«غلامعلی افروز» با تأکید بر اینکه مقدمات ازدواج ماندگار فرزندان در خانواده شکل میگیرد، یادآور شد: احساس و عشقی که از شناخت حاصل میشود قیمت دارد، اینکه برخی میگویند تا عاشق نشوم ازدواج نمیکنم اشتباه است، چراکه هر چقدر شناخت جامعتر باشد محبت ما عاقلانهتر خواهد بود.
به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو، «غلامعلی افروز» استاد دانشگاه تهران در برنامه «بدون توقف» با اشاره به اینکه فرزندان در خانواده باید الگوی ارتباط زن و شوهر دلارام را دریافت کرده و مهارتهای آن را بیاموزند، گفت: وقتی بچهها را اینطور بار آوردیم برای زندگی الگو پیدا میکنند، دختر آرزو میکند با پسری ازدواج کند که مثل پدرش باشد، پسر هم آرزو میکند با دختری ازدواج کند که مثل مادرش باشد منظورم به لحاظ فیزیکی نیست بلکه به لحاظ منش و شخصیت است، در واقع مقدمات ازدواج ماندگار در خانواده شکل میگیرد. وی ادامه داد: بعد از آن فرآیندی که میتوان این مؤلفههای آرامشگری را در آن پیدا کرد در مسیر شناخت طی میکنیم، در مرحله بعد و پس از انتخاب فرد مورد نظر برای ازدواج، برای شناخت دختر و پسر حداقل 10 جلسه 14 ساعته بدون تماس نفسانی لازم است، بعد از 10 جلسه رفتارها را تحلیل میکنیم، ممکن است این جلسات تا 50 جلسه هم طول بکشد و تا جایی ادامه پیدا میکند که آنها فکر کنند نگرش مثبت است و به شناخت کافی از هم دست پیدا کردند. این پژوهشگر مسائل خانواده همچنین توضیح داد: به نظر من این جلسات باید در ابتدا با محوریت منزل دخترخانم آغاز شده و پس از آن افراد تحت کنترل والدین در موقعیتها و شرایط مختلف برخوردها، کنشها و رفتارهای یکدیگر را زیرنظر بگیرند و محک بزنند تا بتوانند به شناخت درست از یکدیگر برسند. افروز با اشاره به اینکه در واقع ما در اینجا مطلوبها و شرایط یک خانواده مطلوب را بیان میکنیم، اظهار کرد: گرچه مطلوبها کم شدند و ممکن است شما بگوئید این شرایط آرمانی است و 10 درصد جامعه اینطور فکر میکنند و در بسیاری از خانوادهها آنقدر تشنج و تعارض است که جوانان هیچ الگویی پیدا نمیکنند، سرگردانند و میخواهند با ازدواج زودتر از خانه خارج شوند، اما من میخواهم بگویم هدف ما از این نشستها این است که مطلوبها را غنیتر کنیم و برای مشاوره ازدواج متأثر از وضع موجود نباشیم. این روانشناس همچنین تصریح کرد: واقعیت این است که چه در ازدواجهای سنتی و چه مدرن والدین میتوانند معرف باشند، در همه جای دنیا همینطور است، پدرومادرها در هیچ جای دنیا دوست ندارند که فرزندشان همخانگی داشته باشد و یا به شیوههای دیگر زندگی متأهلی را تجربه کند بلکه دوست دارند فرزندانشان به موقع سروسامان پیدا کنند و حتی نوه هم داشته باشند چون فرزندآوری مطلوب در سایه ازدواج ماندگار است که شکل خواهد گرفت، لذا اینکه فقط باید با فلان فرد ازدواج کنی غلط و نارواست و پدرو مادرها چه در ازدواج سنتی و چه مدرن باید حق انتخاب همسر را برای فرزندان قائل شوند چون سلامت روانی و عاطفی انسان همه در گرو این انتخاب است. وی با اشاره به اینکه همه ما باید این زمینه را فراهم کنیم که جوانان نسبت به فرد مقابل شناخت خوب پیدا کنند، یادآور شد: احساسی که از شناخت حاصل میشود قیمت دارد، آن احساس، محبت، علاقه و عشقی که زایشی است از فرایند انتخاب، ماندگار است، اینکه برخی میگویند تا عاشق نشوم ازدواج نمیکنم اشتباه است، از لحاظ روانشناسی، فلسفی، عقلانی و منطقی اول شناخت است و بعد احساس، هر چقدر شناخت جامعتر باشد محبت ما عاقلانهتر خواهد بود، با این احساسی که ایجاد میشود در انسان یک باور ایجاد شده و این باورها بستری برای پدید آمدن رفتارها میشود، این شناخت باید فراهم شود تا فرد احساسش را بیان کند، هر چقدر عمیقتر بدانند احساسشان هم درستتر خواهد بود. رئیس اندیشکده خانواده مرکز الگوی پیشرفت در پایان در خصوص موضوع خواستگاری دخترها از پسرها نیز گفت: دخترها هم اگر فرد مناسبی مدنظرشان بود میتوانند موضوع ازدواج را مطرح کنند، آیتالله مطهری بحث خوبی دارند که دخترها به دلیل احساس کرامتی که میکنند به خواستگاری نمیروند، ولی دخترها هم اگر از پسری خوششان آمد میتوانند به پدرشان، مادر یا استاد یا فرد مطمئنی مطرح کنند تا آن افراد مورد وثوق هم غیرمستقیم نظر پسر را جویا شوند و این رابطه را برقرار کنند، پس بهتر است این پیشنهاد غیرمستقیم و با واسطه مطرح شود.