گروه ورزشی خبرگزاری دانشجو، از مهمترین اتفاقات سال 1397 در ورزش بانوان ایران دستیابی کاروان ورزشی کشورمان به اولین مدال طلای آسیایی در گروه بانوان در یک رشته تیمی بود. تیم کبدی بانوان کشورمان با شایستگی هر چه تمامتر و در حضور قدرتهای برتر کبدی قاره موفق به ایستادن بر سکوی قهرمانی یکی از دشوارترین رشته های ورزشی شده و البته اعضای این تیم نام خود را به عنوان نخستین بانوان ایرانی در این زمینه در کتاب تاریخ ورزش ایران به ثبت رساندند.
زهرا کریمی در گفتگو با دانشجو، درباره سالی که گذشت حرف زد. از سختی ها، خوشی ها، خنده ها و اشک ها گفت و درباره اهدافش در سال پیش رو سخن گفت.
متن این پرسش و پاسخ را در ادامه از نظر می گذرانید:
خودتان را بیشتر معرفی می کنید؟
متولد 30 تیر 1377 هستم و در تهران به دنیا آمدم.
چقدر درس خوانده اید؟
دانشجوی دانشکده تربیت بدنی دانشگاه تهران هستم.
چند سال است که عضو تیم ملی کبدی هستید؟
سه سال است که عضو تیم ملی هستم ولی چهار سال است که کبدی کار می کنم.
چه اتومبیلی دارید؟
ماشینم ام وی ام است. خودم خریدم.
رشته دیگری هم کار کرده اید؟
در حال حاضر فقط بدنسازی کار می کنم ولی قبل از آن به صورت حرفه ای کاراته کار می کردم که مقام برنز آسیایی هم دارم. ولی در خیلی رشته های دیگری هم مانند شنا و والیبال کار کرده ام.
چه اتفاقی در سال 1397 برایتان مهمترین رخداد بود؟
بدون شک کسب عنوان قهرمانی بازیهای آسیایی 2019 جاکارتا اندونزی در رشته کبدی بهترین و افتخارآورترین رخدادی بود که برای من و همه اعضای تیم کبدی رقم خورد.
حس خوبی داشتید؟
این حس نه تنها برای ما بود بلکه برای همه دختران و بانوان ایرن زمین بود که موجب شد بین همه تیم های حاضر در بازیهای مانند توپ صدا کند و همه نگاه ها را به سوی بانوان ایرانی برگرداند.
از چه لحاظ؟
خب خیلی ها درباره ورزش بانوان ایران بر این باور غلط بودند که ما در محدودیت هستیم نمی توانیم برای ایران در رشته های ورزشی عنوانی کسب کنیم در حالی که ما با اقتدار بر سکوی قهرمانی یکی از سخت ترین رشته های حاضر در بازیهای آسیایی ایستادیم و توانستیم سرود کشورمان را در سالن به گوش همه برسانیم.
درباره بازیهای آسیایی و کسب مدال طلای تیمی کبدی بانوان چه صحبتی دارید؟
ما در بازیهای آسیایی 8 ما کامل در اردو بودیم و در دوازده مرحله شرکت کردیم که البته اردوهای ما از نظر بدنسازی، تاکتیکی و تکنیکی خیلی در سطح بالا بود. البته قبلش اردوی تدارکاتی هم در هندوستان داشتیم و با شرایط خیلی خوبی از نظر بدنی و جسمی و روحی به مساببقات رفتیم و شکر خدا با همان نتیجه ای که دوست داشتیم به ایران برگشتیم.
شما جوانترین بازیکن تیم ملی کبدی بانوان بودید؟
من و راحله نادری جوانترین بازیکنان تیم ملی بودیم.
در حین بازیها چند سالتان بود؟
20 ساله بودم که در بازیها شرکت کردم.
این رقابتها چه تجربه ای برایتان داشت؟
خیلی تجربه خوبی بود و باعث افتخارم شد که توانستم در این سن در بازیهای آسیایی شرکت کردم. من سه بازی هم انجام دادم. ایران در این دوره خیلی خوب ظاهر شد و عملکرد عالی داشتیم. ما با کره جنوبی، تایلند، هند، سریلانکا و حتی چین تایپه بازی کردیم که همگی از نظر تکنیکی خیلی پیشرفته هستند و در دوره های قبلی اینقدر پیشرفته نبودند ولی این دوره خیلی بهتر بودند ولی ما توانستیم از پس همه آنها بربیاییم.
در حال حاضر عضو کدام تیم هستید؟
من عضو باشگاه آداک تهران هستم که توانستیم در لیگ برتر فصل 1397 قهرمان شویم.
بهترین خاطره تان در سال 1397 چه بود؟
اولین و بهترین تجربه زندگی ام قهرمانی در بازیهای آسیایی بود البته در لیگ برتر هم با تیم آداک قهرمان شدیم. اینها بهترین اتفاقات سال 1397 برایم بود.
خاطره بدی هم در سال 1397 داشتید؟
بله! متأسفانه بدترین اتفاقی که در این سال برایم رخ داد فوت دخترخاله ام بود که 22 سال بیشتر نداشت. رابطه خیلی صمیمی با هم داشتیم و از این موضوع خیلی ناراحت شدم.
خدا به شما و خانواده صبر بدهد! پس از بازگشت از بازیهای آسیایی در ایران چه استقبالی از شما شد؟
مهمترین اتفاقی که برایم افتاد این بود که قرار شد به دیدار مقام رهبری برویم. این موضوع خیلی برایم جالب بود چون پیش از آن هرگز نتوانسته بودم به دیدار آقا بروم.
چه حسی داشتید؟
حس خیلی خوبی بود چون با شخص اول مملکت دیدار کردم و ایشان لطف کردند و به همه ما پاداش نقدی 4 عدد سکه دادند و البته انگشترشان را هم به ما هدیه دادند که این هم برای مان خیلی مهم بود.
صحبتی هم با ایشان داشتید؟
بله! خودم را معرفی کردم و توضیح کوتاهی درباره خودم دادم. بیشتر، بزرگترهای تیم درباره مسایل و مشکلات حرف زدند.
برنامه تان برای سال 1398 چیست؟
تلاشم را می کنم که بتوانم در سال بعد سال بهتری را برای خودم بسازم. من در سال 1398 هم مسابقات آسیایی داریم و هم جهانی که هم من و هم همه بچه های تیم ملی باید تلاش مان را بکنیم تا از عنوان قهرمانی مان در بازیهای آسیایی دفاع کنیم و بهترین عناوین را در جهان و باز هم آسیا بدست بیاوریم.
از پدر و مادرتان هم عیدی گرفتید؟
بله! آنها به من لطف دارند و در همه شرایط زندگی ام پشتوانه ام بوده اند و هر روز با دلگرمی و محبت شان به من عیدی داده اند ولی هر سال باز هم به من عیدی می دهند.
حرف پایانی؟
از همه کسانی که در این مسیر به من کمک کرده اند تشکر می کنم.