به گزارش گروه فضای مجازی خبرگزاری دانشجو، در مطلع بحث، قبل از هر چیز باید از مدعیان و طرفداران سیاست تنش‌زدایی سؤال کنیم که مگر ما بودیم که رابطه با کانادا را قطع کردیم؟ مگر ما شروع به تنش و دشمنی با اینان کردیم؟ ازآغاز زمزمه ها برای از سرگیری روابط دوکشور،رسانه های زنچیره ای جوری عمل کردند که انگار تقصیر دولت قبل بوده که این اتفاق افتاد. یادشان رفت که نخست وزیر جدید گفت :اشتباه کردیم که با ایران قطع رابطه کردیم.
کانادا؛ به اصطلاح سرزمین افراها؛ کشور همیشه حامی و بانی قطعنامه‌های حقوق بشری ضد ایرانی ،پایه و پیش‌قراولان تحریم‌های ضد ایرانی ازجمله بانک مرکزی و دیگر بانک‌های ایرانی. جالب‌تر اینجا می‌شود که این کشور به گزارش‌های سازمان عفو بین‌الملل،خود دارای کارنامه بسیار تاریک حقوق بشری خصوصاً در مورد بومیان این کشور است.
در کانادا احزاب اصلی بدین شرح‌اند:۱-حزب لیبرال ۲-حزب محافظه‌کار ۳-حزب نیو دموکراتیک
پادشاه ، ملکه الیزابت دوم است که قانون به امضا و به نام او رسمیت و ضمانت اجرایی می‌یابد. فرماندار کل، نماینده ملکه انگلیس است.
ابتدا نگاهی به سیر روابط می‌اندازیم. بعد انقلاب این کشور همانند آمریکا،در سال‌های۶۰-۵۹ روابط خود را با ایران قطع می کند. پس از اشغال سفارت آمریکا در تهران، سفارت کانادا به درخواست جیمی کارتر، به مرکز فعالیت‌های اطلاعاتی سازمان سیا تبدیل می شود.
کن تیلور سفیر وقت کانادا در خاطراتش این را ذکر می‌کند و اضافه می‌کند که چگونه تعدادی از گروگان‌ها را از لانه فراری و درنهایت از ایران خارج می‌کند. سال ۶۹ سفارت‌ها دوباره بازگشایی شدند. سال۷۴ مبادله سفرا صورت گرفت. از این دوران بود که مهاجرت ایرانیان به کانادا فزونی گرفت.
در دوران اول اصلاحات روابط نسبتاً آرامی در جریان بود،اما با “ماجرای بتول کاظمی” و فراخواندن سفیر از ایران، این تنش تا پایان دوره دوم اصلاحات ادامه می یابد. این ارتباط در دولت نهم و دهم به حداقل خود ؛ یعنی کاردار رسید. به طوری که در سال ۹۱ دولت کانادا از حزب محافظه‌کار به نخست‌وزیری استفن هارپر که هم چون فابیوس صهیونیستی، به بهانه عدم امنیت دیپلمات‌هایش؛ سفارتش را در ایران تعطیل می کند. مشخص بود که این کار به تبعیت از انگلیس خبیث صورت می‌گرفت. جامعه جهانی با توجه به اجلاس موفق جنبش عدم تعهد در ایران در سال ۹۱ به خوبی فهمید که عدم امنیت در ایران برای دیپلمات‌ها بهانه‌ای دروغی بیش نبود.
حالا یک سالی است که هارپر – که اصالت یهودی دارد-بعد حدود ۱۰سال در قدرت، در انتخابات شکست‌خورد و قدرت به دست حزب لیبرال افتاد. هارپر هم از ریاست حزبش و هم از نمایندگی پارلمان کنار رفت.
مقایسه مواضع نخست وزیرجدید و قبلی کانادا
پدر نخست وزیر جدید در دهه ۸۰نخست وزیر بوده و شخصیت کاریزماتیک داشته به طوری که درمقابل آمریکا بر سر ارتباط با کوبا تسلیم نشد، حمله اسرائیل در ۱۹۸۲به لبنان محکوم کرد و قس علی‌هذا به طوری که سیاست ضد یهودی و حمایت از فلسطین در پیش گرفت، اما درنهایت یهودیان ترمزش را کشیدند. اما دوران ترودو جوان دیگر همانند دوران پدر نیست.
