشاهدات و تجاربِ خود می‌آمیزد و از شکست و پیروزی‌اش «یاد می‌گیرد» و به خودش هم می‌قبولاند که «مسئولِ همه‌ی نتایجِ خوب و بدِ احتمالی، خودِ اوست.»

 

«کارگزارِ هوشمند» خیلی زود متوجه می‌شود که دانشِ و ایده‌ی طراح، به‌مثابه خمیری است که «امکانِ شروعِ بازی» را فراهم می‌کند. اما اینکه چه شکلی با این خمیر ساخته شود تماماً به استعدادِ او در بهره‌برداری از گنجِ تجارب، یادگیری مداوم، و رسیدن به کاراییِ موردِ انتظار برمی‌گردد. «برجام»؛ بخواهند یا نخواهند؛ «دست‌پختِ» دولت آقای دکتر روحانی است. و بهتر است بجای مقاومت در برابر واقعیت، مثل یک آشپز خوب، متواضعانه نظر مردم را درباره‌ی طعم آن بپرسند. نمره 20 دادن به دست‌پختِ خود هم راستش کمکی نمی‌کند!

 

[1]- Rationality

[2]- Perfection

[3]- Omniscience

[4]- Actual Performance

[5]- Expected Performance

[6]- Percept Sequence

[7]- Information Gathering

[8]- Built-In Knowledge

 

 

