به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری دانشجو، تحقیقی تازه نشان میدهد افرادی که نگران از دست داد شغل خود هستند ممکن است بیشتر در معرض ابتلا به دیابت باشند.
نرخ موارد جدید ابتلا به دیابت در کسانی که تجربه عدم امنیت شغلی داشتهاند در مقایسه با کسانی که در کار خود احساس امنیت میکردند، ۱۹ درصد بالاتر بود. محققان این افزایش را «افزایش خطری متوسط» ارزیابی کردند.
این مطالعه نمیتواند ثابت کند که عدم امنیت شغلی علت دیابت است. با این حال، جین فری، نویسنده اصلی این پژوهش میگوید: «در یک جهان آرمانی آنچه که دوست دارم به عنوان نتیجه این تحقیق ببینم، کاهش عدم امنیت شغلی و افزایش قراردادهای امن کاری با دستمزدهای منطقی است.»
طبق آمار سازمان بهداشت جهانی، از هر ده فرد بالغ یک نفر دیابت دارد. بیشتر این افراد مبتلا به دیابت نوع دو هستند که زمانی اتفاق میافتد که عملکرد انسولین در بدن دچار اختلال شود.
برای این تحقیق جدید، فری از دانشگاه بریستول و کالج دانشگاهی لندن، انگلستان، به همراه همکارانش، دادهها را از ۱۹ کار تحقیقی مختلف گردآوری کردند که در آن، مجموع ۱۴۰۸۲۵ فرد بالغ که در امریکا، استرالیا و اروپا استخدام شده بودند و در هنگام استخدام دیابت نداشتند مورد بررسی قرار گرفتند.
در آغاز، از شرکتکنندگان پرسیده شد که آیا در آینده نزدیک نگران از دست دادن شغل خود هستند. طبق این مطالعه، پاسخ ۶ تا ۴۰ درصد شرکتکنندگان مثبت بود و نگران از دست دادن شغل خود بودند.
طی ده سال بعدی، به طور متوسط، نرخ سالانه موارد تازه ابتلا به دیابت در این مطالعات از ۹ نفر در هر ده هزار نفر به ۸۵ نفر در هر ده هزار نفر افزایش یافت.
بنابر گزارشی که در CMAJ منتشر شد، پس از در نظر گرفتن تاثیر جنسیت و سن، افرادی که در آغاز مطالعه نسبت به شغل خود احساس ناامنی داشتند، در طول سالهای بعد ۱۹ درصد بیشتر از سایرین در معرض ابتلا به دیابت بودند.
وقتی محققان، دادههای ۱۵ مطالعه مختلف را با عوامل مختلف دیگری غیر از سن و جنسیت که ممکن است بر خطر ابتلا به دیابت موثر باشند محدودتر کردند، باز هم این نتیجه به دست آمد که عدم امنیت شغلی با ۱۲ درصد افزایش خطر ابتلا به دیابت مرتبط است.
از نظر فری و همکارانش این کار تحلیلی یک خلأ را پر میکند. در گذشته ارتباط عدم امنیت شغلی با شاخص توده بدنی، معیاری از نسبت وزن به قد، نشان داده شده بود. همچنین مطالعات قبلی ارتباط عدم امنیت شغلی با افزایش خطر حملههای قلبی و مرگهای ناشی از مشکلات قلبی را نشان داده بودند.
شاخص توده بدنی بالا، یک عامل خطر دیابت و همچنین بیماریهای قلبی است.
استرس مرتبط با کار میتواند افراد را به پرخوری و زیادهروی در رفتارهای ناسالم دیگر بکشاند، و هورمونهای استرس هم میتوانند مستقیما افزایش وزن را شدت ببخشند و همه اینها میتوانند در افزایش خطر دیابت سهم داشته باشند.
با این حال، فری به رویترز سلامت گفت که افراد نباید خیلی نگران این یافتهها باشند چون این تحقیق خطر دیابت را در میان گروه بزرگی از افراد بررسی کرده است و «قرار نیست به هر فرد در مورد خطر ابتلایش به طور جداگانه چیزی بگوید.»
او میافزاید: «ما به رویکردی جمعیتگرایانه و به کاهش قرار گرفتن افراد در معرض ناامنی شغلی نیاز داریم.»
اما ادوین تورس از نظام سلامت مونتفیوره در نیویورک معتقد است که این مطالعه تازه، میتواند در مورد افرادی که با ناامنی شغلی مواجهاند -به ویژه کسانی که قبلا در معرض خطر بالای دیابت بودند، مثل مردان و زنانی که اضافه وزن دارند یا زنانی در دوره بارداری به طور موقت مبتلا به دیابت شدند- نکاتی را به ما بیاموزد که در مورد آن افراد در نظر داشته باشیم.
تورس که در انجام این پژوهش جدید نقش نداشت اما اکنون در دانشگاه بینگهامتون نیویورک به عنوان پرستار در دوره PhD خود بر این موضوع کار میکند میگوید: «این پدیدهای است که من به عنوان یک متخصص مراقبتهای بهداشتی با آن مواجه شدهام. اگر شما کار خود را از دست دادهاید یا احساس ناامنی شغلی میکنید، حتما ورزش کردن را فراموش نکنید.»
منبع: دیابتیک نیوز