پس از استعفا از شورای سیاستگذاری اصلاح طلبان؛
به گزارش گروه فضای مجازی خبرگزاری دانشجو، روزنامه اصلاح طلب آرمان وابسته به حزب کارگزاران در شماره امروز خود اظهارات محمدرضا عارف رئیس فراکسیون امید در مجلس دهم را به باد انتقاد گرفته و از وی خواسته از انتقاد علنی علیه دولت پرهیز کند. در زیر این گزارش را می خوانید:
محمدرضا عارف از رياست شوراي سیاستگذاري اصلاح‌طلبان كناره‌گيري كرد و ديروز گفت: «تا زماني كه شوراي سیاستگذاري اصلاح‌طلبان تشكيل نشود، هيچ بحثي درباره رياست اين شورا نخواهيم داشت و تاكنون همچنين بحثي نشده است.» البته فارغ از اين كناره‌گيري، دور از انتظار نبود كه عارف سكوت خود را بشكند و به انتقاد از دولت بپردازد. اين نقدها در حالی است که طيفي معتقد بودند فشار دلواپسان براي دولت روحاني كافي است و نبايد نيروهاي همسو در فضاي علني به انتقاد از دولت بپردازند و طيف ديگر تاكيد داشتند انتقادات علني موجب تحرك بيشتر دولت مي‌شود. نكته قابل تامل اين است كه عارف به انتقاد از برخي امور پرداخته كه موضوع شخصي دولت است؛ مانند رويكرد مديران!
فصل اول: گلايه عارف از سختي‌ها
ديروز عارف گلايه‌هايي داشت كه برخي از آنها محل تامل است. رئيس فراكسيون اميد در ابتدا پيكان انتقادات را به سمت اردوگاه اصلاحات گرفت و تاكيد كرد كه «خواهش من از درون جبهه اصلاحات اين است كه قدر انسجام را بدانند. ما اگر دچار غرور و خودبزرگ‌بيني شويم، گرفتار خواهيم شد. من انتقادات احزاب اصلاح‌طلب را مي‌پذيرم و معتقدم عملكرد شوراي عالي سیاستگذاري بايد نقد شده و اشكالات آن برطرف شود. اما بايد بپذيريم كه فقط يك شورا و يك مركز فرماندهي داشته باشيم. يادمان نرود سال ۹۰ در انتخابات مجلس چه جايگاهي داشتيم. يادمان نرود سال ۸۴ چه اتفاقي افتاد. براي حفظ انسجام هم بايد آستانه تحمل خود را افزايش دهيم. در مقطع فعلي حركت جبهه‌اي لازم است و همه بايد در اين مسير گام‌برداريم. ما اگر خوب عمل كنيم مردم هم با ما خواهند بود، زيرا معتقدم اكثر مردم گفتمان اصلاحات را پذيرفته‌اند.» او همچنين گفته است: «ائتلاف ۹۴ براي اصلاحات هزينه داشت و بعضي اقدامات ما سوالاتي را براي جوانان اصلاح‌طلب ايجاد كرد. ما در اين ائتلاف برخي چهره‌هاي حزبي اصلاحات را كنار گذاشتيم و اصلاحات به خاطر رويكرد خود يعني عقلانيت و آرامش اين هزينه را تحمل كرد.» عارف به اين موضوع هم اشاره داشته است که «حملات دو هفته اخير به فراكسيون اميد بي‌دليل نيست زيرا ما توانستيم دو نفر از اعضاي اين فراكسيون را به عنوان ناظر در كميسيون ماده ۱۰ احزاب انتخاب كنيم. از دو ساعت بعد از اين اتفاق، حملات به فراكسيون اميد در فضاي مجازي آغاز شد. البته شعار ما آرامش و اميد است، اما جرياني مي‌خواهد فراكسيون اميد را در جايگاه اپوزيسيون قرار دهد. هر چند من بارها مطرح كردم كه ما جريان اصلي و اصيل انقلاب و نظام هستيم، اما بايد خيلي هم مراقب باشيم كه در جايگاه اپوزيسيون قرار نگيريم.»
