گروه ورزشی خبرگزاری دانشجو، حمید واعظ پیشکسوت تیم فوتبال استقلال در خصوص برد تیم ملی مقابل بحرین با خبرنگار ورزشی خبرگزاری دانشجو صحبت کرده است که در ادامه میآید:
بازی با بحرین را چطور دیدید؟
بازی خوبی بود زیرا نتیجه خوبی برای ما به همراه داشت. اما به لحاظ فنی ایراداتی به تیم وارد است. به اعتقاد من ترکیب اصلی، ترکیب خوبی نبود و تاکتیک مناسبی در نظر گرفته نشده بود، چینش بازیکنان مناسب نبود و همین باعث شد در نیمه اول بازی خوبی را شاهد نباشیم. حرکت دفاع های کناری برای رسیدن به محوطه جریمه حریف، دور زدن دفاع حریف و ... اصلاً از این حرکات فنی و تاکتیکی مشاهده نکردیم اما نیمه دوم با تغییری که داده شد و با ورود سامان قدوس، هدفمندتر و با صلابت تر شدیم و با خلاقیت فردی و نبوغ بازیکنانمان که در اروپا بازی میکنند و از لحاظ جسمی، فکری و ذهنی آماده هستند توانستیم سه گل بزنیم و سه امتیاز بازی را کسب کنیم. البته هوای شرجی بحرین باعث شده بود به ویژه در نیمه اول بازنده ی نبردهای تن به تن باشیم. با اضافه شدن سامان قدوس که در لیگ انگلیس بازی میکند تیم روند بهتری گرفت و توانستیم در نبردهای تن به تن که تا آن موقع مغلوب بودیم هم موفق شویم. این نشان داد لیگ انگلیس چقدر متفاوت تر از کشورهای دیگر است.
پس به نظر شما تیم ملی برنامه خاصی نداشت؟
آقای اسکوچیچ وقت کمی داشتند، اردو و بازی تدارکاتی نداشتیم و همه اینها مزید بر علت میشود که یک مربی نتواند برنامههای مد نظرش را اجرا کند. هرچند ما به طور مثال برای کرنر و ضربه کاشته هم متاسفانه کار با کیفیتی ارائه ندادیم. با این همه نمیتوان به آقای اسکوچیچ خورده گرفت چون علاوه بر مشکلات و کمبودهایی که برشمردم بازیکنان از تیمهای باشگاهی و مسابقات لیگ آمده و تحت فشار بودند و این نکته را هم باید مد نظر داشت که در بازیهای پلیآف که یکی دو بازی، تعیین کننده است (به ویژه شرایط تیم ما که با همین تک بازی تکلیفمان در جام مشخص میشد) به تاکتیک و برنامه خاصی نیاز نیست و باید استراتژی داشت و هدف فقط باید پیروزی باشد حالا اگر با برنامه هم نبود اشکالی به کادر فنی و بازیکنان وارد نیست. هدف ما بردن بود که با حرکات انفرادی یا کار گروهی و تاکتیکی به هدفمان رسیدیم.