ارسال نظر
captcha
*شرایط و مقررات*
خبرگزاری دانشجو نظراتی را که حاوی توهین است منتشر نمی کند.
لطفا از نوشتن نظرات خود به صورت حروف لاتین (فینگیلیش) خودداری نمايید.
توصیه می شود به جای ارسال نظرات مشابه با نظرات منتشر شده، از مثبت یا منفی استفاده فرمایید.
با توجه به آن که امکان موافقت یا مخالفت با محتوای نظرات وجود دارد، معمولا نظراتی که محتوای مشابهی دارند، انتشار نمی یابد.
نظرات شما
واقع بین
Iran (Islamic Republic of)
۰۷ شهريور ۱۳۹۵ - ۰۸:۰۵
بد عهدی امریکا صرفا ناشی از ماهیت امریکا نیست .هرگاه ما حاضر نیستیم به هیچ قیمتی از شعار مرگ بر امریکا دست بکشم و امریکا را همچنان شیطان بزرگ و دشمن خود می دانیم .و ما امریکا را اصل استکبار می دانیم و ماهیت انقلاب خود را مبارزه با استکبار و نابودی ان تعریف می کنیم .چرا از امریکا خوش عهدی انتظار داریم ؟ می گویند ایا بر جام منطقی بود ؟قبل از این سوال باید سوال نمود ایا دشمنی با دنیا منطقی است که عرب و غرب را علیه ایران تحریک کرده اید تا با هم متحد شوند و کشور و ملت را تحریم و تهدید امنیتی کنند ؟اما کسانی که نمی دانند بدانند که برجام انتخاب نبود تنها گزینه ی پیش رو بود که باید انجام می گرفت ؟اگر برجام نبود تحریم و تهدید و در نهایت عملی شدن ان کشور و ملت و انقلاب را از پای در می اورد .اگر شک دارید بازگشت به عقب هم چندان کا ر سختی نیست .تنها بازگشت به عقب و رفتن به شرایط قبلی می تواند مخالفان برجام را ساکت کند . اما این تجربه و سکوت به قیمت ازپای درامدن ملت و انقلاب تمام خواهد شد .
0
13
ناشناس
۰۷ شهريور ۱۳۹۵ - ۱۴:۲۵
لطفا آدرس غلط ندهید.
اگه یک کم دقت کنی از همان اول تا حالا آمریکا و همدستان اش با ایران دشمنی کردند . چون تحمل دین یک کشور مستقل و آزاد را ندارند.
خود آنها (غربیها) بیان کردند که تنها راه باقی مانده برجام است . آنها اگه می توانستند از طریق نظامی و تحریمی کار را تمام کنند ، هیچگاه ایران را پای میز مذاکره قبول نمی کردند.
سربدار
۰۷ شهريور ۱۳۹۵ - ۱۹:۵۳
استادگرامی شما فکر می کنید ما آمریکا را الکی به این نام ( امریکا را اصل استکبار می دانیم و ماهیت انقلاب خود را مبارزه با استکبار و نابودی ان تعریف می کنیم .چرا از امریکا خوش عهدی انتظار داریم ؟ ) می نامیم از کودتای 28مرداد گرفته تا قانون کاپیتو لاسیون و جریان جاسوسی در لانه جاسوسی و اشغال آن وتعرض به طبس حمله آمریکا بدون اجازه سازمانهای بین المللی حمایت از منافقین و ترور انسانهای بی کناه و پشتیبانی از صدام زدن ناوچه پیکان در خلیج فارس و یک ناوچه دیگر زدن هواپیمای مسافر بری و... اینها زاییده دشمنی است و شما نگران نباشید این انقلاب صاحب دارد که تمام دنیا نتوانست این انقلاب وملت را از پای در آورد دشمنان هنوز هم می گویند تحریم کار ساز نبود ولی رئیس جمهور ما صعف نشان داد خزانه را علنی گفت خالی ا
رفیق
۰۸ شهريور ۱۳۹۵ - ۰۲:۱۲
شرایط قبل.... مگر چش بود... ولاه سالهای 82 تا92 طلایی ترین سالهای مردم ایران... کار و درآمد و پیشرفت و صنعت و... چرا خیال کردین آمریکا فرشته نجاته... نه آقا دور همین ایران رو یه نیگا کنید می فهمید که هیج خیری به کسی نمی رسونه مگر از بی دین و لاقید بودنشون مطمئن بشه مثل عربستان که امسال روی واقعیشو نشون داد و کره و ژاپن که دیگه همه می دونن.... مابه جز با توان داخلیمون نمی تونیم شعور پیشرفت پیدا کنیم ... بر فرض این که همه تحریما هم یکجا برداشته بشن برا فوقش یه مدت 10 ساله مسکنش موثره بعدش دوباره فلج میشیم
واقع بین
۰۸ شهريور ۱۳۹۵ - ۰۸:۴۱
اینکه اگر امریکا و همدستانش می توانستند به راحتی ایران را از پای در اورند هرگز پای میز مذاکره نمی رفتند کاملا درست .اما ما هم اگر می توانستیم در مقابل تحریم و تهدید بایستیم و اسیب پذیر نبودیم هرگز به پای میز مذاکره نمی رفتیم .برجام از جنگی ناخواسته جلوگیری کرد جنگی که جز اسیب و خسارت برای طرفین نتایج قطعی دیگری برای ان متصور نبود .در یک نگاه کلی نوع برخورد ما با دنیای کنونی و واقعیت های ان افراطی و احساسی و شعاری است و منطبق بر واقعیت ها نیست .
واقع بین
۰۸ شهريور ۱۳۹۵ - ۲۰:۲۷
