گروه ورزشی خبرگزاری دانشجو، فوتبال ما از تابستان سال گذشته که مارک ویلموتس وارد ایران شد به ورطه نابودی رفت و همچنان هم رو به زوال در حرکت است و مسئولان فدارسیون، وزارت ورزش و حتی نمایندگان خانه ملت نه تنها نتوانسته اند از این سرعت بکاهند بلکه در سراشیبی سقوط، این زوال سرعت بیشتری هم پیدا کرده است.بدهی 6 میلیون دلاری به مارک ویلموتسی که تا اینجا 2 میلیون دلار هم ایران را تیغ زده است پرونده ای قطور داشت که مشخص نشد در جلسه احضاریه رؤسای فدراسیون و اعضای هیأت رییسه اش به مجلس چه صحبتهایی پشت درهای بسته رد و بدل شد که در نهایت همه چیز مسکوت باقی ماند.
پس از آن شکایت وینفرد شفر این پیرمرد آلمانی از استقلال در حالی مطرح می شد که شکایت برانکو ایوانکوویچ هم کم کم وارد گود می شد. هنوز فوتبال ایران در حال دست و پنجه نرم کردن با پرونده ویلموتس، شفر و برانکو بود که آندره آ استراماچونی ایران را ترک کرد و نیمی از فوتبالی های ایران(استقلالی ها) را به جان باشگاه، وزارت ورزش و سپس مجلس انداخت. این وضعیت هنوز تمام نشده گابریل کالدرون هم از پرسپولیس جدا شد و قراردادش را به دلیل بی پولی یکطرفه فسخ کرد تا بلبشوی فوتبال باشگاهی و ملی کار را به حدی برساند که دیگر کسی حواسش به صیادان فرصت طلبی نباشد که از آب گل آلوده قصد صید نهنگ داشتند و البته در چند نمونه ماهی های درشتی هم صید کردند.
منظور از صیادان همان دلال ها یا به اصطلاح فوتبالی، ایجنت هایی هستند که با بالا بردن نرخ بازیکنان از یک تا 3 میلیارد به 7 تا 10 میلیارد تومان ضمن افزایش قیمت بازیکنان (حتی در لیگ دسته یک و دو) راه را برای زیاده خواهی بازیکنان باز کردند. راهی که همزمان با افزایش قیمت ارز و سکه چندان هم غیرعادی به نظر نرسید و حتی برخی مدیران باشگاهی با اعلام آمادگی برای پرداخت اعداد نجومی، روی همان موجی سوار شدند که دلال ها می خواستند.
گرچه در همین ایام افراد نزدیک به یکی دو باشگاه پرطرفدار پایتخت از قرار دادن صندلی اختصاصی برای یکی دو تن از همین دلالها در دفتر مذاکرات این باشگاه ها خبر دادند. طوری که بازیکنان قبل از دیدار با مدیریت یا مسئول نقل و انتقالات بازیکنان سراغ آنها رفته و پس از مشورت گرفتن از آنها به اتاق مذاکره اصلی می رفتند و یکسری هم که اصلا به باشگاه نمی رفتند و مدیربرنامه های شان با اطمینان خاطر دادن به آنها که بالاترین رقم را برای شان در نظر می گیرند قراردادهای داخلی را با این تیم ها بستند.
جسارت این صیادان پول، در فضای غبار آلود فوتبال تا جایی پیش رفت که برای باشگاه ها خط و نشان می کشیدند و با دور کردن بازیکن از تماس های مدیران باشگاه دست و دل مدیران و طرفداران تیم ها را به لرزه می انداختند تا به رقمی که مدنظرشان بود دست یابند! اعدادی عجیب و غریب که برخی مدیران از آنها با واژه "رقم نادر" یاد کردند.
عجیب اینکه این موضوع هم مانند پرونده ویلموتس خیلی راحت به دست فراموشی سپرده شده است. مانند ماجرای وعده های پوچ سعادتمند و یا اظهارات چاله میدانی مهدی رسول پناه که هر دو از منصوبین وزیر ورزش مسعود سلطانی فر بودند. در حالی که این وضعیت هنوز با ادامه داشتن فصل نقل و انتقالات ادامه دارد و بجاست نهادهای نظارتی با ورود به این حیطه دست این دلالان سیری ناپذیر را کوتاه کنند تا این همه بی دلیل و علت قیمت بازیکنان دو تا سه برابر نشود.
از نکات جالب و پیشروی این دلال ها در این حیطه همین بس که بدانید در روزهایی که هنوز آن برخوردها با محمد انصاری و محسن ربیعی خواه صورت نگرفته و از باشگاه پرسپولیس اخراج نشده بودند به عنوان آخرین راه حل برای تمدید قراردادشان به هر دو آنها گفته شده بود یا بمانید و ایجنت تان را عوض کنید یا با مدیربرنامه قبلی تان بروید و در را هم پشت سرتان ببنیدید.