به گزارش گروه ورزشی خبرگزاری دانشجو، ۶ ماه پیش وقتی سرپرست فدراسیون کاراته در گفتگو با رسانه ها از بی توجهی روسای قبلی فدراسیون نسبت به کاتا گلایه کرد، علاقمندان به کاراته امیدوار به روزهای خوب و موفق کاتا شدند که در عمل متاسفانه چنین نشد.
سید حسن طباطبایی آن روزها در گفتگو با رسانه ها با بیان اینکه پیش از این کاتاروها یک ماه مانده به مسابقات بین المللی وارد اردو می شدند و این موضوع را تنها به دلیل آن که شانس مدال کمتری برای این رشته در نظر می گرفتند و نگاه خوبی به کاتا وجود نداشت، مرتبط می دانست.
طباطبایی قصد داشت با انجام اقداماتی، فدراسیون تحت رهبری خود را ناجی کاتا معرفی کند. از همین رو با تشکیل شورای فنی کاتا، گودرز کمانگیر را به عنوان دبیر شورای فنی و مدیرفنی تیم ملی کاتا معرفی کرد تا چرخ موفقیت کاتا که از آن به عنوان ادبیات کاراته تعبیر می شود، بهتر و روان تر بچرخد.
البته مدیرفنی تیم ملی کاتا هم پس از انتخابش توسط طباطبایی عنوان کرد کاتا در این فدراسیون زنده شد! کمانگیر همچنین وعده داد که با نگاه ویژه فدراسیون به کاتا روزهای خوبی در پیش است!
اما خارج از شعارزدگی ها و مسائلی از این دست، در واقع روزهای خوشی در انتظار کاتا نبود. خروجی این شورای فنی به قول بسیاری از کارشناسان یک نفره، در رقابت های جهانی حذف کاتا مردان و زنان از رقابتهای انفرادی و تیمی شد؛ آن هم کاتایی که در دوره قبل یک برنز تیمی در بانوان، عنوان پنجمی جهان برای مهسا افسانه و همچنین هفتمی جهان برای حقیقی را همراه داشت و البته کاتا تیمی تبریز هم بنا به مشکلات ویزا از سفر بازماند، تیمی که پیشتر اقتدار کاتای ژاپن را در آسیا در هم شکسته بود.
کاتا در رقابتهای نوجوانان و جوانان و امیدهای آسیا که اوایل هفته گذشته در اندونزی به پایان رسید، با شکست سنگین روبرو شد. حذف تمامی کاتاروهای انفرادی مردان خروجی دیگر این شورا بود؛ جایی که شهرجردی دو سال قبل ژاپن را مغلوب قدرت و تکنیک خود کرد. در بانوان هم طلای تیمی نوجوانان به برنز تبدیل شد. نقره امید بانوان هم از دست رفت. شاید اگر سرپرست فدراسیون تنها یک مورد از اعتراضات پرشمار به نحوه عملکرد این کمیته را ترتیب اثر می داد امروز پیکره کاتای کشور تا این حد زخمی و در هم کوبیده نمی شد.
کاتاروها در شرایطی در میدان آسیایی در اندونزی با شکست مواجه شدند که در پیکارهای انتخابی و نحوه گزینش ملی پوشان اعتراضات زیادی وجود داشت. اعتراضاتی که هرگز مورد توجه فدراسیون نشین ها قرار نگرفت. شورای فنی کاتا در حالی شکل گرفت که علاوه بر اعتراضات کاتاروها و تیم های مدعی، هرگز اردوهای منسجمی شکل نگرفته بود.
فدراسیون در واقع کاتاروها را بعضا با اردوهای پراکنده و بسیار کوتاه، در حد یک روز و نیم مهیای کارزار آسیایی اندونزی کرد و نتیجه هم آن شد که نباید می شد! صرفنظر از انتخابی های پر حرف و حدیث، عدم پرداخت حقوق ورزشکاران از جمله کومیته‌روها معضل دیگری بود که کاتاروها با آن روبرو بودند.
همه این شرایط دست به دست هم داد تا طرح شورای راهبردی با شکست روبرو شود و نتواند انتظارات کاتای کشور را برآورده سازد و نتیجه آن شکست سنگین کاتا هم در جهان و هم در آسیا بود تا در پایان شورای راهبردی کاتا نمره منفی باشد بر عملکرد سرپرست فدراسیون کاراته، سرپرستی که خوب آغاز کرد اما در میانه با تصمیمات شتاب زده و یک سویه خود عملاً کاراته را وارد حاشیه کرد؛ آن هم کاراته ای که اگر همچون کومیته مردان، در کومیته بانوان، کاتای مردان و بانوان و همچنین تیم های رده های پایه با انتخابی درست و نظارتی مستقیم عمل کرده بود اکنون شاهد چنین شکست هایی نبود و همه موفقیت فدراسیون تحت سرپرستی اش در تنها یک رده کومیته مردان گره نمی خورد!
اکنون و با توجه به بسته شدن پرونده اعزام ها و همچنین حضور کمرنگ سرپرست کاراته به دلیل اداره مجموعه ورزشی آزادی، اگر مسئولین ورزش نمی خواهند شاهد نتایج اندونزی در مسابقات کشورهای اسلامی باشند باید هرچه سریعتر با برگزاری مجمع این فدراسیون به این بلاتکلیفی طولانی خاتمه دهد.
اهالی کاراته انتظار دارند مسئولان ورزش کشور توجه ویژه ای به این رشته پر مدال و پر جمعیت داشته باشند. برگزاری مجمع انتخاباتی بعد از گذشت نزدیک به ۱۴ ماه از اداره شدن با سرپرست خواسته زیادی نیست! باید منتظر ماند و دید آیا اولین تصمیم سلطانی فر بعد از گذشت نزدیک به دو ماه از رای اعتماد مجلس و رفتن به ساختمان سئول می تواند برگزاری مجمع انتخاباتی کاراته باشد یا خیر؟
ارسال نظرات