فصل دوم: گلايه عارف از دولت
وي سپس انتقادات به دولت را آغاز كرد: «احساس مي‌شود در خيلي از دستگاه‌ها شعار تغيير كه مردم به آن در اسفند ۹۴ رأي دادند درك نشده است. برخي دستگاه‌هاي اجرايي در هفته‌هاي اول مجلس بسيار فعال بودند و گله ما اين است چرا آنها در راستاي مطالبات مردم فعاليت خود را مديريت نمي‌كنند. مردم خواهان تغيير در نگرش‌ها هستند. ۵۰ يا ۶۰ درصد مديران دستگاه‌ها متعلق به دوران گذشته هستند كه با دولت همراهي نمي‌كنند.» رئيس فراكسيون اميد با بيان اينكه بحث استيضاح برخي وزرا توسط دوستان ما به حق مطرح است، گفت: «چرا برخي مديران كه به بهانه وجود مجلس نهم در ابتداي دولت سركار آمدند، تغيير نكردند؟ چه تلاشي براي تغيير فضاي امنيتي دانشگاه‌ها انجام شده است؟ موضع ما اين است كه هر گروه دانشجويي بايد براي فعاليت ميدان داشته باشد. نبايد فضا براي يك طرف بسته شده و طرف ديگر كاملا آزاد باشد. وزارت علوم پاسخ دهد چرا به درخواست براي تاسيس اتحاديه انجمن‌هاي اسلامي پاسخ نمي‌دهند. البته اصلاحاتي در درون دانشگاه‌ها انجام شده اما اين اصلاحات كافي نيست.» وي گفت: «ببينيد در زمينه كنسرت‌ها چه جرياني را به راه انداختند. مبنا بايد مر قانون باشد و همه دستگاه‌ها مر قانون را اجرا كنند. با چه اختياري اجازه نمي‌دهند كنسرت در يك شهر برگزار شود.» عارف تاكيد كرد: «تحقيق و تفحص را هم جدي مي‌دانيم زيرا متاسفانه فساد اقتصادي در اغلب دستگاه‌هاي ما ريشه دوانده و هر جا احساس نياز كنيم تحقيق و تفحص را دنبال كرده و آن را هم سياسي نمي‌كنيم.» وي با اشاره به اينكه دولت پيام تغيير در اسفند ۹۴ را درك كرده و به آن عمل كند، گفت: «اگر دولت عمل كند بهتر از اين است كه مجلس از اختيارات قانوني خود استفاده كند. ما همواره نقطه نظرات خود را دوستانه به وزرا منتقل مي‌كنيم، صبر هم داريم اما انتظار عمل از سوي دولت هم داريم.»
قبل از محاكمه به گذشته نگاه شود
عارف ديروز گفته بود كه «يادمان نرود سال ۹۰ در انتخابات مجلس چه جايگاهي داشتيم. يادمان نرود سال ۸۴ چه اتفاقي افتاد.» اما ظاهرا خودش توجه كافي نداشته است. به عنوان مثال در همين موضوع كنسرت‌ها فراموش نشده روحاني پس ازاعلام لغو كنسرت درمشهد از سوي وزير ارشاد، تاكيد كرد كه وزيري حق عقب‌نشيني ندارد و جنتي پس از آن اعلام كرد عامل اصلي لغو كنسرت‌ها علم‌الهدي است! برخي منتقدان دولت يازدهم اگر كمي به عقب بازگردند باید براي حضور خود در مجلس دهم از فضاي فراهم شده كه ناشي از عملكرد روحاني بوده، سپاسگزار باشند. درباره ديگري عارف اظهار داشته است: «چرا به درخواست براي تاسيس اتحاديه انجمن‌هاي اسلامي پاسخ نمي‌دهند.» او بايد بيش از ديگران مطلع باشد كه كليد خانه احزاب در دولت يازدهم به صاحبان اصلي آن بازگردانده شد و احزاب زيادي مجوز فعاليت دريافت كردند. آيا به صرف عدم صدور مجوز براي تاسيس اتحاديه انجمن‌هاي اسلامي بايد اقدامات دولت را به زير سوال برد؟
تغيير كابينه از ديدگاه عارف
البته برخي انتقادات عارف جای تامل دارد، مانند تغيير در كابينه. هر چند تغييراتي در سطح معاونان رئيس جمهور از جمله معاونت‌هاي حقوقي و پارلماني صورت گرفته است اما انتظارات بيش از اين است، اما ظاهرا موضوع تغيير كابينه براي عارف از آن جهت داراي اهميت است كه حضور مديران دولت گذشته را از حضور در دولت يازدهم نفي مي‌كند نه كارايي مديران! برخي پس از اطلاع از اظهارات عارف چنين مطرح كردند چرا عارف با وجود اطلاع از مشكلاتي كه دلواپسان بر سر راه دولت پديد آورده‌اند بنا را بر انتقاد علني گذاشته است؟ از سوي ديگر او كه بر يك مركز فرماندهي در جريان اصلاحات تاكيد دارد، خودش چه گام‌هايي در اين راستا برداشته است؟ در نهايت حاميان دولت منكر برخي كم كاري‌هاي دولتمردان نيستند، اما سعي نمي‌كنند با نقد علني چراغ سبز به مخالفان نشان دهند تا آنها بر طبل اختلاف دولت و مجلس بكوبند.
ارسال نظرات