به گزارش گروه ورزشی خبرگزاری دانشجو، تائید موضوع پروندهی قضایی و تحت تعقیب بودن اسماعیل خلیل زاده رئیس هیئت مدیرهی باشگاه استقلال از سوی سخنگوی قوهی قضائیه ثابت کرد اعتراضات به حضور خلیلزاده در مدیریت باشگاه استقلال بی ربط و بی جا نبوده است و نکتهی تاسف انگیز در این میان دهن کجی مسعود سلطانی فر به اعتراض هواداران و پیشکسوتان استقلال به همهکاره بودن خلیلزاده در همهی این سالها بوده است؛ سلطانیفر هیچگاه نخواست بپذیرد که حجم بالای اعتراض به خلیلزاده نمیتواند یک موضوع طبیعی باشد و در عوض اختیارات خلیلزاده را بیشتر کرد، افراد زیادی آمدند و رفتند ولی اسماعیل خلیلزاده مهرهی ثابت هیئت مدیرهی استقلال باقی ماند که همین موضوع باعث شد تا این فرد با حمایتهای همهجانبهی رئیس مجمع باشگاه که وزیر ورزش باشد انفاقات تلخی را به آبیپوشان تحمیل کنند.
اگر تا دیروز موضوع تحت تعقیب بودن خلیلزاده حدس و گمان رسانهها و سم پاشی مغرضان قلمداد میشد، اما حالا که قوهی قضائیه بر درست بودن این موضوع صحه گذاشته این فرد و حامیانش چه حرفی برای گفتن دارند؟ آیا حضور چنین فردی که تخلفات اقتصادی فراوانی دارد در راس مدیریت باشگاه استقلال قابل دفاع و پذیرفتنی است؟ چرا باید باشگاه استقلال که میلیونها هوادار دارد محل حضور افرادی چون اسماعیل خلیلزاده هایی باشد که در خیانت به بیتالمال و دست درازی به مال و منال مردم ابایی ندارند؟ مطمئنا مدعیالعوم باید در مورد اتفاقات تلخی که با مشارکت و البته نقش آفرینی اسماعیل خلیلزاده به استقلال تحمیل شده از این فرد و شخص سلطانیفر بازخواست کند چراکه در این مدت هواداران این تیم به شکلهای مختلف اذیت شدهاند. سلطانیفر با کشاندن افراد معلومالحالی چون اسماعیل خلیلزاده به استقلال و دادن اختیارات زیاد کاری کرد که در این سالها آب خوش از گلوی آبیپوشان و آبیدوستان پایین نرود و هر لحظه منتظر یک اتفاق ناخوشایند در استقلال باشند. ابهامات زیادی در مورد عملکرد خلیلزاده در استقلال وجود دارد که باید به موقع به انها هم رسیدگی شود ولی مهمترین کاری که باید در سریعترین زمان انجام شود برکناری این فرد از عضویت در هیئت مدیرهی باشگاه استقلال است.
سعید سرفرازیان