گروه ورزشی خبرگزاری دانشجو- معصومه خزایی، در فوتبالی که هیچ چیز آن سر جای خودش نیست بیزینس من و عضو هیئت مدیره باشگاه به جای معاون امور بین الملل برای مذاکره با سرمربی خارجی راهی آن سوی مرزها می شود و دست خالی باز می گردد،معاون ورزشی مخالف حضور سرمربی ایتالیایی مامور جلب رضایت مربی می‌شود و بدون کسب توفیقی در این زمینه بعد از جدایی سرمربی در خانه لاکچری او ساکن می‌شود.
در فوتبالی که هیچ چیز آن سر جای خودش نیست یک مربی جوان بدون هیچ سابقه مربیگری هدایت تیم بزرگ پایتخت با میلیون‌ها هوادار را بر عهده می گیرد و هنوز جای پایش محکم نشده برای مدیر عامل تعیین تکلیف می‌کند و خواهان بازگشت عضو متمول هیئت مدیره می‌شود عضوی که پول می‌دهد و برای بازپرداختش زمانی بسیار کوتاه تعیین می‌کند زمانی که می‌داند با توجه به مشکلات مالی، باشگاه امکان بازگرداندن پول های قرض را ندارد و آن گاه برای هر روز دیرکرد ۵۰ میلیون جریمه می گذارد عضوی که برای کمک آمده بود اما...وقتی هیچ چیز سر جای خودش نیست بازیکن جوان و پر اشتباه تیم،مدیریت باشگاه را زیر سوال می‌برد و در جلسه کمیته انضباطی هم حاضر نمی شود تا پاسخگوی سخنان خودش باشد.
در فوتبالی که هیچ چیز سر جای خودش نیست عده‌ای برای کسب محبوبیت شعار همراهی مردم را سر می‌دهند و از این نمایش تماشاگران زیادی را خواهان خود می‌کنند اما به وقت عمل آنجا که پای مسائل مالی به میان می‌آید تافته جدا بافته می‌شوند.
در دنیایی که کرونا اقتصادش را فلج کرده و بسیاری را بر شکسته و خانه نشین و درگیر مشکلات مالی و حتی عاجز از تهیه نان شب کرده نقاب از چهره خیلی ها افتاد برای برخی نقاب بی‌تفاوتی شان افتاد، آنها که گمان می کردی در سختی‌ها ککشان هم نمیگزد برای کاهش دستمزدشان پیشقدم شدند و حتی مبالغ کلانی را برای کمک به اقشار آسیب پذیر و یا کمک به درمان کرونا پرداخت کردند و دنیا را مبهوت انساندوستی خود ساختند.
اما اینجا در ایران در کشوری که بیشترین شعارهای انساندوستی و مردم سالاری از سوی سلبریتی ها و قهرمانانش سر داده می‌شود(صد البته در ایران هم داریم چهره‌های ورزشی گمنام و معروفی که انسانیت را به زیبایی معنا کردند) هستند آنهایی که با عدم درک شرایط، نامه های شبانه را استوری می کنند و بابت آن حاشیه ای می‌سازند که دودش به چشم هواداری می‌رود که تا پیش از این برای دلربایی شان،شعارهای زیبایی سر می‌دادند.
در قرارداد این بازیکنان ۲۰ درصد از مبلغ قرارداد بابت حسن انجام کار است که پایان فصل با نظر مربی و مسئولین باشگاه به بازیکن تعلق میگیرد از ۸۰ درصد مابقی باشگاهی مثل استقلال ۴۰ درصد آن را پرداخت کرده ۴۰ درصدی که چند برابر حقوق سالیانه اکثر مردم کشوراست با این حال باز اسیر توطئه مخالفان باشگاه و منفعت طلبان می شوند و در شرایط سخت باشگاه دنبال وصول طلب خود هستند و به جای سکوت و درک موقعیت و شرایط،علیه مدیر عامل تازه از راه رسیده کودتا می کنند و نامه شبانه ای که مشخص است نوشته بازیکنان نیست را استوری می‌گذارند تا تیم را بیشتر دچار مشکل کنند و بیشتر غرق در حاشیه سازند.به گمانم وظیفه نه احمد سعادتمند،که هرکسی مدیرعامل باشگاه های ورزشی می شود مبارزه با این پدیده شوم است! پیش از این بازیکنان علیه مربی توطئه می کردند اما انگار این اپیدمی نابودگر با ورژن جدید قرار است فوتبال کشور را نابود کند !در ورژن جدید مربی و بازیکنان علیه مدیرعامل متحد می شوند، برای هیئت مدیره تعیین تکلیف می‌کنند و حکومت خودمختاری می‌شوند که دیگر کسی یارای مقابله با آنها را نخواهد داشت .
آقای بازیکن البته که باید پیگیر حق و حقوقت باشی البته که باید در مقابل نابسامانی باشگاه و تیم محبوبت سکوت نکنید و مقصر را معرفی کنی اما انتظار می‌رود در شرایطی که بسیاری از تیم‌های معتبر دنیا و بازیکنان بزرگ برای کاهش دستمزد شان پیش قدم شده اند به جای استوری کردن بیانیه شیطنت آمیزی که از سوی منفعت طلبانی که حالا جایگاهی در باشگاه ندارند تنظیم شده، اندکی خودتان را جای هوادارانی بگذارید که حقوق سالیانه شان به اندازه ۱۰ درصد مبلغ قرارداد شما نیست و الان در قرنطینه صورت را با سیلی سرخ نگه می‌دارند و برای تحمل روزهای سخت دلخوشند به شما و تیم شان و با دقت و وسواس اخبار باشگاهشان را پیگیری می‌کنند تا در روزهای بعد از کرونا تیمشان مقتدرانه پایی به رقابت با رقبا بگذارد ولی شما با این اقدامات ناشیانه رویای آنها را خراب می‌کنید و به مصیبت روزهای کرونا بیشتر گرفتار شان می سازید اندکی صبر ، اندکی درک شرایط ،اندکی هوشیاری در مقابل آنها که بدخواه تیم و خواهان منافع خودشان هستند ، اندکی تأمل آقای بازیکن