حاج قاسم را چگونه می‌توان تعریف کرد؟

گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو، فرهاد نظریان سامانی؛ مراسم ترحیم پدر بزرگوار سردار سرافراز سپاه اسلام حاج قاسم سلیمانی را که به نظاره بنشینید، موج هواخواهان بین المللی این بزرگ مرد را با تمام وجود خود احساس خواهید کرد. مراسمی این چنین شکوهمند و با عزت که از هر نقطه‌ای سیل جمعیت مشتاق برای عرض تسلیت و البته زیارت چهره نورانی سردار، به مصلی تهران رهسپار بود، را نمی‌توان عادی نگریست. گویی همه‌ی مشتاقان، منتظر یک بهانه‌ای بودند تا دِین خود را تا حدی بر این سردار بزرگ و رشید اسلام ادا کنند.
یکشنبه برایم ثابت شد که حاج قاسم سلیمانی را دیگر نمی‌توان متعلق به ایران دانست بلکه او امروز راهبر یک جریان شکوهمندی است که صدای پایش بر اندام دشمنان اسلام لرزه انداخته است و هیبتی دارد که صرف حضورش، دشمنی را به تسلیم وا می‌دارد و دریوزدگی را بر صور خصم، پدیدار می‌سازد. "او امروز رستم شاهنامه‌های بین المللی نسل‌های آتی آزادیخواه جهان است. " الگوی مشتاقان جهان برای رسیدن به عزت ابدی از رهگذر این بزرگ مرد سپاه سربلند اسلام می‌گذرد و مقاومت در برابر مستکبر را به نحو هنرمندانه‌ای تئوریزه کرده و در عمل آن را به نمایش گذارده است.
حاج قاسم سلیمانی فرزند انقلاب اسلامی است، همان فرزندیست که امام راحل همه امیدش را به امثال او در دهه ۴۰ بسته بود و اصلاً او بوی انقلاب اصیل را می‌دهد و چونان که انقلاب منحصر به ایران نبود او هم منحصر به ایران نیست و امروز او می‌شود شاهکار و مایه فخر اسلام و دوست را از وصفش عاجز و زبانش را الکن می‌سازد و دشمن را در برابرش ناتوان از انتقاد و تخریب و هر که را می‌بینی به نیکی از قاسم سلیمانی یاد می‌کند.
او دست پرده نظام ولایت فقیه است، آن نظامی که تبعیت محض از ولایت، رکنِ رکین آن است تا حاصلش رستگاری توام با عزتمداری شود. حاج قاسم نشان داد که چگونه باید تابع عملی و محض ولایت بود. او مانیفست یک انقلابی ولایتمدار است که مامور شده است تا جان خود را در کف دست گرفته و صدای اسلام ناب محمدی (ص) را با چاشنی انقلاب شکوهمند اسلامی به سرتاسر این گیتی برساند و "جان نثار" همه مردم مظلوم جهان باشد تا دیگر در تاریخ، مظلومی ندای هل من ناصر را سر ندهد و مصیبت روا شده بر اهل بیت، دیگر بر هیچ بشری تحمیل نگردد.
حاج قاسم را که می‌نگری، خاکی بودن را در تمام وجناتش خلاصه می‌کنی. او اسیر هیچ تشریفاتی نیست و مهربانانه و لطیفانه بر چهره مردمی که برای عرض تسلیت به مراسم آمده بودند، می‌نگریست و ابراز لطف می‌کرد که ناگهان قند در دل تمام حاضرین آب می‌شد و یک لحظه بی خود از خود، می‌خواستی او را در آغوش بگیری و بوسه باران کنی.
او فنا شده است در ذات خدا چرا که با ارزش‌تر از جان برای انسان چه چیزی می‌تواند باشد که آن را در کف دست و در طبق اخلاص حاجی می‌بینی و نتیجه می‌شود که اوتبدیل به یک اسطوره فراملی شده است که شجاعتش ناشی از تقواست و صراحتش ناشی از تابعیتش از ولایت است. او خود را آلوده بازیهای سیاسی نکرد، هرچند جریان هایی قصد کشاندن وی در معرکه نامطلوب سیاست بازی را داشتند، ولی او بصیرتر بود که خود را از آن اوج عزت به حضیض ذلت کشاند و بر سر یک رای، چوب حراج به آرمانهای خود بزند و از آن، نردبانی برای پست و مقام و تصاحب کرسی قدرت درست کند و یا وسوسه سفره رنگین بیت المال، او و همخویشانش را دنیاگیر کند.
او جمع اضداد است، او را منحصر در یک قالب واحد نمی‌توان یافت. او انقلابی پرطمطراقیست که دیپلماسیش زبان زد است و سربازیست که فرماندهی اش غوغا می‌کند و مبارز و مجاهدیست که بسیار مصلح است و او را به راستی چگونه می‌توان درک کرد که اعجوبه قرن معاصر در میان سیل مشتاقان، ایستاده و همه منتظرند تا او را در ظاهر بی نظیرتر از همه ببینند، ولی او همچنان بر طبل افتادگی و حیا می‌کوبد و خود را معمولی‌تر از آن چیزی که تصورش می‌شد، نشان می‌دهد و این را اگر عرفان ندانیم، چه می‌توان نامید؟
امروز سربازان خمینی سینه به سینه قد علم کرده و در ورای حرکت، ولی زمان خود، بر دریدن سینه خصم اسلام منتظرند و این موج عزت خواهی که از سپاه انقلاب و حزب الله لبنان گرفته تا فاطمیونِ افغانستان و زینبیون پاکستان تا انصارالله یمن و تا حشدالشعبی و بدریون عراق و نیروههای دفاع وطنی سوریه و مبارزین آزادیخواه و مظلومان و مستضعفان جهان را در بر میگیرد، ارمغان ولایتمداری است که از روح الله کبیر به سیدعلی زمانه ما رسیده است و تشعشع آن در قلوب امثال حاج قاسم سلیمانی نشسته است و میدان دار صحنه قیام علیه حرمله‌ها و شمرهای زمانه شده است؛ راز چنین شکوهی جز این نمی‌تواند باشد و مانده ام چرا چنین نسخه اصیلی در میان ما وجود دارد، برخی، اما همچنان بر راه کج غرب ستایی خموش شده و سالک می‌شوند؟