انکار و اقعیت ها کمکی حل موضوعات پیش رو نمی کند .اینکه گفته می شود دشمنان هنوز هم می گویند تحریم کارساز نبود کدام دشمن این را گفته است ؟امریکا که به صراحت گفته و می گوید که این تحرمها بودند که ایران را پای میز مذاکره اورد .عربستان و اسراییل که مخالف سر سخت بر داشته شدن تحریمها بودند چرا که اعتقاد راسخ دارند که اگر تحریمها ادامه می یافت و برجامی در کار نبود کار انقلاب ایران تمام بود و هنوز هم درحال تلاش برای شکست بر جام هستند و عده ای در ایران دقیقا در جهت خواست عربستات و اسراییل قدم بر می دارند و سعی دارند که برجام را به شکست بکشانند .اما باید از خود سوال کنیم که مستکبر بودن امریکا از کجا ناشی می شود ؟مستکبر بودن امریکا به علت رشد و برتری نسبی علم و فن اوری و در نتیجه انباشت ثروت و قدرت در ان کشور است .هر کشوری که به علم و فن اوری برتر از دیگرانم دست پیداکند قطعا به ثروت هم دست پیدا می کند و انها برای تولید ثروت و قدرت هرچه بیشتر بکار می گیرد .مهم نیست که علم و فن اوری در دست چه کشوری باشد هر کشوری که انرا بدست اورد همین هدف را دنبال می کند .ماهیت امریکا با دیگر کشورها هیچ تفاوتی ندارد .چه تفاوتی بین روسیه و چین و انگلیس و فرانسه و امریکا وجود دارد ؟تنها تفاوتی که انها باهم دارند میزان قدرت و ثروتی است که در اختیار دارند .حتی ایران نیز اگر جایگاه امروزی امریکا را در دنیا داشت دقیقا همان ماهیت امریکا را بر ای جهانیان به نمایش می گذاشت چه بسا شدیدتر .اینکه می گوییم این انقلاب صاحب دارد و ما هر کاری که انجام دهیم خطری متوجه ما نیست از اساس تفکر نادرستی است .در جنگ بین مسلمانان که پیامبر در ان نیز شرکت داشت به علت اشتباه جنگجویان وقت در ترک محلی که برای انها در نظر گرفته شده بود باعث شکست پیامبر در جنگ شدند .بله تنش بین ایران و امریکا سالهاست ادامه دارد و امریکا به علت خوی برتری طلبی ناشی از علم و فن اوری و ثروت و قدرت در تمام دنیا در حال فعالیت برای تسلط بر جهان است و اقدامات عملی نیز علیه ما در تمام زمینه ها انجام داده است و خواهد داد .در اصل موضوع تردیدی نیست .اما سوال این جاست چرا روسیه و چین که از اهداف امریکا بخوبی اگاهند در صدور قطعنامه ها و تحریم امریکا علیه ایران در صف امریکا و انگلیس و فرانسه قرار گرفتند ؟این امر تنها و تنها بیانگر ضعف مدیریتی و ناتوانی کسانی را می رساند که جایگاههای مدیریتی را در سیاست خارجی هر از چند گاهی به طرق مختلف تصاحب می کنند و بی محابا و بدون در نظر گرفتن عواقب ان در عرصه ی سیاست ها خارجی و داخلی به تاخت و تاز ناشیانه می پردازند .راه مقابله ی واقعی با صاحبان علم و فن اوری بدست اوردن ان در فضای بدون تنش با دیگران است .چیزی که در ایران از ان خبری نیست . اگر ما فکر می کنیم حتی دست بابی به بمب اتم امنیت را برای ما به ارمغان می اورد کاملا در اشتباهیم هرچند نمی توان نقش داشتن سلاح را در امنیت انکار کرد .داشتن سلاح برای امنیت لازم است اما کافی نیست .امنیت واقعی زمانی شکل می گیرد که هم خود را از نظر علم و فن اوری و قدرت و ثروت به سطح قابل قبول برسانی و هم این امنیت را برای دیگران خواستار باشی و حتی برای ان تلاش کنی .پاشنه ی اشیل امنیت هر ملت و کشوری دشمنی و دشمن تراشی با دیگران به هر علتی است .اما ما با شعار و گفتمان و عمل دنیا را به مقابله با خود دعوت می کنیم و هرگاه با نتایج منفی ان روبرو می شویم تنها بر شدت شعارها و اهانت ها می افزاییم .ما قادر نبوده ایم تا حقانیت نوع گفتمان خود را به اثبات برسانیم و از طرف دنیای امروز به عقب رانده شده است و انها به مقابله با ما برخاسته اند .و اینکه ما مغرورانه عملکرد خود را بدون ذره ای کم و کاست و بدون خطا بدانیم و هدایت انرا به نیروهای غیبی نسبت دهیم و هر کسی را به سکوت و عدم اظهار نظر دعوت کنیم افت کشور و اینده ی این ملت است .
رضا
United Kingdom of Great Britain and Northern Ireland
۰۷ شهريور ۱۳۹۵ - ۱۲:۳۷
برجام ایران را تضعیف کرد به گونه ائی که امریکا در خلیج فارس به شناورهای ایرانی شلیک اخطار می کند و دولت حسن روحانی بجز تسلیم شدن و سکوت کردن و به روی خودش نیاوزدن چاره دیگری ندارد!، واقعا شرم آور است که چتین دولتی داریم که در مقابل تجاوزگر فقط سکوت اختیار می کند.
6
0
ممد
Netherlands
۰۷ شهريور ۱۳۹۵ - ۱۴:۴۸
"ﺍﮔﺮ ﺑﺮﺟﺎﻡ ﻧﺒﻮﺩ، ﺣﺘﯽ ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ ﺣﻘﻮﻕ ﮐﺎﺭﻣﻨﺪﺍﻥ ﻣﻤﮑﻦ ﻧﺒﻮﺩ،"
دولت خودش اعتراف کرده است که ناتوان است و صلاحیت ندارد و حتی نمی تواند حقوق کارمندانش را بدهد
2
0
پربازدیدترین آخرین اخبار