گروه ورزشی خبرگزاری دانشجو، پس از گذشت چند ماه از روزهایی که امیرحسین فتحی به این باور رسید دیگر کاری از دستش برای استقلال برنمی آید و جیب خالی، همه برنامه هایش را نقش برآب کرده بود استقلال در اوج درخشش در لیگ برتر و جام حذفی بدون مدیر شد.
از آبان ماه سال گذشته به اینسو، در تک تک روزها و هفته ها، باشگاه بی سروسامان مانده و کسی نبود جوابگوی کادر فنی، بازیکنان و از همه مهمتر هواداران باشد.
همان هایی که چند روز مقابل درب باشگاه بسط نشسته بودند و هرازگاهی راهی خیابان سئول و وزارت ورزش می شدند، در ماه های پایانی سال گذشته علاوه بر اخبار تلفات و خطرات ویروس کووید19، باید خبر استعفاهای مکرر مدیران تیم محبوبشان را هم می شنیدند و در نهایت وزارت ورزش به این باور رسید که یک نفر به راستی برای موفقیت استقلال حاضر است تنش را به جنگل آتش گرفته استقلال زده و آبی برای خاموش کردن این همه شعله های سرکش باشد.
احمد سعادتمند از روزی که به عنوان مدیرعامل باشگاه استقلال معرفی شده تلاش کرده در کنار دیدار با مدیران اقتصادی، ملاقات های مکرری با پیشکسوتان استقلال داشته باشد. در تلویزیون حرفهای امیدوار کننده ای زد و در تماس با تعدادی از بازیکنان بزرگتر تیم قول و قرارهایی به آنها داده که می خواهد کاری کند کارستان.
اخبار مرتبط با دیدارهای او با مردان متمول کشورمان برای جذب اسپانسر، از دیگر اتفاقات مثبتی بود که نشان داد عزمش را جزم کرده تا باشگاهی با حدود 100 میلیارد تومان بدهی را از زمین بلند کند. مجموعه ای که ادعا می کند از وقتی به یاد دارد پدر و برادرش عاشقانه دوستش داشته اند.
حالا و درست در روزهایی که او کفشهای آهنین به پا دارد تا در مسیر سنگلاخ بازسازی ساختار باشگاه، پرداخت بدهی های معوقه و رسیدگی به شکایتهای خارجی ها به فیفا، گام های مورد نظر هواداران را بردارد، می بینیم تعدادی از مدیران اسبق باشگاه دست به کار شده اند! یا آیه یأس می خوانند یا به طریقی چوب لای چرخ زنگ زده باشگاه می گذارند!
همان هایی که هر زمان هر یک در رأس کار بودند علیه دیگری حرف می زدند، تنها در چنین روزهایی همصدا شده و در توضیح میزان توانایی ها و شرح ناتوانی های مدیر تازه وارد مسایلی را بیان می کنند که حاصلی جز برهم زدن تمرکز مدیر تازه وارد ندارد! پس اتحادی که مشخص می کند همه آنهایی که پیشتر در استقلال بوده اند واقعا دلسوز این مجموعه بوده اند کجاست؟ رفتارهایی که به نظر می رسد آنها موفقیت استقلال را تنها با حضور خود می خواهند و هرکس غیر از خودشان در مسند کار باشد حق نجات این کشتی توفان زده را ندارد.
شاید برای تکمیل سعادت سعادتمند لازم است او همچون دیدارهایی که طی این مدت با پیشکسوتان و مدیران اقتصادی داشته، جلسه ای هم با حضور مدیران اسبق باشگاه برگزار کند و ضمن شنیدن نقطه نظراتشان از آنها هم کمک بخواهد و دستش را به سوی آنها هم دراز کند. ملاقاتی که بطور قطع حداقل تا مدتی مدیران پیشین باشگاه را در سکوت یا حمایت از مواضعش قرار بدهد! شاید این تأثیرگذارترین راه حل برای ایجاد اتحاد کلی بین هواداران، پیشکسوتان و مدیران پیشین استقلال باشد. تنها راه برای حفظ آرامش در اطراف استقلال.