نخست‌وزیر قدیم:
۱- در ۶دهه گذشته سیاست خارجی اتاوا مبتنی بر چندجانبه گرایی و در مواردی بی‌طرفی بوده است. در دوره‌ی هارپر به سمت یک‌جانبه‌گرایی و شرکت در اکثر جنگ‌های منطقه پیش رفت.
۲- تنها کشوری که پشتیبانی مالی از آژانس کمک‌رسانی ملل متحد( به منظور مقاصد انسان دوستانه) را قطع کرد.
۳- اولین نخست‌وزیر کانادایی که در کنست سخنرانی کرد. و گفت:”از اسرائیل «به هر قیمتی شده» دفاع خواهد کرد.”
۴- در تک‌تک قطعنامه‌ها سازمان ملل در محکومیت رفتار تجاوزکارانه، شهرکسازی‌های غیرقانونی در کرانه باختری و رفتار غیرانسانی رژیم صهیونیستی با مردم فلسطین یا رأی منفی و یا رأی ممتنع داده است. (شبکه خبر)
نخست‌وزیر جدید
۱-ایجاد ارتباط با ایران و بازگشایی سفارت و پایان توقف عملیات هوایی در عراق و سوریه بود
۲– چون کانادا کشوری است که غالباً پناهنده‌اند؛ بیشتر از سیاست‌های نخست‌وزیر جدید استقبال می‌کنند تا نخست‌وزیر قبلی؛هارپر با اتخاذ سیاست‌های افراطی شکاف بین مردم را بیشتر می‌کرد. وی مواضع معقول و منطقی‌تری دارد.
۳- در مورد فلسطین،به راه‌حل تشکیل دو کشور اعتقاد دارد.
۴- نخستین وزیر یهودی کابینه، نخستین قاضی دادگاه عالی قضایی، نخستین مشاور یهودی نخست‌وزیر، اولین نماینده یهودی به دادگاه لاهه، همگی از انتصابات ایشان هست!
این نکات با توجه به روی کار آمدن دولت جدید کانادا حائز اهمیت است:
۱- جدای از روی کار آمدن احزاب گوناگون در کانادا، سیاست خارجی عمده‌ی این کشور، تجارت محور بوده است. .دارا بودن منابع عظیم طبیعی براین امر افزوده است.برای اینکه از دول دیگر در بازار ۸۰میلیونی ایران عقب نمانند. وزیر خارجه جدید گفته اگر ایرباس می‌تواند به ایران هواپیما بفروشد باید شرکت همباردیه(شرکت کانادایی در امور هوایی) هم اجازه صادرات به این کشور را داشته باشد.
۲- مسئله اخراج دانشجویان ایرانی از کانادا با توجه به برجام ،مشخص نیست،حل شده است. هرچند گفته می شودتحریم های تجاری علیه ایران رفع شده اما هم‌زمان ۶ نفر دیگر را تحریم کرده است.
۳- لابی قدرتمند اسرائیلی بر هر سه حزب اصلی کانادا نفوذ دارد. به‌عنوان‌مثال در جریان حمله اسرائیل به غزه در سال ۲۰۱۴ هر سه حزب کانادا تأکید می‌کردند که نشان دهند اسرائیل قربانی جنگ شده است و دارد از خود دفاع می‌کند. این لابی حواسش به نخست‌وزیر جدید هم خواهد بود. فراموش نکنید کانادا کشور سوم دنیا از نظر آمار جمعیت یهودی است.
در مجموع این‌گونه خواهد بود که روابط به سمت عادی‌تر و معقول‌تر شدن نسبت به دولت قبلی پیش برود. انگلیس، آمریکا و اسراییل هم چنان مثل گذشته بر روابط با ایران کم یا زیاد تأثیر خواهند گذاشت. وزیر خارجه جدید هم گفته است : «کانادا استانداردهای خود را برای پاسخگو نگه‌داشتن ایران، از جمله درزمینه سابقه حقوق بشری و رویکرد تهاجمی در قبال اسرائیل، کاهش نمی‌دهد.»
منبع: سمعک نیوز