به گزارش گروه ورزشی خبرگزاری دانشجو، از روزی که برانکو ایوانکوویچ به ایران برگشت و هدایت تیم پرسپولیس را در دست گرفت، بسیاری با مرور خاطرات شیرین صعود تیم ملی به جام جهانی ۲۰۰۶ آلمان و قهرمانی فوتبال مان در بازی‌های آسیایی ۲۰۰۲ بوسان، منتظر بودند تا حضور این مربی کروات در یکی از دو تیم پرطرفدار پایتخت، باز هم سرمنشأ اتفاقات خوش برای بخش عظیمی از جامعه فوتبال باشد و چنین هم شد.
برانکو که در نیم فصل لیگ برتر پانزدهم هدایت پرسپولیس را در دست گرفت، با تیمی که چند فصل بود خوب کار نمی‌کرد، با تفاضل گل کمتر نسبت به استقلال خوزستان دوم شد. این مربی سپس در دو لیگ شانزدهم و هفدهم، پرسپولیس را قهرمان کرد تا مقبولیتی بیش از پیش نزد طرفداران فوتبالی برای خود کسب کند.
این نتایج همزمان با فضاسازی‌های کارلوس کی روش علیه این مربی و پرسپولیس بود که مبادا برانکو جای این مرد پرتغالی را در تیم ملی بگیرد. از جمله رسانه‌های حامی کی روش در آن برهه، برنامه نود به تهیه کنندگی و مجری گری عادل فردوسی پور بود که در هر زمینه‌ای سعی داشت به تیم ملی کمک کند. البته این خوب بود که یک برنامه تلویزیونی و تخصصی فوتبال درصدد برآمده بود تا عزم ملی را برای حمایت از تیم ملی جزم کند، ولی این اتفاق به چه قیمتی در حال رخ دادن بود؟ مروری بر آن روز‌ها نشان می‌دهد که فردوسی پور در حمایت از کی روش که دیگر از چهارچوب متعارف اقدام رسانه‌ای خارج شده بود، عملا پرسپولیس را قربانی کرد و در این مسیر، از هیچ اقدامی فروگذار نبود.
روزی که کی روش اعضای پرسپولیسی تیم ملی را از اردوی دبی اخراج کرد، کمترین دیالوگ‌ها در برنامه نود درباره همین موضوع بر زبان عادل فردوسی پور جاری شد با این توجیه که مبادا ترک بردارد چینی نازک تمرکز کارلوس کی روش!
این اتفاق و نمونه‌های مشابه آن (که اشاره به آن‌ها در این مجال نمی‌گنجد)، در این مدت به ویژه یک سال اخیر یکی پس از دیگری سبب شدند تا طرفداران پرسپولیسی فوتبال ملی کم کم ریزش کرده و برنامه نود به نوعی حمایت از تیم ملی ایران که مهمترین و اصلی‌ترین تیم فوتبالی ایران است را به نصف تقلیل بدهد. همگان به خاطر دارند که این تقابل موجب شد تا عملا پرسپولیسی‌ها با تیم ملی قهر کنند.
گرچه هنوز هم بین طرفداران پرسپولیس بودند افرادی که با عِرق به وطن، حمایت از تیم ملی را سرلوحه کار خود قرار می‌دادند، ولی سکو‌های خالی استادیوم آزادی در روز بازی‌های ملی، خود نمایانگر اثرگذاری سوء برنامه نود روی مخاطب فوتبال ملی ایران بود.
رفتاری که عادل فردوسی پور و برنامه نود در این سال‌ها به ویژه پس از حضور یک رقیب جدی برای کی روش در باشگاه پرسپولیس با این تیم و طرفدارانش داشت، نمونه بارز داستان معروف «دوستی خاله خرسه» بود که به قصد حمایت از تیم ملی، بخش مهمی از عاشقان مهمترین تیم فوتبال ایران را از محبوبترین تیم فوتبال کشور زده کرد.
برانکو که در نیم فصل لیگ برتر پانزدهم هدایت پرسپولیس را در دست گرفت، با تیمی که چند فصل بود خوب کار نمی‌کرد، با تفاضل گل کمتر نسبت به استقلال خوزستان دوم شد. این مربی سپس در دو لیگ شانزدهم و هفدهم، پرسپولیس را قهرمان کرد تا مقبولیتی بیش از پیش نزد طرفداران فوتبالی برای خود کسب کند.
این نتایج همزمان با فضاسازی‌های کارلوس کی روش علیه این مربی و پرسپولیس بود که مبادا برانکو جای این مرد پرتغالی را در تیم ملی بگیرد. از جمله رسانه‌های حامی کی روش در آن برهه، برنامه نود به تهیه کنندگی و مجری گری عادل فردوسی پور بود که در هر زمینه‌ای سعی داشت به تیم ملی کمک کند. البته این خوب بود که یک برنامه تلویزیونی و تخصصی فوتبال درصدد برآمده بود تا عزم ملی را برای حمایت از تیم ملی جزم کند، ولی این اتفاق به چه قیمتی در حال رخ دادن بود؟ مروری بر آن روز‌ها نشان می‌دهد که فردوسی پور در حمایت از کی روش که دیگر از چهارچوب متعارف اقدام رسانه‌ای خارج شده بود، عملا پرسپولیس را قربانی کرد و در این مسیر، از هیچ اقدامی فروگذار نبود.
روزی که کی روش اعضای پرسپولیسی تیم ملی را از اردوی دبی اخراج کرد، کمترین دیالوگ‌ها در برنامه نود درباره همین موضوع بر زبان عادل فردوسی پور جاری شد با این توجیه که مبادا ترک بردارد چینی نازک تمرکز کارلوس کی روش!
این اتفاق و نمونه‌های مشابه آن (که اشاره به آن‌ها در این مجال نمی‌گنجد)، در این مدت به ویژه یک سال اخیر یکی پس از دیگری سبب شدند تا طرفداران پرسپولیسی فوتبال ملی کم کم ریزش کرده و برنامه نود به نوعی حمایت از تیم ملی ایران که مهمترین و اصلی‌ترین تیم فوتبالی ایران است را به نصف تقلیل بدهد. همگان به خاطر دارند که این تقابل موجب شد تا عملا پرسپولیسی‌ها با تیم ملی قهر کنند.
گرچه هنوز هم بین طرفداران پرسپولیس بودند افرادی که با عِرق به وطن، حمایت از تیم ملی را سرلوحه کار خود قرار می‌دادند، ولی سکو‌های خالی استادیوم آزادی در روز بازی‌های ملی، خود نمایانگر اثرگذاری سوء برنامه نود روی مخاطب فوتبال ملی ایران بود.
رفتاری که عادل فردوسی پور و برنامه نود در این سال‌ها به ویژه پس از حضور یک رقیب جدی برای کی روش در باشگاه پرسپولیس با این تیم و طرفدارانش داشت، نمونه بارز داستان معروف «دوستی خاله خرسه» بود که به قصد حمایت از تیم ملی، بخش مهمی از عاشقان مهمترین تیم فوتبال ایران را از محبوبترین تیم فوتبال کشور زده کرد.
منبع: فارس
تعداد نظرات: ۱
ناشناس
جمعه ۰۹ فروردين ۱۳۹۸
پاسخ
ای ناقلا تو هم می خوای طرفداران پرسپولیس رو به جون فردوسی پور بندازی ..طرفداریت رو از فروغی و دار دستش رو خوب نشون دادی . کاری به خوب بودن یا بد بودن پرسپلیس نداریم . مهم چطور رفتار کردن و مردم رو ادم حساب نکردن . شما هم مقصرید..
ارسال نظرات