با رکوردهایی که زدم رویاهای بزرگم دست نیافتنی نیست
به گزارش گروه ورزشی خبرگزاری دانشجو، فرزانه فصیحی رکوردار دو و میدانی ایران و همسرش سیدامیر حسینی در برنامه سلام صبح بخیر درباره موضوعات مختلف صحبت کردند.
چطور توانستید در این فرصت کوتاه سه رکورد دوی 60 متر را از آن خود کنید؟
خدارا بابت این اتفاقات شکر می کنم. من نزدیک به چهار پنج ماه است دارم تمرین می کنم و نظمی که در مسابقات بود باعث رقم خوردن این اتفاقات شد.
با رکورد جهانی که 50، 60 سال پیش زده شده چقدر فاصله دارید؟
رکورد برای سالهای قبل است اما رکورد 7.25 می تواند فینال مسابقات جهانی باشد.
می گویند معمولا پشت هر مرد موفقی یک زن موفق است، اما مثل اینکه پشت سر شما یک همسر موفق است که حمایتتان می کند. آقای حسینی در این باره صحبت کنید.
حسینی: فرزانه است که وسط زمین در پیست می دود و آن اتفاقات را رقم می زند اما به نظر من هروقت کار بزرگی اتفاق می افتد ده ها و صدها نفر دست به دست هم می دهند. بنابراین نمی شود یک موفقیت را به شخص نسبت داد، فرزانه یک خانواده دلسوز و زحمتکش داشت که او را تا اینجا آوردند. او دوستان زیاد، مسئولان و دَه ها نفر را کنار خود داشته که موفق شده.
مسئولان موثر بوده اند؟
حسینی: نمی دانم چرا مسئولان را گفتم! حرف کلیشه ای زدم.
شنیده ام حمایت زیادی از شما نمی شود و خودتان هستید و خودتان. خودتان هزینه رفت و آمد را می دهید ودر مسابقات ثبت نام می کنید و...
فصیحی: بله. واقعا همینطور است.
نقش فدراسیون دو و میدانی و آقای عرب چیست؟
حسینی: ما تصمیم گرفتیم با هم یک سیستمی را تجربه کنیم و خوشحالیم نتیجه گرفته ایم. واقعیت این است که ما از کسی کمک نخواستیم و کسی کمکمان نکرد. انصافا ما درخواستی از فدراسیون نداشتیم و یک تصمیم شخصی بود اما بهتر بود سیستم ورزشی ایران حمایت می کرد. ما گفتیم دست روی دست نگذاریم.
خانم فصیحی چقدر امکانات دارید؟ شنیده ام در منطقه ای در اصفهان تمرین می کنید که هوای آلوده ای دارد.
بله اصفهان پیست دو و میدانی سرپوشیده ندارد و من همیشه زمستان ها در فضای باز و در آلوده ترین نقطه شهر تمرین می کردم. دارایی ما این بود. اکنون تهران هستم و سالن سرپوشیده است که گرمایش خوبی ندارد اما بهتر از جای قبلی است.
قبلا در پرتاب وزنه خانم رجبی بودند اما در دو میدانی سهمیه ای در المپیک نداشتیم. همه امیدوارند با رکوردهای شما اولین سهمیه المپیک در این رشته را هم بگیریم. شرایطتان چطور است؟
فصل مسابقات داخل سالن دارد تمرین می شود و از اواخر اسفند ماه تمریناتمان را برای 100 و 200 متر آغاز می کنیم. با عددی که در 60 به دست آوردم ان شاءالله یک رکورد خوب در 100 متر می شود و امیدواریم.
قولی به مردم می دهید؟ این مسابقات خیلی ارزشمند است و بلیت مسابقات دو و میدانی زودتر از همه به فروش می رود و روز مسابقه هم که قیمت نجومی دارد. برای ما افتخاری است که شما بتوانید در المپیک شرکت کنید.
قطعا رویای هر ورزشکار رسیدن به المپیک است. مخصوصا که این اتفاق در ورزش بانوان نیفتاده است. رویای بزرگ من با این رکوردها به نظرم دست یافتنی است.
شما که رکورد دو 100 متر را در صربستان زدید خبری شنیدیم مبنی بر اینکه آقای عرب به صربستان نامه زده و گفته اند که این رکورد را باطل کنند! من خودم از شنیدن این خبر متعجب شدم. در این باره صحبت می کنید؟
واقعیت این است که هدف من فقط ورزش است و این حواشی اطراف است و من تمرکزم را روی کارم گذاشته ام.
پس معلوم است نمی خواهید صحبت کنید. از همسرتان بپرسیم. آقای حسینی ماجرا چه بود؟
حسینی: من هم این صحبت را شنیده بودم و اینکه یک ایمیلی از فدراسیون ایران به صربستان رفته شنیده بودم اما درباره محتویات این ایمیل خود آقای عرب جلسه خبری گذاشتند و گفتند می خواستند از صحت رکورد با توجه به اسناد رسمی که در مسابقات بوده مطمئن بشوند!
وقتی همه سایتهای خارجی خبر را پوشش داده اند نیازی به راستی آزمایی بوده؟ فیلم این مسابقه هم که در اینترنت بوده است!
حسینی: وظیفه ما این بوده که تا صربستان برویم و در مسابقات شرکت کنیم. ولی مثل اینکه یک سری مناسبات قانونی دارد و حق فدراسیون هم پیگیری است.
ان شاءالله برای ترکیه چه زمانی نامه می زنند که رکورد را باطل کنند؟!
فصیحی: ما کارمان را انجام می دهیم، حالا هر نامه ای می خواهد زده بشود. وقتی کار درست و صاف و صادق باشد، هیچکس نمی تواند جلوی اش را بگیرد.
درباره قراردادهای لیگ صحبت می کنید؟ شنیده ام گلایه هایی در این باره وجود دارد.
ما جزو کسانی هستیم که در دو میدانی بالاترین قراردادها را می گیریم. من امسال در باشگاه سپاهان بودم و رقم قراردادم 15 میلیون برای یک فصل بود که رقم خیلی کمی است.
فکر می کنم فقط هزینه مکمل هایتان بشود!
دقیقا! کفش تخصصی رشته ام که سه چهار ماه می توانم با آن تمرین کنم اکنون حدود 5 میلیون تومان قیمت دارد.
لباس ها چه.
آن هم جداگانه. من قبل از این با مسعود رحمانی در ایران کار می کردم که واقعا مربی خوبی است. هزینه مربی هم هست که خودم پرداخت می کنم. هزینه ها خیلی زیاد است.
صحبت پایانی؟
فصیحی: ممنون که دعوتمان کردید. از مردم می خواهم که برایمان دعا کنند. راه سختی در پیش داریم و فقط انرژی برایمان بفرستند. به امید روزی که به اینجا بیایم و مدال المپیک گرفته باشم.
حسینی: دعا، انرژی مثبت. به قول شما این ایمیل ها و نامه ها می رود و می آید اما آن چیزی که کمکمان کرده همین دعاها و انرژی های مثبت بوده که ان شاءالله مستدام باشد.
ارسال نظرات