به گزارش گروه ورزشی خبرگزاری دانشجو، هفته بیست و دوم لیگ برتر فوتبال در حالی امروز پیگیری شد که تیم صبای قم و سایپا در ورزشگاه دستگردی به مصاف هم رفتند که این دیدار با نتیجه تساوی بدون گل به ثمر رسید.
صمد مرفاوی سرمربی تیم صبای قم در پایان این دیدار اظهار داشت: بازی سختی هم برای ما بود و هم برای تیم سایپا با توجه به شرایط جدول سایپا میخواست از میزبانی استفاده کند و سه امتیاز را کسب کند. ما هم به دنبال سه امتیاز بودیم.
وی در ادامه افزود: نیمه اول بازی را خوب شروع نکردیم و نتوانستیم کارمان را خوب پیش ببریم و در میان زمین ناهماهنگ بودیم.
سرمربی تیم صبای قم در ادامه خاطرنشان کرد: بچههای ما نتوانستند رو به دروازه حریف بازی خوبی انجام دهند. با تعویضی که انجام دادیم خواستیم شرایط بهتر شود و نیمه دوم شرایط بهتر بود. هرچند که دو تیم متعادل بودند اما ما بازی را کنترل کردیم، میتوانستیم در مقابل توپ را حفظ کنیم.
مرفاوی در ادامه صحبتهای خود گفت: در میانه زمین هر دو تیم اجازه بازی سازی نمیدادند. بازی در میانه زمین بود و در پایان هم بازی با تساوی تمام شد و امتیاز بین هر دو تیم تقسیم شد البته برای ما بیرون از خانه یک امتیاز هم مهم است. امیدوارم برای بازیهای بعدی با شرایط خوب بتوانیم نتیجه بگیریم.
وی در مورد تعویض دهنوی گفت: متاسفانه امروز آن چیزی که میخواستیم از دهنوی نتوانستیم ببینیم. او پس از آنکه کارت را گرفت تمرکز و کنترل خود را از دست داد و اگر در چنین مواقعی بازیکن کنترل خود را از دست بدهد قطعا کارت میگیرد و اخراج میشود به همین دلیل ناچار شدیم تعویض کنیم. یک مقدار سعی کردیم میانه زمین را بدست بیاوریم و خدا را شکر همینطور هم شد.
مرفاوی در واکنش به این سوال که آیا دهنوی از این تعویض ناراحت شد، گفت: نه، او از تعویض ناراحت نشد و روی نیمکت نشست. مهم این است که تیم نتیجه بگیرد و اینکه ما بخواهیم تیم را فدای یک نفر کنیم درست نیست. دهنوی این را میداند که امروز روز،روز او نبود.
سرمربی تیم صبای قم در ادامه صحبتهای خود گفت: سایپا هیچ فرصتی نداشت و کاملا ما کنترل کرده بودیم و خوب تیم را اداره کردیم خیلی موقعیت خطرناکی نبود و آن هم یک توپی بود که دروازهبان ما مهار کرد. اینکه ما حرفی برای داشتن نداشتیم اینطور نیست. ما نیمه دوم حرفهای زیادی برای گفتن داشتیم و بازی خوبی را ارائه کردیم. شاید در نیمه اول خیلی خوب نبودیم اما در نیمه دوم حرف برای گفتن زیاد داشتیم.