توسط محققان دانشگاه کشاورزی ساری؛
به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، نعمت زاده، رئیس دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری گفت: در پژوهشی برای اولین بار ترانسکریپتوم گیاه هالوفیت آلوروپوس لیتورالیس در پاسخ به تنش شوری (غلظت‌های ۲۰۰ و ۴۰۰ میلی مولار نمک کلرید سدیم) با استفاده از روش De novo RNAseq به طور کامل مورد بررسی قرار گرفت.
به گفته وی، نگاه اجمالی به نتایج این پژوهش نشان داد که گیاه آلوروپوس لیتورالیس غلظت‌های متفاوت تنش شوری را با استفاده از شیوه‌های کاملاً متفاوتی تحمل می‌کند، به‌طوری که مسیر‌ها و گرو‌هایی که به عنوان مسیر‌های کلیدی در تحمل تنش شوری شناخته می‌شوند مانند مسیر سیگنالینگ هورمونی (آبسیزیک اسید و اکسین)، MAPK و سنتز اسمولیت‌ها در نمونه‌های تحت تیمار ۴۰۰ میلی مولار درگیرند. در مقابل، در تیمار ۲۰۰ میلی مولار فرآیند‌های مرتبط با رشد مانند تقسیم سلولی و همانندسازی DNA مهمترین فرایند‌های درگیر معرفی شدند.
نعمت زاده افزود: علاوه بر این تغییر بیان فاکتور رونویسی از خانواده GRF تحت تیمار ۲۰۰ میلی مولار می‌تواند تا حدودی نقش این فرآیند‌ها را تایید کند. همچنین در گروه فرآیند‌های زیستی حضور فرآیند بیوسنتز فسفاتیدیل کولین به‌طور مشترک بین دو تیمار قابل توجه بود و از سوی دیگر نتایج به‌دست آمده نشان داد که تغییرات کروماتین نقش مهمی در پاسخ به تنش شوری در گیاه آلوروپوس لیتورالیس بازی می‌کند.
رئیس دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری اظهارداشت: در سطح اجزای سلولی غنی شده با رونوشت‌های افزایش بیان یافته تحت تیمار ۴۰۰ میلی مولار در کنار واکوئل که به عنوان یکی از مهمترین اجرای سلولی شناخته شده در رابطه با تنش شوری مطرح است، کمپلکس PRC۱ قرار گرفته است. این کمپلکس در گیاهان کمتر شناخته شده و در حفظ طولانی مدت خاموشی رونویسی درگیر است.
وی با بیان اینکه مکانیسم مولکولی واکنش به تیمار ۲۰۰ میلی مولار نمک در آلوروپوس لیتورالیس با مفاهیم آشنا در رابطه با پاسخ به تنش شوری فاصله دارد، گفت: شناسایی این مکانیسم‌های جدید تحمل تنش شوری در گیاهان هالوفیت می‌تواند اطلاعات ارزشمندی را برای اصلاح و مهندسی گیاهان زراعی ارائه دهد.
نعمت زاده در ادامه افزود: گیاه آلوروپوس لیتورالیس به‌دلیل اندازه کوچک ژنوم و قرابت آن با گونه‌های استراتژیک مانند برنج، گندم و جو به نامزدی ایده آل برای مطالعات تنش شوری تبدیل شده است.
به گفته وی، نگاه اجمالی به نتایج این پژوهش نشان داد که گیاه آلوروپوس لیتورالیس غلظت‌های متفاوت تنش شوری را با استفاده از شیوه‌های کاملاً متفاوتی تحمل می‌کند، به‌طوری که مسیر‌ها و گرو‌هایی که به عنوان مسیر‌های کلیدی در تحمل تنش شوری شناخته می‌شوند مانند مسیر سیگنالینگ هورمونی (آبسیزیک اسید و اکسین)، MAPK و سنتز اسمولیت‌ها در نمونه‌های تحت تیمار ۴۰۰ میلی مولار درگیرند. در مقابل، در تیمار ۲۰۰ میلی مولار فرآیند‌های مرتبط با رشد مانند تقسیم سلولی و همانندسازی DNA مهمترین فرایند‌های درگیر معرفی شدند.
نعمت زاده افزود: علاوه بر این تغییر بیان فاکتور رونویسی از خانواده GRF تحت تیمار ۲۰۰ میلی مولار می‌تواند تا حدودی نقش این فرآیند‌ها را تایید کند. همچنین در گروه فرآیند‌های زیستی حضور فرآیند بیوسنتز فسفاتیدیل کولین به‌طور مشترک بین دو تیمار قابل توجه بود و از سوی دیگر نتایج به‌دست آمده نشان داد که تغییرات کروماتین نقش مهمی در پاسخ به تنش شوری در گیاه آلوروپوس لیتورالیس بازی می‌کند.
رئیس دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری اظهارداشت: در سطح اجزای سلولی غنی شده با رونوشت‌های افزایش بیان یافته تحت تیمار ۴۰۰ میلی مولار در کنار واکوئل که به عنوان یکی از مهمترین اجرای سلولی شناخته شده در رابطه با تنش شوری مطرح است، کمپلکس PRC۱ قرار گرفته است. این کمپلکس در گیاهان کمتر شناخته شده و در حفظ طولانی مدت خاموشی رونویسی درگیر است.
وی با بیان اینکه مکانیسم مولکولی واکنش به تیمار ۲۰۰ میلی مولار نمک در آلوروپوس لیتورالیس با مفاهیم آشنا در رابطه با پاسخ به تنش شوری فاصله دارد، گفت: شناسایی این مکانیسم‌های جدید تحمل تنش شوری در گیاهان هالوفیت می‌تواند اطلاعات ارزشمندی را برای اصلاح و مهندسی گیاهان زراعی ارائه دهد.
نعمت زاده در ادامه افزود: گیاه آلوروپوس لیتورالیس به‌دلیل اندازه کوچک ژنوم و قرابت آن با گونه‌های استراتژیک مانند برنج، گندم و جو به نامزدی ایده آل برای مطالعات تنش شوری تبدیل شده است.
ارسال نظرات