عضو هیأت علمی گروه ارتباطات دانشکده علوم ارتباطات و مطالعات رسانه گفت: در شرایط بحرانی رسانهها بیش از گذشته شفاف عمل کنند و موارد ایمنی را به مردم معرفی و اطلاع رسانی کنند تا ترس از بیماری از بین برود.
به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو، زمانی که یک اتفاق مهمی در کشور رخ میدهد، دو عامل سبب شیوع شایعه میشود، بی خبری و اهمیت موضوع؛ زمانی که اخبار کمتری نسبت به آن موضوع مهم منتشر شده درحالی که روز به روز بر اهمیت آن افزوده میشود، شایعه در این باره خودنمایی میکند و به مرور شاهد انتشار شایعاتی درباره موضوع مهم آن کشور خواهیم بود.
این روزها که شاهد شیوع بیماری کرونا هستیم، اخبار مختلفی از رسانهها اعم از رسانههای رسمی و غیر رسمی منتشر میشود. در میان آنها، رسانههای معاند به واسطه تکنیکهایی به فریب مخاطب میپردازند و گاهی اوقات آنقدر به انتشار اخبار اغراق آمیز میپردازند که موضوع بیش از اندازه بزرگنمایی میشود که همین بزرگنمایی و اغراق، سبب برهم خوردن امنیت روانی مخاطبان میشود.
زمانی که امنیت روانی مخاطبان به خطر میافتد، استرس و نگرانی در میان شان بیشتر میشود و همین امر را اگر در ویروس کرونا مثال بزنیم، به گفته پزشکان سبب ضعیف شدن سیستم ایمنی مردم میشود و در نهایت میزان ابتلا به کرونا را افزایش میدهد.
به همین بهانه با صدیقه ببران عضو هیأت علمی گروه ارتباطات دانشکده علوم ارتباطات و مطالعات رسانه به بحث و گفتگو نشستیم تا بیشتر درباره این موضوع به واکاوی بپردازیم. آنچه از نظر میگذرانید، حاصل گفت و گوی ما با وی است.
بزرگترین اتفاقی که در عرصه امنیت ممکن است به وجود بیاید، از بین رفتن امنیت روانی است، به ویژه در شرایط بحران. به نظر شما رسانهها در چنین شرایط باید چه کارهایی انجام دهند و در مقابل مردم چگونه از اطلاعات بهرهمند شوند؟
ما در عصر رسانه زندگی میکنیم و مردم بیش از هر چیزی، متکی و وابسته به رسانه هستند؛ بنابراین رسانه به صورت مثبت یا منفی در زندگی مردم بسیار تأثیر میگذارد.
رسانهها باید در زمان بحران به مدیریت بحران بپردازند و در این زمینه نقش بسیار مهمی را ایفا کنند. البته رسانهها هم پیش از بحران و پس از بحران نقش مهمی دارند که باید قائل به آن باشند. امروز ما در بحران بهداشتی قرار داریم و مهمترین نکتهای که در بحث رسانه مطرح میشود، این است که اگر همیشه به دنبال سرعت بودند، امروز بیشتر به دنبال دقت باشند. یعنی امروز در این بحران بهداشتی، دقت بر سرعت ارجحیت دارد.
در فضای مجازی شاهد اطلاعاتی از بیماری کرونا هستیم که وقتی به اصل مقاله مراجعه میکنیم، متوجه میشویم که مطلب در مورد چیز دیگری بود. یعنی هر کسی ترجمهای از آن مقاله را با سلیقه خودش انجام میدهد و آن را در فضای مجازی نشر میدهد.
معتقدم رسانهها باید منبع و مأخذ اصلی خبر، مراجع ذیربط و مسئولان باشد. برای مثال موارد مربوط به وزارت بهداشت، از وزارت صمت پرسیده نشود. اگر این اتفاق بیفتد که مباحث مربوط به یک حوزه از حوزه دیگری پیگیری شود، شاهد رواج اطلاعات اشتباهی خواهیم بود.