اگـر چـه بزرگداشـت درگذشـتگان و تسـلیت گویـی بـه بازمانـدگان، بخشـی از مراسـم آیینی و مذهبی و فرهنگ غنی ایرانیان اسـت، با توجه بـه شـیوع بیمـاری کوروناویـروس جدیـد (۱۹-COVID) و احتمال انتقال ایـن بیمـاری در تجمعـات و بـه منظـور پیشـگیری از مخاطـرات جبـرانناپذیـر، مـواردی بر اسـاس شـواهد معتبـر توصیه میشـود.
به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو، توصیهها از قرار ذیل است:
۱- در صورتی که درگذشـت فرد متوفی به دلیل ابتلا به کوروناویروس جدیـد یـا بیماریهای عفونی دیگر بوده، باید برای خاکسـپاری ایشـان، تمهیـدات خاصـی در نظـر گرفته شـود. بدیهی اسـت که ایـن تمهیدات برای حفظ سـلامتی بازماندگان و سـایر مردم ضروری است و مسیٔولیت همگانی ایجاب میکند که توصیههای کارکنان بهداشتی در این زمینه بهدقت رعایت گردد.
٢- در شـرایط اپیدمـی، احتمـال آلـوده بـودن هـر فرد، حتی بـه صورت بـدون علامـت بـه ایـن بیمـاری وجـود دارد؛ اگـر چـه ممکن اسـت که متوفـی بـهعلـت دیگری فوت شـده باشـد ولی احتمـال ابتـلای همزمان ایشـان بـه بیمـاری ۱۹-COVID منتفی نیسـت. این احتمال در کسـانی که سـابقه بسـتری در بیمارسـتان داشـته و یا در مراکز درمانی فوت شدهاند، مـی توانـد بیشـتر باشـد. بنابرایـن احتمـال انتقال بیمـاری از هر فـرد فوت شـده مـی توانـد وجود داشـته باشـد و بایـد در برخـورد با جسـد متوفی، ایـن نکتـه در نظر گرفته شـود.
٣- از سـوی دیگـر، احتمـال انتقـال از افـراد حاضـر در تجمعـات وجود دارد و بایـد حتـی المقـدور از قـرار گرفتن در تجمعات مربوطـه و ایجاد تراکـم خـودداری کـرد. بهتر اسـت در ایـن دوره خاص، تسـلیت گویی هـا عمدتا به شـکل تلفنـی یا از طریق اینترنت و شـبکه هـای اجتماعی و غیرحضوری باشـد. بدون شـک، مردم فهیم ما و خانواده درگذشـتگان، شـرایط ویـژه حاضر را درک میکنند و حاضر نیسـتند سـلامت کسـی بـرای تسـلیت گویی به ایشـان به خطـر بیفتد.
٤- افـراد دارای سـابقه بیمـاریهای زمینهای قلبی عروقی، بانـوان باردار و افـراد داری فشـار خـون بـالا، سـکته قلبی، سـکته مغزی، بیمـاریهای ریـوی، دیابـت و بیمـاریهای کلیوی، افـرادی که داروهای سـرکوبگر سیسـتم ایمنـی مصرف مـی کنند و مبتلایـان به بدخیمیها (سـرطان ها) در معـرض خطـر بالاتری برای ابتلا به کوروناویـروس جدید و عوارض شـدید آن هسـتند و بـه آنهـا و نیـز افـراد سـالخورده (مسـن) بـه شـدت توصیـه مـی گردد از شـرکت در چنین مراسـمی خـودداری کنند.
٥- افـرادی کـه دارای هـر یک از علایٔم تب، سـرفه، آب ریزش از بینی، گلـودرد و یا تنگی نفس هسـتند نباید در مراسـم حضـور یابد. همچنین، کلیـه افـرادی کـه در طـی ۱٤ روز گذشـته بـا چنیـن افراد علامـت داری تمـاس داشـته و یـا از ایشـان مراقبت کـردهانـد، نباید در مراسـم حضور یابند.
٦- طـول مراسـم بایـد بـه حداقـل ممکـن کاهـش یابـد و از خـوردن و آشامیدن و پذیرایی به هر شکل در کل مراسم باید ممانعت بهعمل آید. دسـت دادن، روبوسـی و بغل کردن جهت عرض تسـلیت و تسلی خاطر و همدردی میتواند برای هر دو طرف خطرناک باشـد و کسـی انتظار چنین رفتاری را در شـرایط فعلی ندارد.
٧- حداقـل فاصلـه بیـن افـراد حاضر در مراسـم بـا یکدیگر بایـد در حد ٥.۱ متـر در نظـر گرفته شـود.
٨- بهمنظور تشـییع و انتقال جسـد متوفی، منحصرا جوانان بدون سـابقه بیماری خاص در گذشـته و بدون علامت، با اسـتفاده از پوشـش کامل، شـامل حداقل ماسـک و دسـتکش و ترجیحاً گان و شـیلد، انتقال جسـد متوفـی را انجام دهند.
٩- از لمـس کفـن و هـر گونـه تمـاس بـا تابـوت، برانـکارد و پارچـه و وسـایلی که روی جسـد قرار داشـته اسـت، ماننـد گل و ترمه خـودداری گردد. در مراسـم تلقین پس از انتقال جسـد بهمقبره توسـط افراد دارای وسـایل محافظـت شـخصی، یک نفـر با پوشـش محافظتـی کامل کفن را بـاز کـرده و ضـرورتهای شـرعی را بـا رعایت احتیـاط و در حداقل زمـان بـه انجام برسـاند. پوشـش مقبره با لحد هر چه سـریعتر انجام شـود تـا زمـان تجمـع در محـل، جهـت عـزاداری بـهحـد اقـل ممکن برسـد. تمامـی افـراد پـس از خروج دسـتکش ها، دسـت هـا را بـا آب و صابون حداقـل ٢۰ ثانیه بشـویند.
۱۰- از افتـادن بـر روی مـزار پـس از پـر کـردن مـزار بـا خاک و دسـت زدن بـه اشـیاء باقیمانـده اجتناب شـود.
۱۱- محلـول هـای ضـد عفونـی کننده دسـتها بـا پایه الکل و ماسـک جهـت تمامـی افـراد در طـول مراسـم در دسـترس باشـد و جـدی تـر از همیشـه، از دسـت زدن بـه صـورت، بینـی، چشـم هـا و دهـان در طـول مراسـم مطلقـا اجتناب شـود. لباسها پس از مراسـم و بـه محض حضور در منـزل بـا رعایـت عدم تماس بـا مخاط به طور کامل خارج شـده و در سـبد جداگانـه جهـت شستشـو در اولین زمـان قرار داده شـوند.
۱٢- توصیـه مـی شـود هـر گونـه مراسـم دعـا و عـزاداری بـه صـورت انفرادی و در منزل انجام شود و از تجمعات حتی المقدور اجتناب شود.
۱٣- توصیـه مـی شـود مراسـم صـرف غـذا و دیگـر نـذورات بـه زمـان دیگری که شـرایط اپیدمی مرتفع گردیده، موکول شـود و یا هزینههای آن به شکل دیگری در موارد عام المنفعه صرف شود.