با اینکه میزبانی برای ایران بود اما بحرین آن را از ما گرفت و بدترین نوع میزبانی را هم داشت به نظر شما چه کسی باید به این ماجرا ورود کند و یک بار برای همیشه مانع از این حق کشی ها شود تا دیگر در عرصه باشگاهی و ملی شاهد چنین رفتارهایی نباشیم؟
دیپلماسی ورزشی موردی است که در ایران اصلا وجود ندارد. دیپلماسی ورزشی کاملاً به دیپلماسی سیاسی متصل است؛ متاسفانه به خاطر اینکه کشور ما در تحریم و انزوا قرار دارد نمیتوانیم این رابطه ها و میزبانی ها را داشته باشیم مخصوصاً میزبانی هایی که کاملا سیاسی میشود. ما بیشتر در سیاست می بازیم تا در ورزش باختهایمان جاهای دیگری است. اینکه وظیفه کیست ورود کند قطعا وظیفه فدراسیون و وزارت ورزش است ولی فدراسیون زور ندارد؛ جز اینکه اینجا با مسائل سیاسی اتفاقات گوناگونی رخ میدهد کشورهایی که با ما مشکل دارند دلایلی نظیر نداشتن استادیوم، دور بودن هتل از استادیوم، عدم امکانات ورزشی را هم بهانه میکنند و میزبانی ها را از ما می گیرند. هجمه های سیاسی که علیه ما وجود دارد باعث میشود به سادگی علیه ما رای بدهند هرچند سیاست را نباید در ورزش دخالت داد اما این واقعاً تنها یک شعار است و کشورهایی که با ما مشکل سیاسی دارند آن را در ورزش هم وارد میکنند. راهکار برون رفت از این شرایط داشتن تعامل است. در این چند سال یک رئیس فدراسیون به کشورمان سفر کرده است؟ما چطور؟ سفری داشته ایم؟ تعامل داشته ایم؟ قبلا خواهر خوانده و برادر خواندگی داشتیم ولی الان روابط در حد صفر است. بعد که مشکل پیش می آید تمام آنها که باید تعامل ایجاد میکردند خودشان طلبکار میشوند و تقصیرها را گردن دیگری می اندازند. از فدراسیون تا وزارت ورزش، دولت و مردان سیاسی کشور همه کم کاری کرده اند که حالا کشورهایی مثل بحرین اینگونه حق ما را ضایع میکنند. مسئولین ما اینهمه سفر می روند چند سفر هم به خاطر ایجاد تعاملات ورزشی در برنامه شان بگنجانند. تنها ارتباط ما با کشورهای همسایه همین است که دو بازیکن به قطر ترانسفر میکنیم. زمان کی روش از همین فرصت هم برای ایجاد تعامل استفاده شد و کی روش توانست یک اردوی مجانی در قطر بگیرد.
فکر میکنید لو رفتن ترکیب تیم ملی ۴،۵ ساعت قبل از بازی چطور شکل میگیرد؟
ترکیب تیم چیده میشود، مربی اسامی را به سرپرست و مدیر رسانهای و مدیر اجرایی ارائه میکند تا لیست مسابقات را پر کنند. شاید این افراد درباره ی اطلاعات جایی صحبت کردهاند که همراهان اضافی حضور داشتند. این اتفاقات در گذشته در هیچیک از فدراسیون ها رخ نداده و این نشان میدهد که حفره ی ایجاد شده درون تیم ملی در بخش رسانه ای آن اتفاق افتاده است. این بخش آدم های خاص خودش را میخواهد باید آدم هایی که لیاقت دارند و تحت هر شرایطی موفقیت تیم را میخواهند کنار تیم باشند؛ آدمهای با سابقه و لایق که وجهه ی خوبی در اجتماع دارند، نگاه رنگی ندارند و به خاطر منافع خودشان حامی تیم ملی نشده اند. اگر برخورد قاطع و شدیدی با این شخص شود قطعا از تکرار آن در رفتار آدمهای بعدی جلوگیری میشود.
شانس ایران برای صعود چقدر است؟
به نظرم با برد بحرین دیگر باید خودمان را صعود کرده بدانیم یا به عنوان تیم اول یا دوم . اگر مقابل بحرین مساوی هم میگرفتیم صددرصد حذف می شدیم.
در صورت صعود به مرحله ی بعد ترجیح میدهد با اسکوچیچ ادامه بدهیم یا با مربی دیگری؟
قطعاً اسکوچیچ! چون نه وقتش را داریم نه از نظر اقتصادی دیگر می توانیم برای به خدمت گرفتن مربی دیگری هزینه کنیم، انصاف هم نیست در صورت صعود مربی را کنار بگذاریم. همانطور که گفتم در این بازی ها فقط باید ببریم حالا یا با استراتژی یا با تاکتیک و برنامه که اجرایش زمان بَر است و این زمان هم برای ما همیشه موکول به بعد میشود؛ بعدی که هیچ وقت قرار نیست برسد!
در پایان نقطه قوت تیم ملی را در چه میبینید؟
علت برد تیم ما داشتن نیمکت غنی و پر است. با این که ترکیب و چیدمان و سیستم بدی داشتیم ولی چون بازیکنان خیلی با کیفیت و با استانداردهای بالایی روی نیمکت داریم با چند تعویض روند بازی کاملاً دگرگون میشود. تنها نقطه برتری ایران نسبت به تمام حریفان در این دوره و حتی دورههای بعد هم این نیمکت غنی است.